Συγκίνηση,ρίγος, δέος και θαυμασμό.Αυτές οι λέξεις πλημμύρισαν την κάρδια μου βλέποντας την ζωντανή εμφάνιση του Αρτέμη και του Ευθύμη.Η σκέψη μου ταξίδεψε 13 χρόνια πίσω σε εκείνα τα σκληροπυρηνικά live στο ΑΝ.Τι να πρωτοθυμηθώ.!Τα stage diving που πηδάγαμε σαν ελατήρια;Τον απόλυτο ξεσήκωμο που επικρατούσε στην γειτονιά για τις εμφανισείς τους;μεγάλες στιγμές..Στιγμές που παράμενουν στο μυάλο του καθε txcακια!
Για τα παιδιά οτι και να πώ ειναι λίγο.Είναι και θα είναι στην κορυφή της ελληνικής hip hop σκηνής.Είναι αυτοί που στην αυγή της χιλιετιρίδας προφήτευαν τα σημερινά χάλια της νεοελληνικής κοινωνίας.Είναι αυτοί που μας μετετρέψαν σε ορκισμένους στρατιώτες της αρετής οταν επικρατούσε το απόλυτο σκοτάδι στην ελληνική κοινωνία.
Θα ήθελα να σταθώ στην κορυφαία κατ' εμέ στιγμή της συναυλίας όταν τα παιδιά αφιέρωσαν το καινούργιο τους κομμάτι 50/50 στην παλιά φρουρά.Τα μάτια κάποιων παλαιοσχολιτών βούρκωσαν όχι απο συγκίνηση αλλά από ευχαρίστηση πρός αυτούς που ξέρουν να εκτιμούν..
Θα μπορούσα και άλλα να γράψω αλλά οι σκέψεις μου χαθήκανε μέσα στα τραγούδια του Αρτέμη και του Ευθύμη στην ένταση της συναυλίας αλλά και στον σεβαστό αριθμό μπυρών που κατανάλωσα!
Πέρνοντας τον δρομο της επιστροφής ένιωθα το πρόσωπο μου να λάμπει απο χαρά που ξαναείδα τα παιδιά ακμαίους και δυνατούς και πεπεισμένος οτι ΕΠΕΣΤΡΕΨΑΝ ΞΑΝΑ!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου