Κυριακή 29 Αυγούστου 2010
Σε δηλώσεις στήριξης των προσπαθειών της ελληνικής κυβέρνησης προχώρησε μετά τον επίτροπο Οικονομίας της Ε.Ε. Όλι Ρεν και ο αναπληρωτής υπεύθυνος Εξωτερικών Σχέσεων του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, Τζέρι Ράις. Εκτίμησε ότι βρίσκονται εντός στόχων, επισημαίνοντας όμως ότι “εξακολουθούν να υφίστανται σημαντικοί κίνδυνοι και προκλήσεις”.Ο κ. Ράις δεν διέψευσε ότι το ΔΝΤ εκτιμά πως η συμμετοχή ξένων τραπεζών θα συνέβαλε στην ενδυνάμωση του ελληνικού χρηματοπιστωτικού συστήματος. Επισήμανε, ωστόσο, ότι οι συγκεκριμένες επιλογές που θα γίνουν αφορούν την ελληνική κυβέρνηση και τόνισε ότι ήδη έχουν σημειωθεί σημαντικά βήματα προόδου για τη θωράκισή του.
Το εβραϊκό λόμπι κατά Ερντογάν
Προσβλέπουμε σε στρατηγική συνεργασία Ισραήλ – Ελλάδας,
λέει ο διευθυντής της Αμερικανικής Εβραϊκής Επιτροπής
Του Αθανασιου Eλλις
Η επιλογή Ερντογάν να στηρίζει το Ιράν, τη Συρία, τη Χαμάς και τη Χεζμπολάχ, προκαλεί λύπη και απογοήτευση στην εβραϊκή κοινότητα των ΗΠΑ το μεγαλύτερο μέρος της οποίας έχει ήδη διακόψει την παραδοσιακή στήριξη που παρείχε στην Αγκυρα, ενώ ανάλογα συναισθήματα επικρατούν σε όλα τα κέντρα εξουσίας της Ουάσιγκτον, τονίζει σε συνέντευξή του στην «Κ» το κορυφαίο στέλεχος του εβραϊκού λόμπι, Ντέιβιντ Χάρις, ο οποίος μιλάει για στενή συνεργασία με το ελληνικό λόμπι και για κινήσεις στήριξης της δοκιμαζόμενης ελληνικής οικονομίας.
Ο εκτελεστικός διευθυντής της «Αμερικανικής Εβραϊκής Επιτροπής», ο οποίος τις τελευταίες ημέρες επισκέφθηκε την Αθήνα και τη Λευκωσία, θεωρεί μη αποδεκτή την παρουσία τουρκικών δυνάμεων στην Κύπρο, μιλάει για στρατηγικές και οικονομικές προεκτάσεις που μπορεί να προκύψουν για το Ισραήλ, την Κύπρο και την Ελλάδα από την εκμετάλλευση των κοιτασμάτων φυσικού αερίου στην Αν. Μεσόγειο, ενώ παράλληλα προειδοποιεί για ένταση που μπορεί να προκαλέσουν οι αβάσιμες διεκδικήσεις που εγείρουν «άλλες χώρες» της περιοχής.
– Πώς βλέπει η εβραϊκή κοινότητα των ΗΠΑ την Ελλάδα;
Έρχεται η ισοπέδωση της μεσαίας τάξης και φέρνει φτώχεια και πείνα
- Η Τρόικα τρέμει πιθανή εξέγερση των πολιτών, αφού αυτό αυτόματα θα σημάνει τεράστια προβλήματα για τους διάφορους τοκογλύφους επενδυτές και τραπεζίτες, που σήμερα "διασώζονται" μέσα από την αφαίμαξη της Ελληνικής Οικονομίας
Μερικές δεκάδες χιλιάδες θα είναι οι πλούσιοι στην χώρα, ενώ όλοι οι υπόλοιποι θα βιώσουμε την φτώχεια επιστρέφοντας 50 χρόνια πίσω
Την ίδια στιγμή, η κυβέρνηση Παπανδρέου είναι ανύπαρκτη (λόγω και έργω) ενώ ο πρωθυπουργός πλέον κρύβεται καθημερινά, όντας ανίκανος να αντιμετωπίσει το "έργο" του με την υπογραφή του μνημονίου. Η κυβέρνηση των διλημμάτων, σήμερα βρίσκεται πλέον αντιμέτωπη με το αν θα συνεχίσει την καταστροφική της πορεία ή εάν θα παραιτηθεί και θα προχωρήσει σε παύση του μνημονίου και σε ορισμό βουλευτικών εκλογών.
Η Τρόικα έρχεται και "σημαδεύει" τους εναπομείναντες
Τους πλουσιότερους επιχειρηματίες και αυτοαπασχολούμενους, οι οποίοι αποφεύγουν να δηλώσουν τα πραγματικά τους εισοδήματα και έχουν περιουσιακά στοιχεία βάζει στο στόχαστρό της η Εφορία, με τις προτροπές της Τρόικας.
Το κλιμάκιο, που αναμένεται στην Αθήνα το Σεπτέμβριο, προτείνει αύξηση του ανώτατου φορολογικού συντελεστή ακόμη και στο 50% και η άρση της φορολογίας σε κατώτερα εισοδήματα μισθωτών.
Κοινοτικές πηγές, που επικαλούνται Τα Νέα του Σαββάτου, έλεγαν πως οι παραπάνω αλλαγές στο φορολογικό σύστημα δεν είναι αναγκαίες μονάχα για λόγους εσόδων, αλλά και για λόγους κοινωνικής δικαιοσύνης και αναδιανομής εισοδήματος, καθώς και για τη μεσοπρόθεσμη τήρηση του προγράμματος που έχει συμφωνηθεί.
«Δεν μπορεί ένας μισθωτός με εισόδημα άνω των 100.000 ευρω τον χρόνο να υποχρεούται να πληρώσει στην Εφορία το 40% των εισοδημάτων του και οι έχοντες επιχειρηματίες, με περιουσία εκατομμυρίων ευρώ, που τόσα χρόνια κατάφερναν να φοροδιαφεύγουν να πληρώνουν στην Εφορία λιγότερα από όσα τους αναλογούν» λέει χαρακτηριστικά στέλεχος της Κομισιόν.
Η εισαγωγή τιμαριθμοποιημένων πολλαπλών κλιμάκων, όπως και η αύξηση του ανώτερου συντελεστή, σημειώνουν στις Βρυξέλλες, θα έφερνε την Ελλάδα πιο κοντά και στα φορολογικά συστήματα των υπόλοιπων χωρών της ευρωζώνης- υπό την προϋπόθεση, πάντα, ότι θα λειτουργήσουν οι φοροεισπρακτικοί μηχανισμοί και θα συνεχιστεί η πάταξη της φοροδιαφυγής.
Υφυπουργός προϋπολογισμού;
Ο «πονοκέφαλος» των εσόδων δημιουργεί σκέψεις ενίσχυσης του οικονομικού επιτελείου.
Σύμφωνα με πληροφορίες της ίδιας εφημερίδας, στις συσκέψεις που γίνονται σε ανώτατο κυβερνητικό επίπεδο για τις αλλαγές στη δομή και τη λειτουργία της κυβέρνησης, ειλημμένη θεωρείται η απόφαση για τη δημιουργία θέσης υφυπουργού, αρμόδιου για τα έσοδα του προϋπολογισμού.
Παράλληλα, πολύ πιθανή θεωρείται και η δημιουργία θέσης αναπληρωτή υπουργού, κάτι το οποίο φέρεται να έχει ζητήσει ο ίδιος ο υπουργός Οικονομικών κ. Γ. Παπακωνσταντίνου, για την αποτελεσματικότερη και την ταχύτερη υλοποίηση του κυβερνητικού έργου στην οικονομία.
Οι εξελίξεις αυτές, δυστυχώς γυρίζουν τη χώρα πολλές δεκαετίες πίσω και δεν θα αργήσει η ημέρα που "ευλογημένος" θα θεωρείται όποιος θα έχει ένα μικρό χωραφάκι για να εξυπηρετεί τις οικογενειακές του ανάγκες. Οι λαθρομετανάστες μάλλον θα βρεθούν πολύ σύντομα άνεργοι και θα "ανοίξουν τα πανιά" τους για άλλες ευρωπαϊκές χώρες, οι οποίες θα μπορούν να τους φιλοξενήσουν και να τους προσφέρουν εργασία...
Τι σύνορα θα χαράξει στο Αιγαίο ο Παπανδρέου με τον Ερντογάν;
- Όταν η Τανσού Τσιλέρ έβαλε το περίστροφο πάνω στο τραπέζι
- Συνεκμετάλλευση του Αιγαίου
Με ή χωρίς casus belli, η τουρκική διεκδίκηση στο Αιγαίο είναι συνολική. Η Άγκυρα απαιτεί τη συνεκμετάλλευση στο Αιγαίο, κάτι που διαδήλωσε και φέτος το καλοκαίρι. Η απόφαση της Άγκυρας να αποσύρει την «απειλή πολέμου» (ή να αλλοιώσει τα χαρακτηριστικά αυτής της απειλής) εντάσσεται στο πλαίσιο της νέα πολιτικής της κυβέρνησης Ερντογάν, εμπνεύσεως Νταβούτογλου, περί «μηδενικών προβλημάτων» με τους γείτονες.
Σύμφωνα λοιπόν με τα όσα δημοσιεύτηκαν στον τουρκικό Τύπο, το νέο Έγγραφο Εθνικής Ασφάλειας, που σχεδιάζει η Τουρκία, γνωστό ως το «Βιβλίο Κόκκινης Γραμμής», θεωρεί πλέον τις γειτονικές χώρες της Τουρκίας, δηλαδή το Ιράν, την Ελλάδα, το Ιράκ και τη Ρωσία, συνεργάτες και όχι εχθρούς.
Το προσχέδιο αναφέρει ότι πια τα 12 ναυτικά μίλια δεν είναι λόγος έναρξης πολέμου. Για την ακρίβεια η επέκταση των ελληνικών χωρικών υδάτων δεν θα χαρακτηρίζεται
«προέχουσα απειλή». Ή κατά μια άλλη εκδοχή, «η πιθανότητα να προκαλέσει η Ελλάδα πόλεμο στο Αιγαίο και να απειλήσει στρατιωτικά την Τουρκία θεωρείται πλέον “απειλή χαμηλής έντασης».
Στο τελευταίο Έγγραφο, που είχε γραφεί το 2005 και ανανεώνεται κάθε πενταετία, αναφερόταν ότι η επέκταση από την Ελλάδα των χωρικών της υδάτων σε 12 ναυτικά μίλια θεωρείται αιτία πολέμου. Το σχέδιο, αναμένεται να ολοκληρωθεί στο τέλος του χρόνου και θα ψηφιστεί από το Εθνικό Συμβούλιο Ασφαλείας της Τουρκίας το Δεκέμβρη του 2010. Μένει βεβαίως να δούμε την Βουλή της Τουρκίας να άρει την απόφασή της του 1995 για το casus belli.
Mισά μισά
Η πρόθεση της Άγκυρας να αποσύρει το casus belli δείχνει ότι η ντε φάκτο διαπραγμάτευση για τα ενεργειακά αποθέματα του Αιγαίου και της ανατολικής Μεσογείου συνεχίζεται εντατικά.
Συγχρόνως σε ό,τι αφορά τη χωρική ελληνική θάλασσα και εδώ φαίνεται ότι επιδιώκεται η υποχώρηση της Αθήνας με την επέκταση των χωρικών υδάτων πέρα των 6 ν.μ. κλιμακωτά και κατά περίπτωση, ανάλογα τις περιοχές.
Ο Μ.Α. Μπιράν έγραψε ότι «οι αρμόδιοι των δύο χωρών θα συναντηθούν, θα θέσουν ενώπιόν τους το χάρτη του Αιγαίου και θα αρχίσουν να χαράσσουν ένα νέο σύνορο. Τα τουρκικά και ελληνικά χωρικά ύδατα, σε κάποιο σημείο θα ανέρχονται στα τρία, σε άλλο σημείο στα οκτώ και σε ορισμένα στα 10 ή στα 12 ναυτικά μίλια. Ο νέος χάρτης θα εξασφαλίσει την έξοδο της Τουρκίας στα διεθνή ύδατα του Αιγαίου, θα αντιμετωπίσει τις ανάγκες των στρατιωτικών ασκήσεων και κατά τον ίδιο τρόπο θα εξαλείψει τις ανησυχίες ασφάλειας της Ελλάδας. Η ύπαρξη μιας συμφωνίας στο Αιγαίο θα διευκολύνει και τη λύση όλων των άλλων προβλημάτων. Και τούτο διότι τα χωρικά ύδατα είναι κλειδί. Εάν αυτά προσδιοριστούν, τότε θα προσδιοριστεί αυτομάτως και ο εναέριος χώρος και αν απαιτηθεί, οι δύο χώρες θα απευθυνθούν και στη Χάγη».
Ο βασικός στόχος όμως της Άγκυρας είναι να αποδεχθεί η Ελλάδα την συνεκμετάλλευση ειδικά στην περιοχή νοτίως της Ρόδου και του Καστελόριζου (που κινήθηκε το Πίρι Ρέις) αλλά και στο βόρειο Αιγαίο (που κινήθηκε το «Τσεσμέ»).
Η παρέμβαση του αμερικανικού παράγοντα δείχνει ότι διεξάγεται παρασκηνιακά συζήτηση περί συνεκμετάλλευσης, με τους Αμερικανούς να κρατάνε για τον εαυτό τους το «δικαίωμα» συμμετοχής στην εκμετάλλευση των κοιτασμάτων σε ποσοστά 50%.
Μένει να δούμε ποια είναι η πολιτική της Αθήνας.
- Αν θα επεκτείνει τα χωρικά ύδατα με τη μέθοδο της κτένας,
- Αν θα αποδεχθεί συνεκμετάλλευση σε περιοχές που είναι ελληνικών δικαιωμάτων.
Συμφώνα με τα πρακτικά της Τουρκικής Εθνοσυνέλευσης της 8ης Ιουνίου 1995 κατά την 121η συνεδρίασή της, επί πρωθυπουργίας Τανσού Τσιλέρ (κυβέρνηση συνασπισμού κομμάτων Ορθού Δρόμου, DYP-Τσιλέρ) και Σοσιαλδημοκρατικού Λαϊκού Κόμματος (SHP-Ερντάλ Ίνονου), αποφασίστηκε: «Η Ελλάδα, επωφελούμενη από κάποια άρθρα της Διεθνούς Σύμβασης για το Δίκαιο της Θάλασσας, εξέφρασε πρόσφατα (σ.σ.: πιθανότατα στις 31.5.1995) την επιθυμία να επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα στα 12 μίλια. Αν αυτό πραγματοποιηθεί, η Ελλάδα θα θέσει υπό την κυριαρχία της το 72% της Θάλασσας του Αιγαίου. Μια τέτοια κατάσταση, θα είχε ως αποτέλεσμα η πρόσβαση της Τουρκίας στις θάλασσες και τους ωκεανούς να γίνεται μέσω των ελληνικών χωρικών υδάτων, κάτι που δεν θα μπορούσε ποτέ να γίνει αποδεκτό. Η Τουρκία έχει ζωτικά συμφέροντα στο Αιγαίο. Η Μεγάλη Τουρκική Εθνοσυνέλευση, αν και ελπίζει ότι η Ελλάδα δεν θα λάβει την απόφαση να διαταράξει την ισορροπία που έχει επιτευχθεί με τη Συνθήκη της Λωζάνης επεκτείνοντας τα χωρικά της ύδατα πέρα των 6 μιλίων, αποφασίζει, έναντι του ενδεχομένου και για να προασπίσει και να προστατεύσει τα ζωτικά συμφέροντα της χώρας μας, να παραχωρήσει στην κυβέρνηση της Τουρκικής Δημοκρατίας όλες τις αρμοδιότητες, συμπεριλαμβανομένων και εκείνων που θα κριθούν απαραίτητες από στρατιωτικής απόψεως, καθώς και να γνωστοποιηθεί η κατάσταση αυτή με φιλικά αισθήματα στην ελληνική και τη διεθνή κοινή γνώμη».
Η απόφαση αυτή ήταν το επιστέγασμα της τουρκικής πολιτικής σε βάρος της Ελλάδας. Ήταν το «περίστροφο» πάνω στο τραπέζι κάθε διαπραγμάτευσης. Το σκηνικό που στήθηκε στα Ίμια ήταν το απαραίτητο συμπλήρωμα, για την ολοκληρωτική αμφισβήτηση των ελληνικών δικαιωμάτων στο Αιγαίο.
Πόλωση για το δημοψήφισμα
Είκοσι ημέρες έχουν απομείνει ως τις 12 Σεπτεμβρίου που θα διεξαχθεί το δημοψήφισμα για την τροποποίηση 26 άρθρων του τουρκικού συντάγματος και ο αγώνας έχει φουντώσει, το κλίμα πολωθεί και η γλώσσα των αρχηγών των κομμάτων αγριέψει.
- «Αν είσαι άντρας… έλα να συζητήσουμε στην τηλεόραση», καλεί τον Ρ.Τ. Ερντογάν ο αρχηγός της αντιπολίτευσης (CHP) ο Κεμάλ Κιλιτσντάρογλου.
- «Το ’χει η φάρα σας να κοροϊδεύετε το λαό» κατηγορεί τον Ταγίπ Ερντογάν, ο αρχηγός του εθνικιστικού ΜΗΡ Ντεβλέτ Μπαχτσελί συμπληρώνοντας πως «ο Ερντογάν θα καταλήξει στο ειδικό δικαστήριο» – επειδή τα έχει κάνει πλακάκια με τον Ότζαλαν για τις κουρδικές ψήφους.
- Το κουρδικό κόμμα BDP δηλώνει μεν δια του αρχηγού του Σελαχατίν Ντεμίρτας ότι «θα μποϊκοτάρει την ψηφοφορία», φαίνεται όμως ότι διαπραγματεύεται την αλλαγή της απόφασης του για Αποχή.
Ο Ερντογάν έσπευσε σε συνέντευξή του στο κανάλι ATV, να δηλώσει ότι «βεβαίως και σκέπτεται να θέσει θέμα νέου συντάγματος στην επόμενη Βουλή». Επισημαίνεται ότι το BDP έχει περί τις 2,5 εκατομμύρια ψήφους (το σύνολο του εκλογικού σώματος είναι γύρω στα 40 εκατομμύρια).
Η πόλωση έχει φτάσει στο απόγειο όπως φαίνεται από τις δηλώσεις του ηγέτη της αντιπολίτευσης Κιλιτσντάρογλου σε συνέντευξη που έδωσε στο γερμανικό Σπίγκελ λέει, μεταξύ άλλων, ότι «ο κίνδυνος που ελλοχεύει είναι πως… η κυβέρνηση του ΑΚΡ κοντεύει να κυριεύσει το κράτος», πράγμα που είναι ο εκπεφρασμένος με κάθε ευκαιρία μεγάλος φόβος της καθεστηκυίας τάξης που διοικεί την Τουρκία από της ιδρύσεώς της (1923) και από πολλούς Τούρκους αναλυτές θεωρείται ότι σήμερα έχει «εκφυλιστεί» στο συγκεχυμένο και σύνθετο μόρφωμα που ονομάζεται «Εργκενέκον».
Ο Έλληνας εργαζόμενος μετατρέπεται σε... Κινέζο!
Του Δημήτρη Καζάκη
οικονομολόγου - αναλυτή
Κατάργηση κάθε έννοιας κατοχύρωσης του εργαζόμενου στις εργασιακές του σχέσεις, ουσιαστική κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων στον ιδιωτικό τομέα, μείωση υπερωριακών αποδοχών, όχι όμως και των υπερωριών, που απελευθερώνονται μαζί με το ωράριο εργασίας, νέες ανατροπές στο ασφαλιστικό, αυξήσεις τιμολογίων ΔΕΗ και εισιτηρίων συγκοινωνιών, απελευθέρωση «κλειστών επαγγελμάτων» και αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας, πλήρης διάλυση του ΟΣΕ με απολύσεις, περιορισμό αποδοχών και παρεχόμενων υπηρεσιών, ολοκληρωτική κατάργηση της υγείας ως δημόσιου αγαθού, διάλυση των ΟΤΑ, είναι μερικές μόνο από τις επιταγές του επικαιροποιημένου μνημονίου.
Ταυτόχρονα σχεδιάζεται νέα επιδρομή στο λαϊκό εισόδημα με την αύξηση του συντελεστή ΦΠΑ από το 11% στο 23% σε βασικά είδη πλατιάς κατανάλωσης, τα οποία βαρύνουν τον προϋπολογισμό των νοικοκυριών χαμηλού εισοδήματος γύρω στο 60%. Μόνο από αυτή την κίνηση τα πιο φτωχά νοικοκυριά πρόκειται να χάσουν τουλάχιστον 7% της τρέχουσας αγοραστικής τους δύναμης.
Το γεγονός ότι τα μέτρα αυτά, με βάση την επίδραση που είχε μέχρι τώρα η εφαρμογή του μνημονίου στη ραγδαία επιδείνωση της ύφεσης, υπολογίζεται ότι θα επιταχύνουν τη συρρίκνωση της ελληνικής οικονομίας, ειδικά στο επίπεδο της κατανάλωσης και στους τομείς της παραγωγής, τουλάχιστον κατά 3% με 4% έως το τέλος του έτους, δεν φαίνεται να απασχολεί ούτε την κυβέρνηση ούτε την τρόικα. Και γιατί να τους απασχολεί; Το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα του μνημονίου δεν είναι η «ανάταξη της ελληνικής οικονομίας», όπως συχνά λέγεται, αλλά η προστασία των ευρωπαϊκών τραπεζών και του ευρώ.
Αυτός είναι ο λόγος που η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα ζήτησαν επίμονα την επικαιροποίηση του μνημονίου με ταχύτερα βήματα περικοπών και λιτότητας. Στόχος τους είναι ο ακόμη ταχύτερος περιορισμός του δημόσιου ελλείμματος της Ελλάδας, ώστε να δοθεί η ψευδαίσθηση ότι η ευρωζώνη «ανακάμπτει» από τη «δημοσιονομική κρίση» και επομένως να ενισχυθεί στις αγορές συναλλάγματος η αξία του ευρώ.
Τώρα, αν στην προσπάθεια αυτή η ελληνική οικονομία και μαζί μια σειρά άλλες χώρες της ευρωζώνης με ανάλογα προβλήματα οδηγηθούν στην καταστροφή και τη διάλυση, δεν πειράζει, αρκεί οι τράπεζες και το ευρώ να είναι καλά.
Όσο για την ανάπτυξη, αυτή έχει πλέον ανοικτά ταυτιστεί με τις απελευθερώσεις, τις απορρυθμίσεις, τις ιδιωτικοποιήσεις και το ξεπούλημα των πάντων. Για κάποιον τερατώδη και διεστραμμένο λόγο, που θα μας απασχολήσει σε επόμενο σημείωμα, θεωρείται ότι το να καταργηθεί κάθε έννοια ουσιαστικού ελέγχου στην οικονομία, να απελευθερωθεί η αγορά και η αυθαιρεσία να μετατραπεί σε ασυδοσία, να βγει στο σφυρί ό,τι υπάρχει και δεν υπάρχει σ’ αυτή τη χώρα και να μετατραπεί ο Έλληνας εργαζόμενος σε Κινέζο από άποψη μεροκάματου, εργασιακών συνθηκών και σχέσεων, θα προσελκύσει ξένα κεφάλαια και επενδύσεις ώστε να υπάρξει ανάπτυξη στην Ελλάδα.
Το «μοντελάκι» αυτό υπήρξε πολύ της μόδας, ειδικά τις τελευταίες δεκαετίες, σε Λατινική Αμερική, Αφρική, Ασία και Κεντρική Ευρώπη. Εκεί δηλαδή όπου οι χρεοκοπίες και οι καταρρεύσεις ολόκληρων χωρών αποτέλεσαν μέχρι σήμερα τον κανόνα. Αυτό που απέδειξε είναι ότι ταιριάζει γάντι μόνο σε «τριτοκοσμικές» οικονομίες, όπου η απόλυτη διαφθορά και η ασυδοσία των κυρίαρχων οικονομικών και πολιτικών κύκλων βασιλεύει πάνω σε μια κυριολεκτικά διαλυμένη κοινωνία της απέραντης φτώχειας και εξαθλίωσης.
Στο σημείο αυτό έχει σημασία να τονίσουμε ότι την πρωτοβουλία για την επικαιροποίηση του μνημονίου την είχε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και η ΕΚΤ. Το ΔΝΤ, αντίθετα, δίνει μικρότερη έμφαση στην ταχύτητα επίτευξης των δημοσιονομικών στόχων και περισσότερη στις αποκαλούμενες «διαρθρωτικές αλλαγές», δηλαδή στο ξεπούλημα της χώρας και το άνοιγμα των αγορών. Μάλιστα οι αναλυτές του διαμηνύουν σ’ όλους τους τόνους ότι μια όλο και πιο αυστηρή «δημοσιονομική προσαρμογή», που ζητούν επίμονα η Ε.Ε. και η ΕΚΤ, μπορεί να φέρει ξαφνικά την κυβέρνηση αντιμέτωπη με ένα οργισμένο πλήθος. Και τότε τι γίνεται;
Αμερικανική ειρωνεία!
Είναι καιρός λοιπόν να τελειώνουμε με τις αυταπάτες περί «καλής» Ε.Ε. και «κακού» ΔΝΤ. Τον Ιανουάριο του 2009 ο πρόεδρος της Γαλλίας Ν. Σαρκοζί συγκέντρωσε στη Στρατιωτική Σχολή του Παρισιού τους πιο επιφανείς ηγέτες της πολιτικής και των επιχειρήσεων στην Ευρώπη για να τους μιλήσει για τον «χρηματιστικό καπιταλισμό» που ευθύνεται για την παγκόσμια κρίση:
«Ο χρηματιστικός καπιταλισμός είναι ένα σύστημα που δίνει προτεραιότητα στον κερδοσκόπο έναντι του επιχειρηματία, στο χρηματοπιστωτικό κεφάλαιο έναντι του παραγωγικού κεφαλαίου, στο κυκλοφορούν κεφάλαιο έναντι του κεφαλαίου ως επένδυση, στο βραχυπρόθεσμο έναντι του μακροπρόθεσμου, στους δείκτες του πλούτου έναντι του αληθινού πλούτου, με τους δείκτες να μετρούν περισσότερο από τον ίδιο τον πλούτο.
Ο καθαρός χρηματιστικός καπιταλισμός είναι ένα σύστημα ανευθυνότητας και θα χρησιμοποιήσω μια ισχυρή φράση: είναι ένα σύστημα όπου η ανήθικη λογική της αγοράς δικαιολογεί τα πάντα. Είναι ένα σύστημα όπου το χρήμα πάει στο χρήμα, όπου η εργασία βλάπτεται, όπου η παραγωγή βλάπτεται, όπου η επιχειρηματικότητα βλάπτεται».
Ο Σαρκοζί τότε μιλούσε μπροστά σ’ ένα ακροατήριο όπου βρίσκονταν η Γερμανίδα καγκελάριος Άγγελα Μέρκελ, ο Βρετανός πρώην πρωθυπουργός Τόνι Μπλερ, οι επικεφαλής της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου κ.ο.κ. Όλοι τότε συμμερίζονταν την καταδίκη αυτού του «χρηματιστικού καπιταλισμού», τον οποίο οι περισσότεροι Ευρωπαίοι ηγέτες ταύτιζαν με το αγγλοσαξονικό ή αμερικανικό «μοντέλο» των ασύδοτων αγορών για να το αντιπαραθέσουν στο «ευρωπαϊκό μοντέλο» της κοινωνικής ευαισθησίας και ανοχής. Ποιο ήταν το αποτέλεσμα;
Ενάμιση χρόνο αργότερα η Ε.Ε., και κυρίως η ευρωζώνη, έχει μεταβληθεί σε λίκνο των πιο άγριων πολιτικών του «χρηματιστικού καπιταλισμού». Μάλιστα, είναι τέτοια η προσήλωσή της, τέτοια η εμμονή των οργάνων και των ηγετών της στον «καθαρό χρηματιστικό καπιταλισμό», όπως τον περιέγραφε τότε ο Σαρκοζί, ώστε κάνει ακόμη και τους πιο ακραίους οπαδούς των «ανοιχτών αγορών» στην αντίπερα όχθη του Ατλαντικού να ωχριούν. Είναι χαρακτηριστικό ότι ο «Economist» (17.8) έγραφε ειρωνικά:
«Οι Αμερικανοί σχολιαστές φαίνεται να διασκεδάζουν πολύ με το να παρακολουθούν τους Ευρωπαίους να “διαλύουν” τα δικά τους συστήματα κοινωνικής ευημερίας, την ίδια στιγμή που η Αμερική υιοθετεί ένα καθολικό σύστημα υγειονομικής περίθαλψης ευρωπαϊκού τύπου. Δεν ήταν παρά ένας χρόνος πριν που οι ηγέτες της Ευρώπης τα έριχναν στην αμερικανική λογική της ελεύθερης αγοράς και δήλωναν ότι ο αχαλίνωτος καπιταλισμός είναι τελειωμένος»!
Πραγματισμός και φανατισμός
Σήμερα η Ε.Ε. και κυρίως η ευρωζώνη είναι ο παράδεισος του πιο αχαλίνωτου καπιταλισμού που εφαρμόζεται με τον πιο στυγνό και αδυσώπητο τρόπο εναντίον των εργαζομένων, των λαών και των χωρών της Ένωσης. Με πρώτη την Ελλάδα. Κι αυτό δεν οφείλεται στην όποια «μεταστροφή» των ηγετών και των κυβερνήσεων της Ε.Ε., ούτε στον κυρίαρχο ιδεολογικοπολιτικό προσανατολισμό, αλλά στο γεγονός ότι ολόκληρο το οικοδόμημα έχει ταυτιστεί σε απίστευτο βαθμό με τις πιο παρασιτικές και κερδοσκοπικές μορφές κεφαλαίου, που σήμερα εκφράζονται πρώτα και κύρια από τα τερατώδη τραπεζικά συγκροτήματα.
Γι’ αυτό και οι ευρωκρατούντες εμφανίζονται σήμερα πολύ πιο ακραίοι και αδίστακτοι σε σύγκριση ακόμη και με το ΔΝΤ, το οποίο γνωρίζει εκ μακράς πείρας ότι:
«Η εμπειρία πολλών προσαρμογών έχει δείξει πως η πολιτική επιτυχία της προσαρμογής βασίζεται σε μια σειρά συμβιβασμών και στον πραγματισμό... Καθώς η οικονομική κατάσταση εξελίσσεται, με την κοινή γνώμη και την πολιτική κατάσταση να αλλάζει από τη μια εβδομάδα στην άλλη, η πιο αποτελεσματική στρατηγική είναι εκείνη του πραγματισμού: η αυστηρή εφαρμογή ενός προγράμματος σημείο προς σημείο είναι πολιτικά επικίνδυνη. Ενώ οι στόχοι της προσαρμογής θα πρέπει να επιδιώκονται με κάθε θυσία, η επιλογή των μέσων που θα χρησιμοποιηθούν πρέπει να παραμένει ανοιχτή σε όλες τις περιπτώσεις».
Αυτό συνιστούσε μια μελέτη του ΟΟΣΑ το 1996 σχετικά με την «πολιτική εφικτότητα» των Προγραμμάτων Διαρθρωτικής Προσαρμογής, που εφάρμοζαν κατά κόρον το ΔΝΤ και η Παγκόσμια Τράπεζα στις χώρες του «Τρίτου Κόσμου» από τη δεκαετία του 1980. Είναι ακριβώς η ίδια πολιτική που εφαρμόζεται και σήμερα στην Ελλάδα σαν... διέξοδος από την κρίση.
Αυτό είναι που ανησυχεί σοβαρά και τους «βετεράνους» αυτών των προγραμμάτων εξ Ουάσιγκτον. Ένας από αυτούς, ο Ίρβιν Στέλζερ, που αρθρογραφεί τακτικά στην «Wall Street Journal», έγραφε στις 9.8, ανήσυχος για την επιμονή της τρόικας και ιδίως της Ε.Ε. στην αυστηρή εφαρμογή του μνημονίου:
«Το μέγεθος του έργου είναι αποθαρρυντικό. Η λιτότητα θα στερήσει γύρω στο 10% από το ΑΕΠ, με ό,τι αυτό σημαίνει για τις θέσεις εργασίας. Και παρ’ όλα αυτά θα αφήσει την Ελλάδα με μη διαχειρίσιμα επίπεδα χρέους και πληρωμής τόκων. Ευτυχώς για την Ελλάδα, στη διαπραγμάτευση ανάμεσα στους διασωθέντες και τους διασώστες έχει το πάνω χέρι. Το κόστος μιας πτώχευσης για την Ελλάδα είναι σχετικά ασήμαντο σε σύγκριση με το κόστος για τους πιστωτές της, κυρίως τις ευρωπαϊκές τράπεζες, που είναι απρόθυμες για μεγάλες διαγραφές ομολόγων. Ενώ το πολιτικό κόστος για τους ευρωκράτες, επειδή στάθηκαν ανίκανοι να προλάβουν την πτώχευση ενός από τα πιο μικρά μέλη τους, είναι απαράδεκτο.
Για να μην αναφέρουμε τις συνέπειες στη δυνατότητα των άλλων χωρών του Club Med να συνεχίσουν με την ίδια πρόοδο να προσφεύγουν στις διεθνείς αγορές χρέους. Έτσι η ελληνική κυβέρνηση μπορεί να αποφασίσει, αν αναγκαστεί, να υποχωρήσει μπροστά σε ένα αγριεμένο πλήθος και να αναιρέσει τις υποσχέσεις της για λιτότητα, περνώντας το κόστος της παλαιότερης ανηθικότητάς της στον Γερμανό και τους άλλους φορολογούμενους της ευρωζώνης ή στους πιστωτές της. Πάνω από το 95% του ελληνικού χρέους έχει εκδοθεί στην Ελλάδα και υπόκειται στους νόμους περί ασυλίας λόγω κυριαρχίας, οι οποίοι περιορίζουν τις διαθέσιμες επιλογές στους δύστυχους πιστωτές που μπαίνουν στην ουρά για το κούρεμά τους».
Ο φόβος της πτώχευσης
Το πρόβλημα που ανησυχεί αναλυτές σαν τον Στέλζερ και τις αγορές, που έχουν εκτοξεύσει τα spreads των ελληνικών ομολόγων στα ουράνια με το 10ετές να έχει φτάσει (23.8) στις 896 μονάδες βάσης, παρά τις καθησυχαστικές διαβεβαιώσεις της τρόικας, είναι ότι το δημόσιο χρέος της Ελλάδας δεν είναι διαχειρίσιμο και δεν πρόκειται να γίνει διαχειρίσιμο με την εφαρμογή του μνημονίου ακόμη κι αν επιτευχθούν όλοι οι στόχοι του.
«Οι αγορές υποψιάζονται ότι η Ελλάδα θα αναγκαστεί να αναδιαρθρώσει το χρέος της αργά ή γρήγορα και οι κάτοχοι ομολόγων θα είναι οι χαμένοι. Δεν πιστεύουν ότι η συμμετοχή της Ελλάδας στο ευρώ με τις παρούσες συνθήκες είναι οικονομικά βιώσιμη. Η χώρα δεν διαθέτει την ελευθερία που χρειάζεται για να βγει από την κρίση», δήλωσε ο Στέφεν Λιούις της Monument Securities (Telegraph, 19.8).
Με τον ίδιο τρόπο ερμήνευσε τη συμπεριφορά των αγορών και η High Frequency Economics (Bloomberg, 19.8), ενώ ο Καρλ Ουάινμπεργκ της Valhalla δήλωσε τα εξής:
«Η καταιγίδα είναι εστιασμένη στα ομόλογα που λήγουν το 2014, τον πρώτο χρόνο που η Ελλάδα θα διακόψει τη γραμμή ζωής με το χρήμα του ΔΝΤ και της Ε.Ε. Ώσπου να τελειώσουν με τη διόρθωση της Ελλάδας το 2013, το χρέος της θα έχει αυξηθεί στα 340 δισ. ευρώ. Κανείς δεν μπορεί να πιστέψει ότι η Ελλάδα θα είναι σε καλύτερη θέση να εξυπηρετήσει και να καλύψει τα 340 δισ. ευρώ σε σταθερού εισοδήματος χρεόγραφα απ’ ό,τι όταν είχε να διαχειριστεί 270 δισ. ευρώ».
Αυτός είναι ο βασικός λόγος που τα τριετή και τετραετή ομόλογα του Ελληνικού Δημοσίου έχουν επιτόκια που έχουν εκτιναχθεί κοντά στο 12%, έναντι του 10ετούς που έφτασε αισίως το 10,75%.
Τι ακριβώς φοβούνται οι αγορές; Ότι η Ελλάδα θα αναγκαστεί, είτε κάτω από την πίεση ενός αγριεμένου πλήθους, είτε λόγω αδυναμίας διαχείρισης του χρέους της, να επικαλεστεί τα κυριαρχικά δικαιώματά της και να προβεί σε μονομερή αναδιάρθρωση του χρέους της. Και μπορεί μια αναδιάρθρωση του χρέους να σημαίνει επίσημη πτώχευση της χώρας, αλλά σε μια τέτοια περίπτωση κανείς δεν γνωρίζει ποιος από τους κατόχους των κρατικών ομολόγων θα βγει χαμένος και ποιος θα βγει κερδισμένος. Όπως άλλωστε συμβαίνει με όλες τις πτωχεύσεις.
Ο... εφιάλτης της εθνικής κυριαρχίας
Εδώ θα πρέπει να ξεκαθαρίσουμε ότι από τον 19ο αιώνα έως σήμερα δεν υπάρχει μεγαλύτερος πονοκέφαλος, μεγαλύτερος εφιάλτης για τον κάτοχο κρατικών ομολόγων χρέους από την εθνική κυριαρχία της χώρας την οποία έχει δανείσει. Κι αυτό διότι, όπως μας εξηγεί μια σχετικά πρόσφατη μελέτη:
«Οι κρατικοί οφειλέτες προστατεύονται παραδοσιακά από την αρχή της (απόλυτης) ασυλίας λόγω εθνικής κυριαρχίας, η οποία δηλώνει ότι τα κράτη δεν μπορούν να μηνυθούν σε ξένα δικαστήρια δίχως τη συγκατάθεσή τους. Η αρχή πηγάζει από την ισότητα των κυρίαρχων εθνών στο πλαίσιο του διεθνούς δικαίου... Ωστόσο είναι σημαντικό ότι η ασυλία μπορεί να απεμποληθεί: ένα κυρίαρχο κράτος μπορεί να συνάψει συμβατική σχέση με την οποία εθελοντικά να υπαχθεί στην αρμοδιότητα ενός ξένου δικαστηρίου στην περίπτωση μιας διένεξης» (Journal of Economic Literature, v. 47, Σεπτέμβριος 2009, σελ. 3).
Αν λοιπόν δεν έχει παραιτηθεί οικειοθελώς ένα κράτος από την άσκηση της κυριαρχίας του και προχωρήσει σε πτώχευση ή άρνηση εξυπηρέτησης του χρέους του, οι δανειστές του είναι πολύ δύσκολο να καταφύγουν σε δικαστήρια άλλων χωρών ώστε να πάρουν μέτρα εναντίον του που αφορούν δεσμεύσεις ή δημεύσεις περιουσιακών του στοιχείων είτε στο εξωτερικό είτε, πολύ περισσότερο, στο εσωτερικό της χώρας.
Αν και η αρχή αυτή της (απόλυτης) ασυλίας λόγω εθνικής κυριαρχίας δεν αποτελεί πανάκεια για μια χώρα στην αντιμετώπιση των δανειστών της, συνιστά την πιο βασική γραμμή άμυνάς της: χωρίς αυτήν χάνει κάθε δυνατότητα διαπραγμάτευσης προς το συμφέρον της.
Ο αγώνας των αγορών και των κατόχων κρατικών ομολόγων ήταν ανέκαθεν να μην επιτρέψουν σε μια χώρα να επικαλεστεί την ασυλία της λόγω εθνικής κυριαρχίας και να προχωρήσει σε μονομερή διαγραφή μέρους ή όλου του χρέους της. Ιδίως όταν έκρινε ότι το χρέος αυτό είναι «απεχθές» και η εξυπηρέτησή του υπονομεύει εκ των πραγμάτων την εθνική κυριαρχία της. Αυτό το κατορθώνουν με δυο κυρίως τρόπους:
- Με την επιβολή επίσημου χρεοστασίου υπό καθεστώς διεθνούς επιτήρησης, που σήμερα ονομάζεται με τακτ «συντεταγμένη πτώχευση».
- Με την επιβολή δανειακών συμβάσεων όπου το κράτος - οφειλέτης απεμπολεί μονομερώς την ασυλία που του παρέχει η εθνική του κυριαρχία έναντι των δανειστών του. Όπως π.χ. έγινε με τη δανειακή σύμβαση που συνόδευε το μνημόνιο και αποδέχτηκε παράνομα και αντισυνταγματικά η κυβέρνηση του κ. Παπανδρέου.
Βέβαια κάτι τέτοιο θα την έφερνε απευθείας σε μετωπική σύγκρουση με την Ε.Ε. και την ΕΚΤ, αλλά νομικά είχε κάθε δικαίωμα να το κάνει. Αυτό φοβήθηκαν και οι ευρωκρατούντες γι’ αυτό και έστησαν τον «μηχανισμό στήριξης», επέβαλαν το μνημόνιο και τη δανειακή σύμβαση. Όπως εύστοχα παρατήρησαν πρόσφατα και δυο γνωστοί μελετητές της Ε.Ε., ο Τσαρλς Μπλάνκαρτ και ο Έρικ Φάσεν (Schweizer Monatshefte, B. 978, 7.2010), «η Ελλάδα ως κυρίαρχο κράτος θα μπορούσε να αποκαταστήσει τη φερεγγυότητά της εκτός της νομισματικής ένωσης. Αυτό δεν το ήθελε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Η άσκηση των κυριαρχικών δικαιωμάτων ενός κράτους έρχεται σε σύγκρουση με την εξουσία της και αυτή έπρεπε να διαφυλαχθεί με κάθε θυσία».
Έτσι φτάσαμε στη σημερινή κατάσταση, όπου η χώρα ολόκληρη έχει δημευθεί και ο λαός της βρίσκεται κυριολεκτικά στο έλεος της τρόικας.
Πηγή
Σε κατάσταση συναγερμού η ΕΥΠ μετά την επίσκεψη Νετανιάχου
Ειδικοί εικάζουν πως η επίσκεψη Νετανιάχου ανοίγει τον δρόμο για την έλευση στην Αθήνα της ισλαμικής τρομοκρατίας
Οι Ελληνικές Αρχές φοβούνται ότι η πρόσφατη επίσκεψη του πρωθυπουργού του Ισραήλ Μπένζαμιν Νετανιάχου στη χώρα μας -η πρώτη ισραηλινού πρωθυπουργού- και η εκτενής δημοσιότητα που έτυχε το γεγονός από τα διεθνή ΜΜΕ, είχε σαν αποτέλεσμα να "τραβήξει τα βλέμματα" της διεθνούς τρομοκρατίας επάνω της. Παράλληλα , το γεγονός ότι η Αθήνα εμφανίσθηκε να δίνει "χείρα βοηθείας" στη δεξιά κυβέρνηση Νετανιάχου , σε μια χρονική περίοδο που οι πάντες σχεδόν στην ευρύτερη περιοχή της έχουν γυρίσει την πλάτη, αλλά και το κλίμα που καλλιεργήθηκε για υποτιθέμενη παραχώρηση του εθνικού μας εναερίου χώρου σε ξένες δυνάμεις για να διευκολυνθεί ενδεχόμενο χτύπημα κατά του Ιράν, είχαν ως αποτέλεσμα οι ελληνικές υπηρεσίες να τεθούν σε "κόκκινο" συναγερμό για το φόβο πιθανόν αντιποίνων από μουσουλμανικές εξτρεμιστικές οργανώσεις.
Στη δημιουργία του συγκεκριμένου κλίματος έχει συμβάλει και η ανεξέλεγκτη είσοδος λαθρομεταναστών από τις μουσουλμανικές χώρες, μεταξύ των οποίων συμπεριλαμβάνονται και αρκετά εξτρεμιστικά στοιχεία τα οποία θα μπορούσαν να εκμεταλλευτούν ισλαμικές τρομοκρατικές οργανώσεις για να τα χρησιμοποιήσουν σε ένα ενδεχόμενο χτύπημα κατά της χώρας μας.
Βεβαίως, σε όλα τα παραπάνω δεν θα πρέπει να παραγνωρίζουμε και το ενδεχόμενο ενός προβοκατόρικου χτυπήματος αποσταθεροποίησης της χώρας σε μια χρονική περίοδο που τα γεγονότα δείχνουν ότι βρίσκεται σε εξέλιξη προσπάθεια ανακατανομής ισχύος και ισορροπιών στην ευρύτερη περιοχή της Νοτιοανατολικής Μεσογείου...
Το τελευταίο χρονικό διάστημα εξάλλου, σύμφωνα με τα λόγια στελέχους της ΕΛ.ΑΣ., η Αθήνα "έχει μετατραπεί σε... Καζαμπλάνκα της εποχής του Μεσοπολέμου".
Με τοn τρόπο αυτό, το συγκεκριμένο στέλεχος επιχείρησε να καταδείξει το ρόλο που παίζει η ελληνική πρωτεύουσα ως τόπος συγκέντρωσης μελών διαφόρων μυστικών υπηρεσιών. Πρόκειται για πράκτορες που συγκροτούν ένα σύστημα παρασκηνιακής και υπόγειας συνεννόησης μεταξύ κυβερνήσεων, παρακολουθώντας ταυτόχρονα την έκβαση της αντιπαράθεσης και τον σχηματισμό των νέων γεωστρατηγικών ισορροπιών που χτίζονται στη περιοχή.
Αυτή τη φορά οι Έλληνες δεν θα ξεχάσουν!
Αυτή τη φορά, οι Ελληνίδες και οι Έλληνες ΜΕ ΜΝΗΜΗ, θα υποχρεώσουμε τους Εθνικούς Ληστές – απ’όπου και άν προέρχονται – να λογοδοτήσουν στη Δικαιοσύνη. Και να τιμωρηθούν παραδειγματικά. Και να δημευθούν οι ακίνητες και κινητές περιουσίες τους γιά την εξόφληση των δυσβάστακτων χρεών της Ελλάδας που ΑΥΤΟΙ δημιούργησαν από το 1981 μέχρι σήμερα.Η παντελής έλλειψη αυτογνωσίας και η μη-ανάληψη ευθυνών, επιβαρύνoυν τη δυσχερέστατη θέση του PASHOCK σήμερα:
EMEIΣ λοιπόν οι Ελληνίδες και οι Ελληνες ΜΕ ΜΝΗΜΗ, ΚΑΙ θυμόμαστε ΚΑΙ γράφουμε συχνά, γιά τα κατα συρροή πρωτόγνωρα εγκλήματά PASCHOK:
- Τραγικό έλλειμα Ηγεσίας. Εμπιστοσύνης. Πολιτικού σχεδιασμού
- Έντονες τάσεις μετανάστευσης Ελλήνων στο εξωτερικό
- Αύγουστος 2007 – Οι πυρκαγιές στην Ελλάδα, στα 4 σημεία του ορίζοντα – Απανθρακώσεις ανθρώπων και ζώων – Καταστροφές περιουσιών. H Ελλάδα στο κέντρο της διεθνούς προσοχής ..
– Ο προάγγελος των Δεκεμβριανών 2008 με την Ελλάδα και πάλι στο μάτι του διεθνή κυκλώνα των ΜΜΕ (κυρίως εντός) και εκτός ..
- Kαθημερινή και λυσσαλέα απαίτηση γιά εκλογές και εκμετάλλευση της μονοεδρικής πλειοψηφίας της ΝΔ.
- Aδιάντροπη και σκατέσχετη υποσχεσιολογία
- Διατήρηση κλίματος μόνιμης προ-εκλογικής περιόδου.
- Επικίνδυνοι ερασιτεχνισμοί
- Τραγικές ατάκες: “Tιτανικός”, “Η Ελλάδα στην Εντατική” “Βουλιάζουμε” που έστειλαν τα spreads στον Υψιστο.
- 4% Πτώση του Ελληνικού Χρηματιστηρίου
- Αγιογραφίες του PASHOCK από τα επιδοτούμενα ΜΜΕ
- Από πρόθεση παραπλάνηση του εκλογικού σώματος
- Ποινικά κολάσιμη υφαρπαγή της εξουσίας με φρούδες υποσχέσεις
- Διάλυση του κοινωνικού ιστού.
- Εθνοκτόνα ν/σ
- Αθρόα είσοδος τριτοκοσμικών λαθρο-μεταναστευτών
- Η Νέα Χούντα. Αυτή τη φορά χωρίς tanks, αλλά με λαθρο-ψηφοθηρικές ελληνοποιήσεις «μαϊμού» γιά επικράτηση PASHOCK τα επόμενα 30 χρόνια. Αδιανόητο. Ασύλληπτο. Διαβολικό Σχέδιο! Θα τους το επιτρέψουμε;
- Καλλικράτης και επιδοτήσεις με αυστηρώς κομματικά κριτήρια
- Ανύπαρκτο (γιά τους Ελληνες) Ε.Σ.Υ.
- Πρωτοφανής διασυρμός της Ελλάδας από Διεθνή ΜΜΕ και Οίκους Αξιολογήσεων
- Οικονομικός όλεθρος και επαιτεία (με «μάσκα» αξιοπρέπειας)
- Εμπλοκή και Επικίνδυνα Αδιέξοδα με Ε.Ε. – Μerkel – ΔΝΤ (χωρίς σχέδιο και χωρίς Ελληνικό Δημοψήφισμα)
- Εξόφθαλμα κερδοσκοπικά εγκλήματα με τα spreads. Qui Buono?
- Πολιτικές παράδοσης των πάντων, άνευ όρων
- ΝΑΤΟποίηση του Αιγαίου
- Ενδοτισμός και συνοπτικές λύσεις για Σκοπιανό.
- Παρακολουθήσεις Ελλήνων Πολιτών και τηλεφώνων.
- Ελληνες Μετανάστες σταν περιοχή τους, τα Πατήσια
- Διάλυση της Αστυνομίας
- Παρανοϊκές συλλήψεις και διαθεσιμότητες Αστυνομικών και Επίλεκτων Στρατιωτικών!
- «Συγγνώμες» σε Αλβανία – Σκόπια!!
- Διαβεβαίωση του ανεκδιήγητου υφυπουργού ΠΡΟ.ΠΟ. Σπύρου Βούγια που λέει: «Οι Έλληνες έχουν να κερδίσουν από τον πολιτισμό των Αφρικανών και Ασιατών. Είναι θέμα χρόνου να συνηθίσουμε τα ήθη και έθιμα τους, την μουσική τους και τις μυρωδιές τους.»! (Εμείς προτείνουμε στον κύριο Βούγια να κρατήσει τα κέρδη και να μας επιστρέψει τα... κεφάλαια...)
- Ασφαλιστικό στα όρια της κατάρρευσης («δεν υπάρχει σάλιο!»)...- Πράσινα άλογα και αγέρηδες
- Αλλοπρόσαλη φορολογία
- Ανεξέλεγκτος πληθωρισμός
- Εξανέμιση εισοδήματος
- Ρεκόρ Ανεργίας
- Γεωμετρική Αύξηση Εγκληματικότητας
- Ανασφάλεια
- Απαξία Οσίων και Ιερών
- «Αβλαβείς Διελεύσεις» και Τουρκική νηοψία σε Ελληνικά νερά!
- Υποθήκη του μέλλοντος των Ελλήνων, ερήμην των Ελλήνων
- Πανικός
- Κατάργηση Παρελάσεων
- Κατάργηση Υπουργείου Μακεδονίας-Θράκης και Εθνικών Συμβόλων
Θυμόμαστε Επίσης:
- Εγκλημα Χρηματιστηρίου.
- Casino Λουτρακίου – βίαιη μετακίνηση πλούτου και «αυτοκτονίες» χαμένων παικτών
- Samina – 80 θάνατοι + αυτοκτονία Σφηνιά (επί υπουργίας του κολλητού της Μιμής, Χ. Παπουτσή)
- Εκσυγχρονισμός-Ταφόπλακα Σημίτη και colpo grosso Γιάννου
- Μ.Ο.Π.
- Siemens – C4Ι – Diemler
- Mαύρα Ταμεία – Χρηματισμός
- Ξεπούλημα Εθνικών Δικαίων στα Ιμια και Ευχαριστίες Αβραάμ Αβούρη (Κ. Σημίτη)
- Προδοσία και Παράδοση Οτσαλάν από τον «Μεγάλο Τραγουδιστή» Πάγκαλο
- «Το κωλόσπιτο» της Εκάλης και ο Δανειστής
- Ωνασειάδα – Η σκιώδης «Πρωθυπουργός» Μιμή και τα διεθνή ρεζιλίκια!
- Ο παγκοσμίως άγνωστος Μεγαλο-Εφοπλιστής Γ. Κατσιφάρας.
- Ο “Large” γόης αρραβωνιάρης Ακης και η γαμήλια τελετή στο θρυλικό 5στερο «Four Seasons – George V, Paris, France). Πόθεν έσχες Ακης;
Και πλείστα άλλα γνωστά και άγνωστα – μέχρι σήμερα – οικονομικά εγκλήματα, που ΑΥΤΟΙ προκάλεσαν και εξέθεσαν ανεπανόρθωτα το κύρος της Ελλάδας, παγκοσμίως.
Αυτή τη φορά, ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ ΜΕ ΜΝΗΜΗ θα φροντίσουμε ώστε οι Εθνικοί Ληστές να μείνουν στην Ελλάδα, να λογοδοτήσουν ΚΑΙ να πληρώσουν.
Η Ελλάδα των Ελλήνων, ΔΕΝ είναι τυχαία Xώρα. Είναι Χώρα εξόχως ιδιαίτερη, είναι η Πατρίδα της Ευρώπης με 5000χρονη Iστορία, η οποία ΔΕΝ ακυρώνεται ποτέ, με τίποτα και από κανέναν.
Οι Ελληνες χρειάζεται να αναγεννηθούμε μέσα από τις στάχτες. Να γίνουμε σοφότεροι και πιό υπεύθυνοι στις επιλογές μας σε ό,τι αφορά την επιβίωσή μας και το μέλλον μας σ’αυτή τη πανέμορφη, μοναδική χώρα που λέγεται Ελλάδα. Χρειάζεται να κάνουμε μιά νέα αρχή πάνω σε υγιείς βάσεις, χωρίς συμβιβασμούς, χωρίς υποχωρητικότητες, χωρίς δουλείες.
Αδέλφια Ελληνες, ΔΕΝ υπάρχει Ανάσταση χωρίς Μεγάλη Παρασκευή.
Αυτή τη φορά, Θα διεκδικήσουμε την ελευθερία μας από τη χειρότερη υποδούλωση και ατίμωση που λέγεται ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ ΧΡΕΟΣ.
Ολοι οι Ελληνες μαζί ενωμένοι, όπως παλιότερα οι πατεράδες μας, μπορούμε να δημιουργήσουμε Ξανά, αυτή τη Θαυμαστή Μονάδα Αντίστασης και Παραγωγής Εκρηκτικής Ενέργειας, που εκπλήσσει τους Φίλους μας παγκοσμίως και απονευρώνει τους αιώνιους εχθρούς μας.
“You have enemies? Good! That means you have stood-up for something, sometime in your life.”
Πατρίδα είναι ο λαός!
Αριστερά και δεξιά είναι ιδεολογήματα που τα κόμματα προορίζουν για ευρεία λαϊκή κατανάλωση ώστε να καμώνονται τους εκφραστές αυτών των ιδεολογημάτων μετά. Αποκρύπτοντας βέβαια την κεντρική αλήθεια. Οτι δηλαδή η δημοκρατία είναι στην παρανομία. Στην ανυπαρξία. Οτι η δημοκρατία δεν περιλαμβάνεται ΟΥΤΕ ΣΤΗΝ ΑΡΙΣΤΕΡΑ, ΟΥΤΕ ΣΤΗΝ ΔΕΞΙΑ. Δεν προβλέπεται, που λέγαμε και στο στρατό.
Ο λαός διαχρονικά θέλει τα ίδια πράγματα. Βασικά θέλει τα ίδια πράγματα εδώ και χιλιετηρίδες. Ο λαός χρειάζεται δημοκρατία για να επιτύχει αυτά που θέλει και οι πολιτικές ηγεσίες του δίνουν Αριστερά και Δεξιά. Για να μην του δώσουν δημοκρατία. Το απόλυτο εργαλείο της λαϊκής επιτυχίας.
Τα πολιτικά επιτελεία σκαρφίζονται ιδεολογισμούς. Με τους ιδεολογισμούς αυτούς ξεγελούν τον λαό. Τον οποίο και κρατούν στην ΑΠΟΛΥΤΗ ΑΓΝΟΙΑ. Κυρίως ιστορική άγνοια των πεπραγμένων αυτών των ίδιων πολιτικών επιτελείων στον λαό και την κοινωνία του. Και των δυνάμεων, συμφερόντων, τάξεων και προσώπων που αυτά τα ίδια τα επιτελεία εκπροσωπούν. Αποκρυμμένη εκπροσώπηση φυσικά και όχι διακυρηγμένη.
Οι αμέτρητες "επαναστάσεις στην παιδεία" έχουν ως κύριο στόχο να ενισχύσουν αυτή την απόκρυψη. Α, ναι, ένας άλλος σημαντικός στόχος είναι το ξερίζωμα της κριτικής σκέψης. Η πρόσδεση του λαού σε ιδεολοψίες. Η συναισθηματική ένταξη μερίδων του λαού στην μια ή την άλλη ή την παράλλη πλευρά. Οι εμφύλιοι πόλεμοι βοηθούν πολύ σε αυτό. Διότι δημιουργούν "πολύτιμα" μετατραυματικά σύνδρομα στο λαό. Το ίδιο και οι παντοειδείς κρίσεις.Εμφύλιες συρράξεις, αιματηρές προεκλογικές εκστρατείες, εθνικοί διχασμοί, κομματικοί φανατισμοί, μπλε και πράσινα καφενεία, αυξάνουν τον κατακερματισμό του λαού. Σιγουρεύουν τη διχόνοια. Οσο ο λαός είναι χωρισμένος σε Αριστερά και Δεξιά, σε κόμματα και κομμάτια, σε παρατάξεις επί παρατάξεων και μάλιστα πονεμένος και με μετατραυματικά σύνδρομα από το αίμα εμφύλιων σπαραγμών, τρομακτικών κοινωνικών κρίσεων και τα παρόμοια, ο μόνος που ενισχύεται είναι οι κομματικές ηγεσίες. Ο λαός χάνει.
Ο λαός είναι ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΧΑΜΕΝΟΣ όσο δεν ΚΑΤΑΚΤΑ ΤΗΝ ΕΝΟΤΗΤΑ ΤΟΥ, πέρα από ιδεολογήματα και παρατάξεις.
Τώρα αν σε μια περίοδο δημιουργηθούν κοινωνικοί όροι "ξενοφοβίας" ή ότι άλλο που δεν υπήρχε σε μια προηγούμενη περίοδο, αυτό το να το ερμηνεύσει κάποιος ως αριστερό ή δεξιό προσανατολισμό του λαού δείχνει ότι είναι μακριά από ΤΟΝ ΠΥΡΗΝΑ ΤΩΝ ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΩΝ ΛΑΪΚΩΝ ΑΝΑΓΚΩΝ. Πολύ μακριά. Η έχει άλλους λόγους, δικούς του.
Ξαναλέω: Ο λαός διαχρονικά θέλει τα ίδια πράγματα. Βασικά θέλει τα ίδια πράγματα εδώ και χιλιετηρίδες.
Ο λαός δεν έχει ανάγκη Δεξιά ή Αριστερά. Δεξιοί και Αριστεροί, σε τελική ανάλυση, ΤΟΥ ΤΑΖΟΥΝ ΤΑ ΙΔΙΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ:
-Οικονομική προκοπή
-Δημοκρατικές ελευθερίες
-Περηφάνεια εθνική
-Εξασφαλισμένη εθνική επιβίωση.
Αυτά θέλει ο λαός. Αυτά του τάζουν Αριστεροί και Δεξιοί. ΚΑΙ ΔΕΝ ΤΟΥ ΤΑ ΔΙΝΟΥΝ ΠΟΤΕ.
ΜΟΝΟ ΜΕ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΘΑ ΠΑΡΕΙ Ο ΛΑΟΣ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΘΕΛΕΙ.
ΟΧΙ ΜΕ ΑΡΙΣΤΕΡΑ ή ΔΕΞΙΑ.
Ο λαός δεν είναι ούτε αριστερός, ούτε δεξιός. Δεν χρειάζεται να είναι.
Ο λαός ΕΙΝΑΙ Ο ΛΑΟΣ. Είναι η μεγάλη δύναμη που κινεί την ιστορία όλη.
Ο λαός ερχεται από τα βάθη της ιστορίας και είναι ένας πλήρης μηχανισμός. Σε δυο γενιές απόσταση από την μεγαλύτερη καταστροφή θα έχει ξαναδημιουργήσει ότι του χρειάζεται για να συνεχίσει: από τον μουζικάντη και την μαία του, μέχρι τον χτίστη και τον θεραπευτή του. Τις εμπορο-πανηγύρεις του και τις κοινότητές του. Τα γεφύρια και τα πηγάδια του. Ο λαός είναι η ΠΑΤΡΙΔΑ.
Ο ΛΑΟΣ ΕΙΝΑΙ Η ΠΑΤΡΙΔΑ.
Πείτε το πολλές φορές για να καταλάβετε την αλήθεια του. Πείτε το από μέσα σας. Φωνάξτε το στο μπαλκόνι σας. Στην πλατεία του χωριού σας.
ΠΑΤΡΙΔΑ ΕΙΝΑΙ Ο ΛΑΟΣ.
Τι σχέση έχει η Αριστερά και η Δεξιά με τον λαό;
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)