Σκέψεις, ερωτηματικά και τα πρώτα συμπεράσματα

• Είμαστε στις παρυφές της κοινωνικής αναταραχής που βλέπουμε όλοι να έρχεται με μεγάλη ένταση

Η έκπτωση αξιών της κοινωνίας έχει από καιρό ολοκληρωθεί. Δεν διερχόμαστε μια δημοσιονομική κρίση. Αντιμετωπίζουμε τη σαπίλα του εποικοδομήματος. Και μάλιστα στον ίδιο χρόνο που η εξαθλίωση του λαού βρίσκεται προ των πυλών. Χωρίς την παρακακαταθήκη παιδείας, που είναι κενό γράμμα.... από χρόνια.
Οι ηγεσίες του έθνους δεν έχουν να πουν τίποτα. Εξαντλήθηκαν στη προσπάθειά τους να εξαργυρώνουν τη "σοφία" και την "πρωτοπορία" τους με βίλες, πισίνες, αυτοκίνητα μεγάλου κυβισμού και καταθέσεις στο εξωτερικό.
Ήταν θέμα χρόνου να υπάρξει δολοφονία δημοσιογράφου. Όπως θα έρθουν και άλλες ακόμη πιο σοκαριστικές. Μπορεί δημοσιογράφων, μπορεί πολιτικών, μπορεί δικαστικών, μπορεί επιχειρηματιών. Είναι αναμενόμενο.
Γιατί όμως γίνονται; Που αποσκοπούν; Αποτελούν τη "νέμεση" που προσδοκά ο λαός; Ή μήπως σκοπό έχουν να αποπροσανατολίσουν και να φοβίσουν τους πολίτες, οδηγώντας τις εξελίξεις σε προδιαγεγραμμένες πορείες και καταλήξεις;
Γιατί να εκτελεστεί Γκιόλιας; Και γιατί μ' αυτόν τον ιδιαίτερα σκληρό και μαφιόζικο τρόπο; Ποιοι είναι οι αποδέκτες του μηνύματος; Και γιατί να επιλεγεί ο συγκεκριμένος και όχι κάποιος που ενδεχόμενα να σηματοδοτεί πιο ξεκάθαρα το δημοσιογραφικό συνάφι; Αποτελεί η πράξη οδηγία και επιταγή των εντολέων για κλείσιμο του στόματος των ΜΜΕ ή αντίθετα ανοίγματος;
Αποτελεί η αποτρόπαια δολοφονία τρομοκρατική πράξη, εκκινούμενη από πολιτική (έστω απορριπτέα) θεώρηση, που θέλει να χτυπήσει πτυχές της διεφθαρμένης πολιτικοκοινωνικής κατάστασης Ή εφαρμογή ενός σχέδιου προβοκάτσιας που αποβλέπει στην χειραγώγηση των εξελίξεων που είναι αναπόφευκτες;
Υπήρξε προειδοποίηση και απειλή από πριν. Από την επίθεση στο ΑΛΤΕΡ και την προκήρυξη με την οποία η ΣΕΧΤΑ ανέλαβε την ευθύνη διαβάζουμε:
"Ας μάθουν οι γυμνοσάλιαγκες της μηντιακής δημοσιογραφίας ότι εκτός από τα σάλια που αφήνουν πίσω τους για να κολακεύουν τους καθεστωτικούς προϊσταμένους τους και τα συμφέροντα των χορηγών τους, σύντομα θ΄αφήσουν κι αίμα".

Ο Γκιόλιας είχε δύο ιδιότητες: δημοσιογράφος και μπλόγκερ
Σαν δημοσιογράφος ούτε επιφανής, ούτε προβεβλημένος. Σαν μπλόγκερ πολύ σημαντικός. Το τροκτικό (ανεξάρτητα αν δεν ήταν της αισθητικής μας και διαφωνούμε με την επιλογή και προβολή της θεματολογίας του) είχε καταφέρει να είναι το πρώτο ιστολόγιο στην Ελλάδα και στον κόσμο. Είχε συγκεντρώσει πολλαπλάσια δύναμη από πολλές εφημερίδες. Ίσως αυτό να τρομάζει τους "τρομοκράτες".
Η αποτυχημένη επιχείρηση των τσάτσων με τους υπηρέτες της δημοσιογραφίας να ελέγξουν την μπλογκόσφαιρα, προσπάθεια η οποία αμείωτη συνεχίζεται (βλέπε κρατικά κονδύλια διαφήμισης που διοχετεύονται σε σελίδες δημοσιοκάφρων) αντικειμενικά μπορεί υποβοηθείται αν οι παραλήπτες του μηνύματος είναι οι μπλόγκερς.
Ας μην γελιόμαστε μόνο τα μπλογκς στέκονται όρθια απέναντι στη διαπλοκή, διαφθορά και τη σήψη της άθλιας συναλλαγής των ταγών και ακολούθων των εξουσιών. Και άρα ενοχλεί. Ίσως γι' αυτό τον Σωκράτη.

Ποια είναι η τελευταία γραμμή άμυνας; Υπάρχει;
Να ενισχύσουμε την ενότητα των ανεξάρτητων και μη διαπλεκόμενων μπλόγκερς. Να πούμε όχι στα sites των δημοσιογράφων (όχι της ταυτότητας αλλά της συγκεκριμένης ιδιότητας), που μοναδικό στόχο έχουν να μοιραστούν και από δω διαφημιστικά έσοδα συνεχίζοντας να παίζουν το ρόλο των νταβάδων στο διαδίκτυο. Κι όχι γιατί ενδιαφερόμαστε για την πίτα αλλά γιατί πιστεύουμε ότι στην δύσκολη συγκυρία που έχουμε μπροστά μας θα πρέπει κάτι καθαρό να μπορούμε να εμπιστευτούμε και πάνω του να στηρίξουμε τις ελπίδες μας.

                                                                                                                                                   ΧΡΗΣΤΟΣ

read more "Σκέψεις, ερωτηματικά και τα πρώτα συμπεράσματα" Διαβάστε περισσότερα...

Παραιτήθηκε ο Ρουμελιώτης προβλέποντας πτώχευση της Ελλάδας τον χειμώνα...!

• Παραιτείται από το ΔΝΤ μη αντέχοντας να συνεργεί στην οικονομική εξαθλίωση των Ελλήνων πολιτών

Σε παραίτηση από τη θέση του εκπροσώπου της Ελλάδας στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο οδηγήθηκε εντελώς ξαφνικά πριν από λίγες ώρες ο καθηγητής Π. Ρουμελιώτης (φωτογραφία αριστερά), οικογενειακός φίλος του Παπανδρέου και υπουργός Οικονομίας στην κυβέρνηση του πατέρα του.
Πληροφορίες αναφέρουν ότι ο Ρουμελιώτης το τελευταίο δίμηνο δεν αντάλλασσε κουβέντα με τον Παπακωνσταντίνου με τον οποίο διαφωνούσε κάθετα για την πολιτική περιστολής του Ελλείμματος που ακολουθεί. Κατά τις ίδιες πηγές ο Ρουμελιώτης ενημέρωσε απευθείας τον Παπανδρέου πρόσφατα, ότι μπορεί να έχει εξασφαλιστεί η δεύτερη δόση του δανείου από το ΔΝΤ, όμως το Ταμείο θα προχωρήσει σε αναθεώρηση των προβλέψεων του για την Ελλάδα τον Σεπτέμβριο, αναφέροντας ότι η χώρα θα οδηγηθεί αναγκαστικά σε στάση πληρωμών μέσα στο καταχείμωνο.
Ο Παπανδρέου αντί να τον ακούσει, συντάχθηκε με τον Παπακωνσταντίνου με αποτέλεσμα ο Ρουμελιώτης να υποβάλλει παραίτηση από τη θέση που ανέλαβε μόλις πριν από πέντε μήνες.
Εκείνος ο δυστυχής εισαγγελέας που απειλεί ό,ποιον αναφέρεται σε πτώχευση της Ελλάδας, μπορεί να μας αποστείλει αντίτυπο της μήνυσης που θα καταθέσει κατά του κυρίου Ρουμελιώτη ή μήπως πρέπει οι Έλληνες πολίτες να αρχίσουν να τον μηνύουν για απόπειρα τρομοκράτησης με κίνδυνο απώλειας των περιουσιών μας λόγω επιχειρούμενης δια της βίας παραπλάνησης και φαλκίδευσης οικονομικών στοιχείων που καταθέτουν για την κατάσταση της Ελλάδας παγκοσμίως αναγνωρισμένοι οικονομολόγοι;

Ποιός είναι ο Π. Ρουμελιώτης;
Ο Παναγιώτης Ρουμελιώτης διετέλεσε Υπουργός Εθνικής Οικονομίας (1987-1989), Υπουργός Εμπορίου (1987) και Ευρωβουλευτής (1989-1994).
Είναι διδάκτορας του Πανεπιστημίου της Σορβόννης και του Πανεπιστημίου του Παρισιού ΙΙ. Ήταν επισκέπτης καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Σορβώνης (2008-2009), στο Πάντειο Πανεπιστήμιο από το 2004) και στο Πανεπιστήμιο Πειραιά (1984-1989).
Είναι Πρόεδρος του Γαλλικού Ινστιτούτου Οικονομικών Προβλέψεων του Ευρωμεσογεικού Κόσμου (IPEMed - Institut de Prospective Economique du Monde Μéditerranéen) από το 2004, ενώ διετέλεσε Πρόεδρος Ομάδας Εργασίας για τον Εκδημοκρατισμό, τα Ανθρώπινα Δικαιώματα και τα Δικαιώματα των Μειονοτήτων του Συμφώνου Σταθερότητας της Νοτιοανατολικής Ευρώπης (2000-2001).
Ήταν ειδικός εκπρόσωπος του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Ε.Ε.) στη Διαδικασία Σταθερότητας στα Βαλκάνια (1997-2000).
Συγγραφεάς πολλών βιβλίων και μελετών σε θέματα Διεθνούς Οικονομικής Διακυβέρνησης.

read more "Παραιτήθηκε ο Ρουμελιώτης προβλέποντας πτώχευση της Ελλάδας τον χειμώνα...!" Διαβάστε περισσότερα...

Επιστολή των Ελλήνων της Βορείου Ηπείρου στον Παπανδρέου

• Με επιστολή τους προς τον πρωθυπουργό και υπουργό Εξωτερικών της Ελλάδας, Γιώργο Παπανδρέου, η Παγκόσμια Συντονιστική Επιτροπή Βορειοηπειρωτικού Αγώνα, έθεσε επί τάπητος τα ζητήματα του Αλβανικού Εθνικισμού και την δραστηριότητα των Τσάμηδων που τείνει να πάρει χαρακτήρα απειλής

Η επιστολή των Βορειοηπειρωτών
ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ
ΓΡΑΦΕΙΟ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΥ
κ. Γεώργιο Παπανδρέου
ΘΕΜΑ: Για το ζήτημα των Τσάμηδων και τον Αλβανικό εθνικισμό

Εξοχότατε κ. Πρόεδρε
1. Η Ιστορία και η πραγματικότητα
Οι πρόσφατες εθνικιστικές κινήσεις στην Αλβανία για το ζήτημα των Τσάμηδων- «εορτασμός της ημέρας μνήμης της Γενοκτονίας των Τσάμηδων από την Ελλάδα», «4ο Φεστιβάλ Τραγουδιού και χορού για την «Τσαμουριά» με επίσημο υποστηρικτή τη σύζυγο του Αλβανού πρωθυπουργού και το υπουργείο Πολιτισμού- έφεραν ξανά στην επικαιρότητα ένα θέμα το οποίο απασχολεί τις ελληνοαλβανικές σχέσεις.
Να θυμίσουμε ότι οι εθνικιστές Αλβανοί που βάζουν το ζήτημα ως θέμα αποζημίωσης, επιστροφής των περιουσιών και απόδοσης της ελληνικής ιθαγένειας, είναι οι απόγονοι των Τσάμηδων που συνεργάστηκαν με τις γερμανικές και ιταλικές δυνάμεις κατοχής και συγκρότησαν την το «Αλβανικό Σύστημα Πολιτικής Διοικήσεως» με 14 Τάγματα έχοντας ως κύριο στόχο τους την εξολόθρευση του ελληνικού πληθυσμού στην περιοχή της Ηπείρου. Τραγικό αποτέλεσμα, ο θάνατος πολλών Ελλήνων, η πυρπόληση 25.000 σπιτιών, η ερήμωση 243 χωριών, η δημιουργία 100.000 Ελλήνων προσφύγων. Ενέργειες για τις οποίες καταδικάστηκαν και μάλιστα πολλούς εξ' αυτών με την ποινή του θανάτου.
Είναι οι απόγονοι αυτών που ακόμη και ο Ενβέρ Χότζα τους αντιμετώπισε με πολύ μεγάλη δυσπιστία, αφού θεωρήθηκαν συνεργάτες του φασισμού και γι΄ αυτό ένα μεγάλο μέρος τους μετακινήθηκε προς το Δυρράχιο, στο Φίερι και την Αυλώνα και όχι στα σύνορα με την Ελλάδα.
Μετά την κατάρρευση του κομμουνιστικού καθεστώτος στην Αλβανία το θέμα των Τσάμηδων επανήλθε στην επικαιρότητα, με αποκορύφωμα την ανακήρυξη (1994), μετά από ομόφωνη απόφαση της αλβανικής βουλής, της 27ης Ιουνίου ως «ημέρα Γενοκτονίας των Τσάμηδων». Επίσης, οι Τσάμηδες έχουν ιδρύσει τον «Σύνδεσμο της Τσαμουριάς» μια 100μελή «βουλή», ο οποίος έγινε μέλος της «οργάνωσης υπο-αντιπροσωπευμένων λαών» του ΟΗΕ το 1995, ενώ διατείνονται ότι διαθέτουν τον απελευθερωτικό στρατό της Τσαμουριάς (UCC- Ushtria Nacionalclirimtare e Chameria) «με σκοπό την απελευθέρωση των εδαφών που τους ανήκουν».

2. Η σημερινή κατάσταση και η ανάγκη για πολιτική έναντι της αλβανικής προπαγάνδας
Είναι γεγονός ότι το ζήτημα των Τσάμηδων αποτελεί για την αλβανική πλευρά θέμα που ξεπερνά τις εσωτερικές του διαστάσεις και συνδέεται άμεσα με την εξωτερική πολιτική. Η στάση των κατά καιρούς Αλβανικών κυβερνήσεων οι οποίες θέτουν το ζήτημα στην ελληνική πλευρά θεωρώντας ότι υφίστανται και στις διαστάσεις του, απόδοση περιουσιών και ιθαγένειας, αποζημιώσεις και επιστροφή των Τσάμηδων στην Ελλάδα, δεν αποτελεί απλώς διαχείριση ενός θέματος για λόγους εσωτερικής συνοχής, την περίοδο μάλιστα που είναι στο προσκήνιο το μέλλον των αλβανικών πληθυσμών στα Βαλκάνια.
Οι (άκομψες) κινήσεις επαναφοράς του ζητήματος ως κυρίαρχο στις ελληνοαλβανικές σχέσεις, ακόμη και από την πλευρά του Αλβανού προέδρου της Δημοκρατίας (Δεκέμβριος 2004 και Νοέμβριος 2005) υποδηλώνει ότι η αλβανική πλευρά συντηρεί το θέμα ως κεντρική συνιστώσα της εξωτερικής της πολιτικής, αλλά και ως σύμβολο ενότητας της πολιτικής και της κοινωνίας.
Η πρώτη μάλιστα τις περισσότερες φορές συνηγορεί σε κινήσεις της δεύτερης ακόμη και εάν αυτές έχουν σαν αποτέλεσμα να δημιουργούνται σημαντικά προβλήματα στις διμερείς σχέσεις στις οποίες πρακτικά στηρίζεται η Αλβανία (ελληνικές επενδύσεις). Το εθνικιστικό κλίμα που διαπνέει σε αρκετές περιπτώσεις την αλβανική πολιτική και κοινωνία το οποίο από την μεν πρώτη εκφράζεται με τα γνωστά επιχειρήματα περί «σεβασμού των δικαιωμάτων των Τσάμηδων», από τη δε δεύτερη με πιο δυναμικές κινήσεις (διεκδίκηση εδαφών μέχρι την Πρέβεζα, εκτύπωση χαρτών, κ.λ.π) αποτελεί μία πραγματικότητα που δεν μπορεί να αμφισβητηθεί.
Η Επιτροπή διαμαρτύρεται για τη συνεχιζόμενη από την αλβανική πλευρά εθνικιστική πολιτική για το ζήτημα των Τσάμηδων και καλεί τις δυνάμεις εντός και εκτός Βουλής και Κομμάτων στην Αλβανία και να δουν το μέλλον στην περιοχή έξω από αντιπαραθέσεις και εθνικιστικές επιδιώξεις.
Ταυτόχρονα καλεί την Ελληνική κυβέρνηση και τα Κόμματα να απαντήσουν συνολικά για το θέμα, χωρίς να επιτρέπουν σε επίσημους και ανεπίσημους φορείς της Αλβανίας να κάνουν προπαγάνδα, διασύροντας την Ελλάδα στο εξωτερικό. Παράλληλα καλεί την Ελλάδα να στηρίξει την ελληνική μειονότητα στην Αλβανία, η οποία ενώ θα έπρεπε να έχει την βοήθειά της, διώκεται ξανά και μπαίνει στο ίδιο επίπεδο με την εθνικιστική επιδίωξη της Αλβανίας που σχετίζεται με τους Τσάμηδες.

Με Τιμή
Ιερέας Κοσμάς Καραβέλλας
Πρόεδρος

Υπεύθυνος Γραφείου Τύπου
Μιχάλης Σέρβος

read more "Επιστολή των Ελλήνων της Βορείου Ηπείρου στον Παπανδρέου" Διαβάστε περισσότερα...

Ο μεγάλος "τρωκτικός" είχε συνεργάτες "κότες"...

• Μετρήθηκαν και βρέθηκαν "πολύ λίγοι" στην ψυχή οι συνεργάτες του Σωκράτη Γκιόλια στο Τρωκτικό

Πέρα από την ανθρώπινη διάσταση και το θρήνο για το χαμό ενός νέου συμπολίτη μας και υπό τύπον συμπεράσματος για τις επιπτώσεις του τραγικού συμβάντος στο μέλλον του ελληνικού μπλόγκινγκ:

1) Οι συνεργάτες του αποδείχθηκαν χέστηδες. Ανέστειλαν τη λειτουργία του πιο δημοφιλούς ελληνικού μπλογκ, σαν να λένε στους τρομοκράτες “λυπηθείτε μας, εντάξει, θα κάνουμε ότι μας πείτε”.
2) Για να το κάνουν αυτό, τον “έδωσαν” στεγνά. Ενώ στην αρχή επέμεναν ότι “δεν τρέχει τίποτα” και ότι “δεν είχε σχέση ο Σωκράτης με το τρωκτικό”, έρχονται και στεγνά τον “δίνουν” ότι αυτός ήταν πίσω από το τρωκτικό. Και ότι “εντάξει, υποχωρούμε, αυτός ήταν, αυτός έφταιγε, μην μας πειράξετε εμάς”.
Ποταπό; Μπορεί. Ένστικτο αυτοσυντήρησης; Μπορεί. Θλίψη, θρήνος και ανασφάλεια; Μπορεί κι αυτό. Πάντως δεν κάνουν έτσι οι φίλοι, ούτε οι πραγματικά αδέσμευτοι.
3) Μετά την ταύτιση Γκιόλια και τρωκτικού, έστω και υπό τις δεδομένες τραγικές συνθήκες, αντιλαμβανόμαστε πια όλοι ότι το λάιτ μπλόγκινγκ του τρωκτικού δεν ήταν τίποτε άλλο παρά προέκταση του Πρώτου Θέματος, εντασσόμενο σε παρόμοια ενημερωτική λογική με αυτό. Πολύ φρου-φρου κι αρώματα και ενημέρωση στοχευμένη εκεί που θέλουν.
Συνεπώς, ας μη χύνουμε δάκρυα για το ελεύθερο και ανεξάρτητο μπλόγκινγκ. Αυτό, ούτε που επηρεάστηκε. Το όλο σκηνικό κινήθηκε στο πλαίσιο της κατεστημένης δημοσιογραφίας.

4) Το σίγουρο είναι ότι η εικόνα του μπλόγκινγκ προς τα έξω δεν είναι πια η ίδια. Απότομα και τραγικά ενηλικώνεται. Η απουσία του ψευδο-μπλογκ τρωκτικού, όσο διαρκέσει (δεν ξέρουμε για πόσο), θα δώσει, λογικά, κάποια αβάντα στο πραγματικό μπλόγκινγκ, όχι όμως τόσο ισχυρή, μια που υπήρχε πολύς κόσμος που, μεταξύ τρωκτικου και καθαρά πολιτικών, ανεξάρτητων μπλογκς, διάλεγαν τρωκτικό. Δεν θα αλλάξει αυτό και στο μέλλον. Θα ψάνουν ένα υποκατάστατο του τρωκτικού, όσοι θεωρούν πολύ “βαριά” τα υπόλοιπα.

Χρήστος

read more "Ο μεγάλος "τρωκτικός" είχε συνεργάτες "κότες"..." Διαβάστε περισσότερα...

Έφυγε ζαλισμένος, χωρίς να αποχαιρετήσει το παιδί του, ούτε νοερά...

Η εν ψυχρώ δολοφονία του δημοσιογράφου Σωκράτη Γκιόλια μπορεί να ήταν πράξη τρομοκρατίας, μπορεί να ήταν ξεκαθάρισμα λογαριασμών, μπορεί να ήταν μήνυμα προς τα μπλόγκς, μπορεί να ήταν ακόμη και… λάθος. Όποια και αν ήταν τα κίνητρα, η ουσία είναι ότι ήταν μια πράξη άνανδρη και ιδιαίτερα απεχθής. Και για να δείξω το πόσο σιχαμερή ήταν αυτή η πράξη, θα σταθώ στο ανθρώπινο και μόνο στοιχείο.
Ένας νεαρός άνδρας που κοιμάται στο σπίτι του με την οικογένειά του. Όποιος και να είναι αυτός. Τα χαράματα του χτυπούν το θυροτηλέφωνο και τον ειδοποιούν ότι κάποιος κλέβει τη μηχανή του. Μέσα στη παραζάλη του ύπνου τρέχει κάτω αλαφιασμένος, ίσως φορώντας ακόμη τις πιτζάμες του ή και τα εσώρουχά του.
Και εκεί τον περιμένει επαγγελματική ενέδρα θανάτου, με διασταυρούμενα πυρά! Και πριν προλάβει καν να ξυπνήσει, να σκεφτεί, να φέρει στο νου του την εικόνα του δίχρονου γιου του… πέφτει νεκρός. Έτσι άδοξα, και πάνω απ`όλα μπαμπέσικα.
Και μόνο να βάλει κανείς τον εαυτό του στη θέση του θύματος λυγίζει. Μαυρίζει η ψυχή, γίνεται κουβάρι η καρδιά.
Ότι και να έγινε, όποιος και να ήταν ο λόγος της στυγερής δολοφονίας, δεν με ενδιαφέρουν. Αυτό που θα μου μείνει είναι η εικόνα ενός ζαλισμένου από τον ύπνο πατέρα, που πέθανε ακαριαία και που δεν πρόλαβε καν να αποχαιρετήσει (έστω νοερά) τον γιόκα του.
Και ένα δίχρονο παιδί, που κοιμόταν στο κρεβατάκι του, γεμάτο αθωότητα, την ώρα που ο μπαμπάς του ξεψυχούσε στο πεζοδρόμιο. Στο ίδιο πεζοδρόμιο που θα έπρεπε να το μαθαίνει να κάνει ποδήλατο, και να παίζουν μπάλα. Ένα αγοράκι που θα μεγαλώσει με μια μονίμως μαυρισμένη ψυχή, και ένα ατέλειωτο γιατί;
Τίποτα άλλο.
Τα ειλικρινή μου συλλυπητήρια στην οικογένεια του αδικοχαμένου οικογενειάρχη.

Επώνυμος

read more "Έφυγε ζαλισμένος, χωρίς να αποχαιρετήσει το παιδί του, ούτε νοερά..." Διαβάστε περισσότερα...