* ΠΛΑΚΑ ΜΑΣ ΚΑΝΟΥΝ ΟΛΟΙ ΚΑΙ ΓΙ’ ΑΥΤΟ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΔΕΝ ΘΑ ΜΕΙΝΕΙ ΚΟΛΥΜΠΗΘΡΟΞΥΛΟ ΑΠΟ ΤΑ ΚΟΡΑΚΙΑ ΤΩΝ ΔΙΕΘΝΩΝ ΑΓΟΡΩΝ
Θυμόσαστε με τι ύφος χιλίων καρδιναλίων σκάγανε μύτη οι χαρτογιακάδες της Τρόικας; Περπατάγανε οι Πολ Τόμσεν με ένα στυλ «ήρθαμε να σας πιούμε το αίμα». Με γρήγορο βήμα, γεμάτο αυτοπεποίθηση, χαμόγελο δολοφονικό… Για να τους δούμε και τώρα. Διότι εγώ νομίζω ότι έχει πέσει αρκετά η προβοσκίδα τους... Εγώ, λοιπόν, έχω αρχίσει να τους λυπάμαι αυτούς τους παρατρεχάμενους της Τρόικας, είτε είναι υψηλόβαθμοι, είτε χαμηλόβαθμοι, που υποτίθεται κάθε τρίμηνο έρχονται επίσκεψη στην Ελλάδα για έλεγχο. Τους έχει σπάσει ο τσαμπουκάς.
Ολα είναι στο κόκκινο στην ελληνική οικονομία και δεν τηρείται τίποτα από τα
προγράμματα και τα σχεδιαγράμματα που έχουν μπει από τον Μάιο του 2010. Σε λίγο, δηλαδή, κλείνουμε ενάμιση χρόνο σιγά – σιγά. Από τον Δεκέμβριο του 2010, λοιπόν, η Ελλάδα δεν έχει κάνει απολύτως τίποτα για τα θέματα που καίγεται η Τρόικα. Κι έχουν συσσωρευτεί πλέον τόσα πολλά θέματα που δεν βγαίνει άκρη. Το μόνο που κάνουμε είναι να ψηφίζουμε νόμους. Στην αρχή οι ξένοι ψηνόντουσαν: «Ωραία», σου λέγανε. Αφού το ψήφισαν, θα το κάνουν κιόλας. Τόσο ύπνοι είναι.
Και μπήκαμε Αύγουστο κι έχει διαλυθεί το σύμπαν. Κοιτάει την λίστα του ο Τόμσεν και του’ ρχεται να την σκίσει. «Τι έχουν κάνει από τον Δεκέμβριο μέχρι σήμερα;», αναρωτιέται. Βλέπει τα κιτάπια του και δεν μπορεί να σβήσει ούτε μια εκκρεμότητα.
Κι αφού διαπίστωσαν οι Ευρωπαίοι ότι δεν υπάρχει περίπτωση ούτε μια στο δις να τα φέρουν βόλτα με την Ελλάδα, άνοιξαν τα πόδια. Χάσανε την μπάλα, δηλαδή, και μέσα στον πανικό τους είπαν «δίνουμε λεφτά στην Ελλάδα για να δούμε μήπως μπορέσουμε να σώσουμε όλη την υπόλοιπη Ευρώπη». Την βάλανε στο μούσκιο την Ελλάδα, δηλαδή. Να μην ακούγεται πια τόσο πολύ, διότι πλέον κανείς δεν πιστεύει ότι τίποτα θα διορθωθεί εδώ πέρα.
Και συν τοις άλλοις έχει πάρει φωτιά το Κορδελιό. Με το ένα πόδι στον τάφο είναι πλέον Ιταλία και Ισπανία. Εχουν στριμωχτεί άγρια. Κι αν μπούνε κι αυτοί μέσα στον μηχανισμό, τότε τελείωσε το γλέντι. Τα έχουμε ξαναπεί. Δεν μπορεί να σηκώσει η Γερμανία στις πλάτες της τόσο βαριά φορτία. Μέχρι Ελλάδα, Πορτογαλία, Ιρλανδία, τα κουτσοβολεύει. Με ένα θηρίο σαν την Ιταλία ή, την Ισπανία, τι να κάνει; Πόσα δανεικά να δώσει;
Βλέπεις, λοιπόν, τον προϋπολογισμό της Ελλάδας για το 2011 και μπορείς από τώρα να τον σκίσεις. Είναι τόσο μεγάλη η μαύρη τρύπα που δεν κλείνει ποτέ!
Κι έχεις μια κυβέρνηση η οποία δεν είχε τα άντερα να σηκώσει μπόι τον Μάιο του 2010 στην Ευρώπη, ενώ από τότε που μπήκε στον μηχανισμό είναι ψόφιος κοριός. Νεκρά φύση. Λέει «ναι» σε όλα και δεν κάνει τίποτα. Με συνέπεια να την έχουν πάρει με τις φασίνες και οι Ελληνες και οι ξένοι. Αυτό δεν έχει ξαναγίνει. Μιλάμε για μεγάλη επιτυχία τώρα. Να έχεις καταφέρει να σε βρίζουν οι Ελληνες, οι Ευρωπαίοι, το ΔΝΤ, οι οίκοι αξιολόγησης και οι διεθνείς αγορές. Οχι, βέβαια, ότι αν ήταν ο Σαμαράς θα ήταν διαφορετικά τα πράγματα. Κι αυτός της ίδιας πολιτικής σχολής με τον Γιωργάκη είναι. Της σχολής «πιάσε τ’ αυγό και κούρεφτο».
Να «πουλήσει»
Κι αναγκάζεται, όπως λέγαμε και χθες – προχθές, η Μέρκελ να πάρει απόφαση σωτηρίας της Ελλάδας με πολιτικά κι όχι με οικονομικά κριτήρια. Κι αυτό το δέχτηκαν πια όλοι οι άλλοι ηγέτες της Ευρώπης. Η πολιτική της Ελλάδας, δηλαδή, παίρνει άριστα όχι ως προς την σοβαρότητά της, αλλά σαν παγκόσμια πρωταθλήτρια στην κοροϊδία. Εχει καταφέρει να «πουλήσει» ταυτόχρονα και τον λαό, αλλά και την Ευρώπη. Το μόνο που έχει κάνει η κυβέρνηση είναι να μετρήσει τους δημοσίους υπαλλήλους και να κόψει μισθούς. Αυτά που θα έκανε κι ένας αγράμματος, κι ένας άσχετος με πολιτική.
Με τα μπλοκάκια…
Κι ενώ οι Πολ Τόμσεν έρχονταν εδώ με φόρα, ότι θα σας τσακίσουμε και σκορπούσαν τον φόβο και τον τρόμο, τώρα να δούμε τι θα κάνουν. Θα είναι χεσμένοι οι Τροϊκανοί, λογικά. Γιατί; Διότι ό,τι και να γράφουν στα μπλοκάκια τους, ό,τι εντολές και να δίνουν, δεν πρόκειται να εφαρμοστεί τίποτα. Δεν είδες τι γίνεται με τα φορολογικά; «Να το ξανασυζητήσουμε», σου λένε. Στην αρχή έβγαινε πωλητήριο για τον π.χ. ΟΠΑΠ, τώρα λένε «δεν εννοούσαμε ότι θα τον δώσουμε». Εχουν πάθει την πλάκα τους στην Τρόικα.
Με δανεικά
Το παιχνίδι, λοιπόν, έχει μεταφερθεί πια στην Ευρώπη σε καθαρά πολιτικό επίπεδο. Τα οικονομικά στοιχεία δεν βγαίνουν με τίποτα για τα χρέη και τώρα πάνε να σωθούν με πολιτικές αποφάσεις. Και το ΔΝΤ να πει «δεν δίνω άλλα δανεικά στην Ελλάδα», θα απαντήσει η Ευρώπη «τα δίνουμε εμείς». Μέχρι πότε; Είπαμε. Μέχρι το δυο χιλιάδες τόσο… Κανείς δεν ξέρει για πόσο θα μας νταντεύουνε.
Και ποια πακέτα Ντελόρ τώρα;
Είχε βγει τον Μάρτιο η Τρόικα και είχε πει για τα 50 δις από τις αποκρατικοποιήσεις και τις πωλήσεις δημόσιας περιουσίας. Θυμόσαστε τι χαμός έγινε από αντιδράσεις; Αυτά τα 50 δις θα τα πάρει μόνο στο μιλητό. Διότι κανονικά δεν υπάρχει περίπτωση να τα τσεπώσει η Τρόικα ούτε με σφαίρες. Και το ξέρει πλέον αυτό η Μέρκελ. Οτι δεν θα φτάσουν ούτε στο μισό τα έσοδα. Ποια 50 δις; Αυτά είναι ασκήσεις επί χάρτου. Πρακτικά, δεν θα πάρουν ούτε 20-25. Και πολλά λέω.
Τώρα, λοιπόν, θα έρχεται η Τρόικα, θα τους υποδεχόμαστε, θα τους λέμε σε όλα «ναι» και δεν θα γίνεται τίποτα. Ολα θα είναι για τα μάτια του κόσμου κανονικά και με το νόμο. Και τα λεφτά πλέον έχουν εξασφαλιστεί με τις αποφάσεις στη Σύνοδο Κορυφής και για μετά το 2013. Θα τα δώσουν αυτά τα δεκάδες δις, με ευνοϊκό επιτόκιο και μακροπρόθεσμη αποπληρωμή και δίχως πολλές απαιτήσεις πια, για να σώσουν το ευρώ. Είναι αποφασισμένο. Ποια πακέτα Ντελόρ, λοιπόν; Εδώ έχουμε το πακέτο Μάρσαλ. Κι έρχεται και η Κομισιόν να δίνει χρήμα και για δημόσια έργα.
Εχεις, δηλαδή, δυο παιδιά. Το ένα είναι προκομμένο και το άλλο δεν μπορεί ούτε για κατούρημα να πάει μόνο του. Είναι βλαμμένο. Τι θα κάνεις; Το ένα παιδί θα το αφήσεις να περπατήσει στην ζωή αφού ξέρεις ότι θα τα καταφέρει και χωρίς πατερίτσες δικιές σου, ενώ το άλλο θα το έχεις από δίπλα σου συνέχεια. Θα του δίνεις λεφτά, θα το ταϊζεις, θα το φροντίζεις σαν γονιός, αφού αν βγει από την πόρτα του σπιτιού θα το φάνε οι λύκοι έτσι ανίκανο που είναι.
Και η Ευρώπη αποφάσισε να το πάρει από το χεράκι το βλαμμένο παιδί. Αυτό έγινε. Κάντε το στην άκρη, χώστε χρήμα και μην το βγάζετε πουθενά παραέξω, ούτε σε δεξιώσεις, ούτε σε τραπέζια με φίλους, ούτε πουθενά. Η, μήπως έχετε δει εσείς να παίζουν αφιερώματα και τέτοια πράγματα για την Ελλάδα μετά τη σύνοδο κορυφής, όπως κάνανε επί τόσους μήνες; Τίποτα! Μας ξεχάσανε… Κάτι καθόλου τυχαίο.
Κοψοχρονιά
Ποιες δομικές αλλαγές στην Ελλάδα; Είναι δυνατόν αυτό το κρατικό τέρας να αναδιαρθρωθεί; Από ποιόν; Ποιος ανταγωνισμός; Με Τουρκία, Βουλγαρία και Ρουμανία δίπλα σου υπάρχει ποτέ περίπτωση εσύ, όσο κι αν ρίξεις τους μισθούς, να γίνεις πιο ανταγωνιστικός; Η, μήπως βλέπετε εσείς ξένους να έρχονται για επενδύσεις τώρα που όλα πωλούνται κοψοχρονιά; Τρέχοντας φεύγουν κι αυτοί που είναι ήδη εδώ μπας και γλιτώσουν. Και ποια διαφθορά που θα παταχτεί; Από ποιους; Από αυτούς που κουκουλώνουν τις μίζες; Και ποια έξοδος στις διεθνείς αγορές με το spread 1.300 μονάδες; Μην δουλευόμαστε άλλο μεταξύ μας… Αυτό είπε η Ευρώπη.
Πλάκα
Τρίχες κατσαρές. Στην φορμόλη σε βάλανε. Αρα, από την στιγμή που σαν Ελλάδα έχεις σίγουρη και μετά το 2013 την χρηματοδότηση, ενώ θα υπάρχει μια χαλάρωση πρακτικά από την Ευρώπη (άλλο ότι δεν θα το λένε φόρα παρτίδα), οι μόνοι που μπορούν να χαλάσουν τη δουλειά με το ελληνικό σχέδιο Μάρσαλ είναι η Ισπανία και η Ιταλία.
Αν δεν αντέξουν Ισπανία και Ιταλία, τότε θα διαλυθεί το ευρώ και πάπαλα και για την Ελλάδα το Μάρσαλ. Αν, όμως, αντέξουν Ισπανία και Ιταλία και δεν χρειαστεί τελικά να μπούνε κι αυτές στον μηχανισμό στήριξης, τότε τα ευρωπαϊκά λεφτά θα συνεχίσουν να έχουν ροή για χρόνια.
Εν κατακλείδι. Η Ευρώπη κατηγορεί, με το δίκιο της, την Ελλάδα για αντιφατικές πολιτικές και πρακτικές. Μήπως, όμως, η Ευρώπη πάει πίσω; Αυτή κι αν είναι πρώτη στις αντιφάσεις. Τη μια λέει «αποφασίζουμε με οικονομικά κριτήρια» κι έπειτα τα αγνοεί και με πολιτική απόφαση κρατάει την Ελλάδα στην ευρωζώνη, έστω κι αν δεν έχει τηρηθεί τίποτα από τα συμφωνηθέντα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου