Τί έλεγε ο Θουκυδίδης για περιόδους κρίσης όπως η σημερινή

• Κάντε τον κόπο να διαβάσατε το παρακάτω απόσπασμα του Θουκυδίδη και δείτε πόσο αναλυτικοί και σκεπτόμενοι ήταν οι άνθρωποι

ΘΟΥΚΥΔΙΔΟΥ ΙΣΤΟΡΙΑΙ
Βιβλίο 3. Κεφάλαιο 82
Για όσα έγιναν, γίνονται και θα γίνουν.
1. Σ' αυτές τις ακρότητες έφτασε ο εμφύλιος πόλεμος και προκάλεσε μεγάλη εντύπωση, γιατί ήταν ο πρώτος που έγινε. Αργότερα μπορεί να πη κανείς ότι ολόκληρος ο Ελληνισμός συνταράχτηκε, γιατί παντού σημειώθηκαν εμφύλιοι σπαραγμοί. Οι δημοκρατικοί καλούσαν τους Αθηναίους να τους βοηθήσουν και οι ολιγαρχικοί τους Λακεδαιμόνιους. όσο διαρκούσε η ειρήνη δεν είχαν ούτε πρόφαση, αλλά ούτε και την διάθεση να τους καλέσουν για βοήθεια. Με τον πόλεμο, όμως καθεμιά από τις αντίπαλες πολιτικές παρατάξεις μπορούσε εύκολα να βρη ευκαιρία να προκαλέση εξωτερική επέμβαση για να καταστρέψη τους αντιπάλους της και να ενισχυθή η ίδια για ν' ανατρέψη το πολίτευμα.
2. Οι εμφύλιες συγκρούσεις έφεραν μεγάλες κι αμέτρητες συμφορές στις πολιτείες, συμφορές που γίνονται και θα γίνωνται πάντα όσο δεν αλλάζει η φύση του ανθρώπου, συμφορές που μπορεί να είναι βαρύτερες ή ελαφρότερες κι έχουν διαφορετική μορφή ανάλογα με τις περιστάσεις. Σε καιρό ειρήνης και όταν ευημερή ο κόσμος και οι πολιτείες, οι άνθρωποι είναι ήρεμοι γιατί δεν τους πιέζουν ανάγκες φοβερές. Αλλ' όταν έρθη ο πόλεμος που φέρνει στους ανθρώπους την καθημερινή στέρηση, γίνεται δάσκαλος της βίας κι ερεθίζει τα πνεύματα του πλήθους σύμφωνα με τις καταστάσεις που δημιουργεί.
3. Ο εμφύλιος πόλεμος, λοιπόν, μεταδόθηκε από πολιτεία σε πολιτεία. Κι όσες πολιτείες έμειναν τελευταίες, έχοντας μάθει τι είχε γίνει αλλού, προσπαθούσαν να υπερβάλουν σ' επινοητικότητα, σε ύπουλα μέσα και σε ανήκουστες εκδικήσεις.
4. Για να δικαιολογήσουν τις πράξεις τους άλλαζαν ακόμα και την σημασία των λέξεων. Η παράλογη τόλμη θεωρήθηκε ανδρεία και αφοσίωση στο κόμμα, η προσωπική διστακτικότητα θεωρήθηκε δειλία που κρύβεται πίσω από εύλογες προφάσεις και η σωφροσύνη προσωπίδα της ανανδρείας. Η παραφορά θεωρήθηκε ανδρική αρετή, ενώ η τάση να εξετάζωνται προσεκτικά όλες οι όψεις ενός ζητήματος θεωρήθηκε πρόφαση για υπεκφυγή.
5. Όποιος ήταν έξαλλος γινόταν ξακουστός, ενώ όποιος έφερνε αντιρρήσεις γινόταν ύποπτος. Όποιον επινοούσε κανένα τέχνασμα και πετύχαινε, τον θεωρούσαν σπουδαίο, κι όταν υποψιαζόταν σύγκαιρα και φανέρωνε τα σχέδια του αντιπάλου, τον θεωρούσαν ακόμα πιο σπουδαίο. Ενώ όποιος ήταν αρκετά προνοητικός, ώστε να μην χρειαστούν τέτοια μέσα, θεωρούσαν ότι διαλύει το κόμμα και ότι είναι τρομοκρατημένος από την αντίπαλη παράταξη. Με μια λέξη, όποιος πρόφταινε να κάνη κακό πριν από τον άλλον, ήταν άξιος επαίνου, καθώς κι εκείνος που παρακινούσε στο κακό όποιον δεν είχε σκεφτεί να το κάνη.
6. Αλλά και η συγγένεια θεωρήθηκε χαλαρότερος δεσμός από την κομματική αλληλεγγύη, γιατί οι ομοϊδεάτες ήσαν έτοιμοι να επιχειρήσουν οτιδήποτε, χωρίς δισταγμό, και τούτο επειδή τα κόμματα δεν σχηματίστηκαν για να επιδιώξουν κοινή ωφέλεια με νόμιμα μέσα, αλλά, αντίθετα, για να ικανοποιήσουν την πλεονεξία τους παρανομώντας. Και η μεταξύ τους αλληλεγγύη βασιζόταν περισσότερο στην συνενοχή τους παρά στους όρκους τους στους θεούς.
7. Τις εύλογες προτάσεις των αντιπάλων τις δέχονταν με υστεροβουλία και όχι με ειλικρίνεια για να φυλαχτούν από ένα κακό αν οι άλλοι ήταν πιο δυνατοί. Και προτιμούσαν να εκδικηθούν για κάποιο κακό αντί να προσπαθήσουν να μην το πάθουν. Όταν έκαναν όρκους για κάποια συμφιλίωση, τους κρατούσαν τόσο μόνο όσο δεν είχαν την δύναμη να τους καταπατήσουν, μη έχοντας να περιμένουν βοήθεια από αλλού. Αλλά μόλις παρουσιαζόταν εικαιρία, εκείνοι που πρώτοι είχαν ξαναβρεί το θάρρος τους, αν έβλεπαν ότι οι αντίπαλοί τους ήσαν αφύλαχτοι, τους χτυπούσαν κι ένοιωθαν μεγαλύτερη χαρά να τους βλάψουν εξαπατώντας τους, παρά χτυπώντας τους ανοιχτά. Θεωρούσαν ότι ο τρόπος αυτός όχι μόνο είναι πιο ασφαλής αλλά και βραβείο σε αγώνα δόλου. Γενικά είναι ευκολώτερο να φαίνονται επιδέξιοι οι κακούργοι, παρά να θεωρούνται τίμιοι όσοι δεν είναι δόλιοι. Οι περισσότεροι άνθρωποι προτιμούν να κάνουν το κακό και να θεωρούνται έξυπνοι, παρά να είναι καλοί και να τους λένε κουτούς.
8. Αιτία όλων αυτών είναι η φιλαρχία που έχει ρίζα την πλεονεξία και την φιλοδοξία που έσπρωχναν τις φατρίες ν' αγωνίζωνται με λύσσα. Οι αρχηγοί των κομμάτων, στις διάφορες πολιτείες, πρόβαλλαν ωραία συνθήματα. Ισότητα των πολιτών από την μια μεριά, σωφροσύνη της αριστοκρατικής διοίκησης από την άλλη. Προσποιούνταν έτσι ότι υπηρετούν την πολιτεία, ενώ πραγματικά ήθελαν να ικανοποιήσουν προσωπικά συμφέροντα και αγωνίζονταν με κάθε τρόπο να νικήσουν τους αντιπάλους τους. Τούτο τους οδηγούσε να κάνουν τα φοβερώτερα πράγματα επιδιώκοντας να εκδικηθούν τους αντιπάλους τους, όχι ως το σημείο που επιτρέπει η δικαιοσύνη ή το συμφέρον της πολιτείας, αλλά κάνοντας τις αγριότερες πράξεις, με μοναδικό κριτήριο την ικανοποίηση του κόμματός τους. Καταδίκαζαν άνομα τους αντιπάλους τους ή άρπαζαν βίαια την εξουσία, έτοιμοι να κορέσουν το μίσος τους. Καμιά από τις δύο παρατάξεις δεν είχε κανέναν ηθικό φραγμό κι εκτιμούσε περισσότερο όσους κατόρθωναν να κρύβουν κάτω από ωραία λόγια φοβερές πράξεις. Όσοι πολίτες ήταν μετριοπαθείς θανατώνονταν από την μια ή την άλλη παράταξη, είτε επειδή είχαν αρνηθή να πάρουν μέρος στον αγώνα είτε επειδή η ιδέα και μόνο ότι θα μπορούσαν να επιζήσουν προκαλούσε εναντίον τους τον φθόνο.
(Μετάφραση: Άγγελος Βλάχος)

read more "Τί έλεγε ο Θουκυδίδης για περιόδους κρίσης όπως η σημερινή" Διαβάστε περισσότερα...

Ελληνοαλβανική συμφωνία για τους νεκρούς του '40

• Επικυρώθηκε η ελληνοαλβανική συμφωνία για τα νεκροταφεία, σε Κλεισούρα-Κορυτσά για τους πεσόντες Έλληνες 1940-41

Και ο πρόεδρος της Αλβανικής Δημοκρατίας, Μπαμίρ Τόπι, επικύρωσε την ελληνοαλβανική συμφωνία για την "έρευνα, την ταυτοποίηση και την ταφή των Ελλήνων πεσόντων στρατιωτών στην Αλβανία κατά τη διάρκεια του ελληνοϊταλικού πολέμου το 1940-'41".
Τη συμφωνία είχε επικυρώσει, στα τέλη του περασμένου μήνα, και η αλβανική Βουλή, σε μια συνεδρίαση στην οποία δεν συμμετείχαν οι βουλευτές του Σοσιαλιστικού Κόμματος (αξιωματική αντιπολίτευση), οι οποίοι μποϊκοτάρουν τις συνεδριάσεις του Κοινοβουλίου, ζητώντας επανέλεγχο των ψήφων των βουλευτικών εκλογών, που διεξήχθησαν πέρυσι το καλοκαίρι (28 Ιουνίου 2009).
Βάσει της σχετικής συμφωνίας, που μονογράφηκε στα Τίρανα, στις 19 Νοεμβρίου 2008, θα δημιουργηθούν δύο νεκροταφεία (και μνημεία), στην Κλεισούρα και την Κορυτσά, προς τιμή των Ελλήνων μαχητών που σκοτώθηκαν κατά τον ελληνοϊταλικό πόλεμο.
Έστω και καθυστερημένα, μετά από 70 χρόνια, οι νεκροί αυτοί ήρωες, παιδιά που έτρεξαν να υπερασπιστούν την πατρίδα και έδωσαν τη ζωή τους γι αυτήν, μπορούν να αναπαυτούν και να αναγνωριστεί έτσι (έστω και μερικώς) η θυσία τους στον αγώνα υπεράσπισης της ελευθερίας και του δικαίου...
Πηγή

read more "Ελληνοαλβανική συμφωνία για τους νεκρούς του '40" Διαβάστε περισσότερα...

Η τύχη του Ελληνισμού βρίσκεται στα χέρια της ομογένειας

Μονόδρομος η στήριξη των Ελληνικών λόμπι

Κατά τη διάρκεια της τουρκοκρατίας, έγιναν πάρα πολλές προσπάθειες απελευθέρωσης του ελληνικού γένους. Άλλες λιγότερο και άλλες περισσότερο οργανωμένες, είχαν το ίδιο ανεπιτυχές αποτέλεσμα. Κάθε φορά, το έθνος αισθανόταν ότι πλησίαζε στο «ποθούμενο» και συνεχώς δοκίμαζε την ίδια πίκρα. Πέρασαν κοντά 4 αιώνες για να κατακτήσουμε τελικά την ελευθερία μας. Ή τελικά δεν την κατακτήσαμε ακόμα;
Το 1821, ευνόησαν οι συγκυρίες για να ευοδωθούν οι τριακοσίων εξήντα οκτώ (368) ετών ελληνικές προσπάθειες. Ξένες δυνάμεις, άρχισαν να καλοσκέφτονται το ενδεχόμενο της «απελευθέρωσης» της Ελλάδος, ελπίζοντες σε έναν γεωστρατηγικό «σύμμαχο» στην περιοχή του Αιγαίου, καθώς η Τουρκία έχανε τη δύναμή της και η θρησκεία της αποτελούσε εμπόδιο στα μελλοντικά σχέδιά τους.
Όμως, οι Ευρωπαίοι, δεν άλλαξαν στρατηγική από τη μια μέρα στην άλλη. Έγινε μακρόχρονη προεργασία από Έλληνες λόγιους και πνευματικούς ανθρώπους. Άλλοι βρίσκονταν σε αυτοκρατορικές αυλές με τεράστια πολιτική επιρροή και άλλοι απλώς με το συγγραφικό τους έργο εξεσήκωσαν τον ελληνισμό απανταχού της γης, πιέζοντας καταστάσεις. Ο Ρήγας ο Βελεστινλής, ο Αδαμάντιος Κοραής, ο Αλέξανδρος Υψηλάντης, είναι μερικοί μόνο από αυτούς που άρχισαν να «ξυπνούν» τις πονηρές, όπως αποδείχθηκε αργότερα, προθέσεις των ευρωπαϊκών υπερδυνάμεων για έλεγχο της περιοχής, μέσα από την απελευθέρωση της Ελλάδος.

Οι Έλληνες της Ευρώπης, είχαν να επιλέξουν μεταξύ της σκλαβιάς στον Τούρκο δυνάστη και της απελευθέρωσης της Ελλάδος με κάθε κόστος. Επέλεξαν, βέβαια, το δεύτερο. Και το κόστος ήταν η ανέγερση απαιτήσεων των «συμμάχων» έναντι της Ελλάδος. Έγιναν παραχωρήσεις, που όπως αποδεικνύεται τις πληρώνουμε ακόμα και σήμερα.
Ιδρύθηκε το ελληνικό κράτος, περιλαμβάνοντας μόνο την παλιά Ελλάδα (Πελοπόννησο και Στερεά Ελλάδα) με κυβερνήτη τον Ιωάννη Καποδίστρια. Ο τελευταίος, έμπειρος όντας, θέλησε να αποκεντρώσει την Ελλάδα, ώστε να επέλθει ανάπτυξη, που αργότερα θα τη βοηθούσε να ορθοποδήσει ανάμεσα στις μεγάλες δυνάμεις της ευρωπαϊκής πολιτικής σκηνής. Η κόντρα των ευρωπαϊκών δυνάμεων για τον έλεγχο της Ελλάδος, οδήγησε στη δολοφονία του και όλα τα γνωστά επακόλουθα με τη Βασιλεία του Όθωνα.
Από τους Έλληνες, όμως, δεν έσβησε ποτέ η επιθυμία για απελευθέρωση και των υπόλοιπων ελληνικών εδαφών. Έτσι, όχι πολύ παλιά, προσαρτήθηκε η Μακεδονία, η Θράκη, η Θεσσαλία, η Κρήτη, τα Επτάνησα και τα Δωδεκάνησα στο ελληνικό κράτος, με συμβάσεις προσχώρησης που λήγουν μάλιστα, τα επόμενα χρόνια!!!
Υπό το πρίσμα αυτό, δεν είναι καθόλου περίεργο που εγείρεται θέμα «Μακεδονίας» και καλλιεργείται κλίμα έντασης. Οι σκοποί είναι γνωστοί. Οι ξένες δυνάμεις, λειτουργούσαν, λειτουργούν και θα συνεχίσουν να λειτουργούν υπέρ των συμφερόντων τους. Σίγουρα, αυτό δεν είναι κατακριτέο, μιας και κάθε έθνος μάχεται να διατηρήσει τα κεκτημένα του, ει δυνατόν να μεγεθυνθεί, με σκοπό πάντα τη συνέχιση και διάδοση των ιδεών των προγόνων του. Δυστυχώς, η Ελλάς, αυτές τις ιδέες τις έχει διαγράψει από τους διπλωματικούς στόχους της.
Το πρώτο βήμα λοιπόν, έγινε πριν 250 χρόνια, από τους Έλληνες λόγιους που ζούσαν και ανάπνεαν για μια ελεύθερη Ελλάδα. Το επόμενο βήμα, για την πλήρη απελευθέρωση της Ελλάδος, πρέπει να γίνει από εμάς, με στήριξη του ελληνικού λόμπυ στα διεθνή φόρα. Χωρίς, αυτούς δε θα επιτύχουμε τίποτα! Πρέπει όμως, η εκάστοτε ελληνική κυβέρνηση, να δείχνει ότι ΘΕΛΕΙ να τους προσεγγίσει ώστε να προχωρήσουμε ένα βήμα εμπρός. Αν γίνουμε μια οικουμενική ελληνική γροθιά, μπορούμε να επιτύχουμε πολλά σπουδαία πράγματα. Οδηγός μας είναι το ένδοξο παρελθόν των Ελλήνων.
Οι εποχές δεν άλλαξαν. Οι στρατηγικές παραμένουν ίδιες. Μόνο εδώ, στην Ελλάδα, θεωρούμε τον παραγκωνισμό των αξιών των προγόνων μας, πρόοδο και την αναφορά και μόνο σε έναν Πλάτωνα, Αριστοτέλη, Μέγα Αλέξανδρο…οπισθοδρόμηση!!! Φωνάξτε μαζί μας, δυνατά, μήπως και ξυπνήσουν κάποιοι επιτέλους, από την ψευδαίσθηση του …μίζερου Έλληνα, που μας έχουν σερβίρει τεχνηέντως!
Πηγή

read more "Η τύχη του Ελληνισμού βρίσκεται στα χέρια της ομογένειας" Διαβάστε περισσότερα...

Των Ελλήνων οι κοινότητες δικαιώνονται από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο

• Τριάντα χρόνια παραβιάζεται το δικαίωμα του εκλέγειν των Ελλήνων της ομογένειας.

• Καταδίκη από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, το οποίο κρίνει την έλλειψη μέτρων που να επιτρέπουν την άσκηση του εκλογικού δικαιώματος των ομογενών Ελλήνων αντίθετη με τις διατάξεις της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου.

Καταδικαστική απόφαση, με την οποία λοιδορούνται οι πολιτικές και δικαστικές αρχές της χώρας για την επί τριακονταετία «αδυναμία» τους να επιτρέψουν στους Ελληνες ομογενείς να ψηφίζουν στον τόπο διαμονής τους, εξέδωσε προχθές κατά της Ελλάδος το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.

Στην απόφαση, η έλλειψη μέτρων που να επιτρέπουν την άσκηση του δικαιώματος του εκλέγειν από Ελληνες στο εξωτερικό κρίνεται αντίθετη με τις διατάξεις της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και τονίζεται ιδιαίτερα ότι, εξαιτίας αυτής της έλλειψης, παραβιάζεται το δικαίωμα συμμετοχής σε ελεύθερες εκλογές.

Αφορμή για την έκδοση της σχετικής απόφασης υπήρξε η προσφυγή δύο Ελλήνων υπηκόων-υψηλόβαθμων στελεχών του Συμβουλίου της Ευρώπης (Χρήστος Γιακουμόπουλος, Νίκος Σιταρόπουλος) οι οποίοι, με έγγραφη αίτησή τους τον Σεπτέμβριο του 2007, γνωστοποίησαν στη Μόνιμη Ελληνική Αντιπροσωπεία του Στρασβούργου τη θέλησή τους να ψηφίσουν στον τόπο της διαμονής και εργασίας τους.

Η πρεσβεία αρνήθηκε να ικανοποιήσει το αίτημά τους, με το αιτιολογικό ότι δεν υπάρχουν εκείνες οι νομοθετικές ρυθμίσεις, από ελληνικής πλευράς, που να επιτρέπουν τη σύσταση εκλογικών τμημάτων και την τοποθέτηση κάλπης σε προξενεία και πρεσβείες του εξωτερικού, για την άσκηση του εκλογικού δικαιώματος των Ελλήνων ομογενών.

Αμέσως μετά τις εθνικές εκλογές της 16ης Σεπτεμβρίου 2007 και αφού δεν μπόρεσαν να ασκήσουν το εκλογικό τους δικαίωμα στο Στρασβούργο, οι Γιακουμόπουλος, Σιταρόπουλος προσέφυγαν, στις 20 Σεπτεμβρίου 2007, στο Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, καταγγέλλοντας ότι δεν μπόρεσαν να ασκήσουν το εκλογικό τους δικαίωμα στο Στρασβούργο.

Η απόφαση

Προχθές, το ΕΔΑΔ τούς δικαίωσε, καταδικάζοντας την Ελλάδα για παραβίαση του άρθρου 3, πρωτόκολλο 1, της Σύμβασης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων περί ελεύθερων εκλογών, επιδικάζοντάς τους και αποζημίωση 2.000 ευρώ για δικαστικά έξοδα.

Ιδιαίτερη σημασία, ωστόσο, έχει ότι στην απόφασή του το Δικαστήριο:

- Επικρίνει τις ελληνικές, πολιτικές και δικαστικές αρχές διότι δεν κατάφεραν, από το 1975 μέχρι και σήμερα, να υλοποιήσουν την εντολή που έδωσε το Σύνταγμα στον νομοθέτη, να καθορίσει τις προϋποθέσεις για την άσκηση του δικαιώματος του εκλέγειν στους απόδημους Ελληνες.

- Λοιδορεί, εμμέσως πλην σαφώς, την Ελλάδα, σημειώνοντας ότι, με βάση τη συγκριτική μελέτη του εσωτερικού Δικαίου 33 κρατών-μελών του Συμβουλίου της Ευρώπης, όπου 29 χώρες έχουν θεσμοθετήσει διαδικασίες συμμετοχής και των ομογενών τους στους τόπους διαμονής τους κατά την διεξαγωγή εθνικών εκλογών, η Ελλάδα συγκαταλέγεται, μαζί με την Αλβανία, το Αζερμπαϊτζάν και την Αρμενία, στις χώρες που δεν παρέχουν καμία δυνατότητα στους ομογενείς τους να ψηφίζουν στο εξωτερικό, στις εθνικές εκλογές.

- Υπογραμμίζει ότι η ντε φάκτο υποχρέωση που επιβάλλεται στους Ελληνες ομογενείς να ταξιδέψουν στην Ελλάδα, για να ασκήσουν το εκλογικό τους δικαίωμα, συνιστά διάκριση σε σχέση με τους άλλους Ελληνες, τους επιβαρύνει με υψηλά έξοδα και διαταράσσει την επαγγελματική και οικογενειακή τους ζωή.

Πηγή

read more "Των Ελλήνων οι κοινότητες δικαιώνονται από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο" Διαβάστε περισσότερα...

«Απειλή πολέμου» βλέπει η Σερβία από το Κόσοβο

Απειλή πολέμου χαρακτηρίζει ο πρόεδρος της Σερβίας, Μπ. Τάντιτς, τις δηλώσεις Ρετζέπι για επέμβαση αστυνομίας στο βορρά του Κοσόβου.


Ο πρόεδρος της Σερβίας Μπόρις Τάντιτς χαρακτήρισε «ανοιχτή απειλή πολέμου» την δήλωση του υπουργού Εσωτερικών του Κοσόβου, Μπαϊραμ Ρετζέπι, ότι η αστυνομία θα επέμβει στο βορά για να επιβάλει την τάξη. Ο Μπόρις Τάντιτς κατέστησε υπεύθυνες τις διεθνείς δυνάμεις ασφαλείας στο Κόσοβο «για τις καταστροφικές συνέπειες που θα έχει, ενδεχόμενη υλοποίηση των απειλών που εξέφρασε ο Μπαϊράμ Ρετζέπι».

Ο κ. Τάντιτς, στη ανακοίνωση που εξέδωσε χθες βράδυ το γραφείο του, τονίζει ότι «οι πολεμοχαρείς δηλώσεις των Κοσοβάρων πολιτικών και οι προβοκάτσιες απειλούν την ήδη εύθραυστη ειρήνη στο Κόσοβο». Ο Μπαϊράμ Ρετζέπι, σε συνέντευξη του στην εφημερίδα ΄Koha ditore΄ της Πρίστινα, δήλωσε ότι «επετεύχθη συμφωνία με την ευρωπαϊκή αποστολή της EULEX να αποσταλούν οι ειδικές δυνάμεις της αστυνομίας του Κοσόβου στο βόρειο τμήμα - όπου οι σέρβοι αποτελούν πλειοψηφία- για να επιβάλλουν την τάξη και τους νόμους του κράτους». Ο υπουργός Εσωτερικών του Κοσόβου ανέφερε ότι η επιχείρηση θα επεκταθεί σε όλο το βόρειο τμήμα, μέχρι το Λεποσάβιτς, στα σύνορα με τη Σερβία. Ο κ. Ρετζέπι υποσχέθηκε ότι πολύ σύντομα θα επεκταθεί η κυριαρχία του κεντρικού κράτους του Κοσόβου σε ολόκληρη την επικράτεια.

Ο επικεφαλής της ευρωπαϊκής αστυνομικής δύναμης (EULEX) Υβ ντε Κεμαρμπόν διέψευσε ότι υπάρχει κάποια συμφωνία για τη μετακίνηση δύναμης της αστυνομίας του Κοσόβου προς το βορρά.

«Η κατάσταση στη Μιτρόβιτσα είναι ήρεμη και δεν συντρέχει λόγος για αποστολή αστυνομικών δυνάμεων» αναφέρει στη δήλωση του ο Γάλλος στρατηγός επισημαίνοντας ότι είναι σημαντικό όλες οι πλευρές να αποφύγουν κινήσεις που θα μπορούσαν να θεωρηθούν προβοκάτσια.

Τις τελευταίες ημέρες στο Κόσοβο επικρατεί ένταση που εκδηλώθηκε με δύο αιματηρά επεισόδια. Πριν από μία εβδομάδα σκοτώθηκε ένας άνθρωπος και τραυματίστηκαν έντεκα από έκρηξη βόμβας σε διαδήλωση Σέρβων, που διαμαρτύρονταν για την έναρξη λειτουργίας γραφείου της κυβέρνησης του Κοσόβου στη βόρεια Μιτρόβιτσα. Την περασμένη Δευτέρα πυροβολήθηκε έξω από την οικία του σέρβος βουλευτής της βουλής του Κοσόβου με αποτέλεσμα να τραυματιστεί σοβαρά.

Το επίσημο Βελιγράδι θεωρεί τα επεισόδια αυτά προβοκάτσια της Πρίστινα για να δικαιολογηθεί ενδεχόμενη επέμβαση στο βόρειο τμήμα όπου οι Σέρβοι αποτελούν πλειοψηφία και δεν αποδέχονται την ανεξαρτητοποίηση του Κοσόβου.

Πηγή

read more "«Απειλή πολέμου» βλέπει η Σερβία από το Κόσοβο" Διαβάστε περισσότερα...

Ξανά το "Τσεσμέ" στο βόρειο Αιγαίο...

• Επανέρχεται το τουρκικό ωκεανογραφικό στο βόρειο Αιγαίο για υποθαλάσσιες έρευνες... ενώ εμείς, σύμφωνα με διπλωματικές πηγές, "θα το παρακολουθούμε για να διαπιστωθεί αν υπάρχουν παραβιάσεις των όσων προβλέπει το δίκαιο της θάλασσας".

Νέες έρευνες αναμένεται να πραγματοποιήσει σήμερα και τις επόμενες μέρες στην περιοχή του βορείου Αιγαίου, σε διεθνή ύδατα, αλλά εντός της ελληνικής υφαλοκρηπίδας, το τουρκικό ωκεανογραφικό «Τσεσμέ».

Μετά την αντίδραση της Αθήνας, κατά την προηγούμενη έξοδο του «Τσεσμέ» στο Αιγαίο, την περασμένη εβδομάδα, χθες η Αγκυρα ενημέρωσε για την προοπτική νέας εξόδου του ερευνητικού πλοίου.

Διπλωματικές πηγές αναφέρουν ότι "όλες οι κινήσεις του «Τσεσμέ» θα παρακολουθούνται στενά, για να διαπιστωθεί εάν κινείται σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας ή εάν υπάρξει παραβίαση των όσων αυτό προβλέπει".

Πηγή

read more "Ξανά το "Τσεσμέ" στο βόρειο Αιγαίο..." Διαβάστε περισσότερα...

Σχολεία παραγωγής άεργων και δούλων

Η κυβέρνηση Γ. Παπανδρέου, εφαρμόζοντας το Μνημόνιο, αναμορφώνει βίαια την κοινωνία, εισάγει ένα νέο αφήγημα για το τι εστί πολίτης, κράτος, κοινωνικό συμβόλαιο. Αναμορφώνει οδυνηρά το ασφαλιστικό και το εργασιακό περιβάλλον. Ας δεχτούμε ότι δεν μπορεί να πράξει διαφορετικά στην παρούσα φάση. Μπορεί όμως να επιχειρήσει άλλες μεταρρυθμίσεις, που δεν φέρνουν πόνο, αλλά ελπίδα και ανάπτυξη; Μπορεί να πράξει κάτι αντιστρόφως ανάλογο στην εκπαίδευση; Μπορεί να ξεκινήσει μια σοβαρή, βαθιά, δημοκρατική μεταρρύθμιση, για ένα σχολείο του 21ου αιώνα που θα αξιοποιεί τις πολλές δυνάμεις αυτού του λαού, που θα δίνει γνώση, κουλτούρα και προοπτική στους νέους, που δεν θα εξαντλεί τις οικογένειές τους; Που δεν θα δημαγωγεί με την κατάργηση του 10; Που δεν θα ιδρύει κι άλλα ευτελή πανεπιστήμια;

Του Νίκου Γ. Ξυδακη

Λίγες μέρες αφότου τα δεκαπεντάχρονα λαχτάρησαν για το απολυτήριο του Γυμνασίου (πέρασα, με τι βαθμό;), εκεί στο τέλος της υποχρεωτικής εννεάχρονης εκπαίδευσης, όπου η βάση του 10 έχει σημασία, βγήκαν τα αποτελέσματα των περίφημων Πανελλαδικών Εξετάσεων για τους δεκαοκτάχρονους απόφοιτους Λυκείου. Από αυτή λοιπόν τη γιγάντια και θεαματική τελετή των Πανελλαδικών, οι πιτσιρικάδες του Γυμνασίου έμαθαν ότι το 10 της βάσης, για το οποίο κουράστηκαν και λαχτάρησαν, δεν ισχύει· στις ανώτερες σχολές περνάς και με μέσο όρο κάτω από τη βάση. Περνάς και με 7 μόσο όρο, και με 6, μπορεί και με 5.

Παράδοξο, αλλά έτσι συμβαίνει. Για να περάσει την τάξη στο Γυμνάσιο ο μαθητής χρειάζεται βαθμό 10 κατά μέσο όρο και να μην πέφτει κάτω από τη βάση σε ορισμένo αριθμό βασικών μαθημάτων (αρχαία, μαθηματικά κ. λπ.). Για να περάσει σε κάποιο πανεπιστήμιο ή ΤΕΙ δεν χρειάζεται τίποτε, χρειάζεται ό, τι να ’ναι... Πρόκειται για διπλό μήνυμα, για το double bind των ανθρωπολόγων, αυτό που οδηγεί σε σχιζοφρένεια κατά τους ψυχαναλυτές...

Ολο το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα εκπέμπει τέτοια σχιζοφρενιογόνα μηνύματα, σήματα καταστροφής. Με τη χώρα επισήμως σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης, το σχολείο εξακολουθεί να βρίσκεται σε λήθαργο, να αφίσταται από τις πνευματικές επιθυμίες και ανάγκες των πολιτών, να αφίσταται από τις παραγωγικές ανάγκες της χώρας, να αφίσταται από την κοινή λογική.

Η υπουργός Παιδείας άρχισε τη μεταρρύθμσή της (κάθε υπουργός κάνει μεταρρύθμιση...) καταργώντας τη βάση του 10. Για να μη μείνουν κενές θέσεις στα ανεπιθύμητα ΑΕΙ και ΤΕΙ· για να μη μείνουν άδειες οι επαρχιακές πόλεις, οι γκαρσονιέρες τους και οι καφενειοταβέρνες τους· για να μη μείνουν άδεια τα ΚΤΕΛ και οι πτήσεις· για να παρκάρουν οι νέοι σε σχολές και να μην εμφανιστούν στη μετρούμενη, ήδη τρομακτική, νεανική ανεργία· για να εξακολουθήσουν οι φοιτητές να αφαιμάσσουν τις ήδη εξαντλημένες οικογένειες καταγωγής.

Η εισαγωγή χωρίς βάση, ουσιαστικά χωρίς κριτήρια, σε σχολές-φαντάσματα, για ανύπαρκτες γνώσεις και αστεία πτυχία, το κυνικό παρκάρισμα των νέων εκτός παραγωγής και κοινωνίας, η πρωτοφανής παραγωγή αέργων και ημιμαθών, είναι διαρκές έγκλημα: διαρκεί δεκαετίες και έχει υπονομεύσει το μέλλον του ελληνικού λαού, βαθύτερα και από το δημόσιο χρέος.

Η χώρα δεν χρειάζεται κι άλλους εκατοντάδες απόφοιτους φιλοσοφικών και θεατρικών σπουδών, δεν χρειάζεται απόφοιτους ΤΕΙ με ασαφή ή ακατανόητο αντικείμενο σπουδών. Τα παιδιά του 9 ή του 7 δεν χρειάζεται να σπουδάσουν θεωρία για να ζήσουν δυστυχισμένα και άεργα, εκλιπαρώντας δουλικά για ένα διορισμό, μια σύμβαση, ένα σταζ, ένα ό, τι να ’ναι. Η χώρα δεν χρειάζεται δούλους ανέργους. Η χώρα χρειάζεται ελεύθερους πολίτες, τεχνίτες, μηχανικούς, υδραυλικούς, ψυκτικούς, ηλεκτρολόγους, τεχνικούς ηλιακών συσκευών και συσκευών φωταερίου, νοσηλευτές, φυσικοθεραπευτές, ντιζάινερ, μαγείρους, ζαχαροπλάστες, φωτιστές, σχεδιαστές WEB, συντηρητές δικτύων.

Γιατί να υποτιμώνται τόσα και τόσα επαγγέλματα και να ωθούνται όλα, μα όλα, τα παιδιά σε αυτή τη σισύφεια ακαδημαϊκή οδό, που βγάζει μόνο στην αδράνεια, τη ματαίωση και την αεργία; Η πολιτεία, οι κυβερνήσεις, οι «μεταρρυθμιστές» υπουργοί Παιδείας περιφρόνησαν τον επαγγελματικό προσανατολισμό και τις επαγγελματικές σχολές - από τερατώδη άγνοια, από αδράνεια, από έλλειψη κριτηρίων και βούλησης. Και από τερατώδη λαϊκισμό: άλλο να τάζεις πανεπιστήμιο σε κάθε κωμόπολη, και άλλο να ιδρύεις επαγγελματική σχολή εστίασης ή ένδυσης: το ένα εξασφαλίζει γκλάμουρ και ψήφους, το άλλο απαιτεί οργάνωση, εργασία, υποδομή, σύνδεση με την κοινωνία και την παραγωγή. Αρα, όποιος θέλει να σπουδάσει μάγειρας ή μοντελίστ και να γίνει τεχνίτης, περήφανος μαΐστορας, ελεύθερος επαγγελματίας, ας πάει στο εξωτερικό. Οποιος θέλει να σπουδάσει υποψήφιος άεργος, άνεργος, δούλος του πολιτευτή, επισφαλής υπάλληλος, είναι καλόδεχτος σε δεκάδες πανεπιστήμια ανά την ελληνική επικράτεια.

Αυτό πράττει το σημερινό εκπαιδευτικό σύστημα: κατασπαταλά ταλέντα, κανιβαλίζει τον ανθό της κοινωνίας, ληστεύει και εκβιάζει τις οικογένειες.

Η κυβέρνηση Γ. Παπανδρέου, εφαρμόζοντας το Μνημόνιο, αναμορφώνει βίαια την κοινωνία, εισάγει ένα νέο αφήγημα για το τι εστί πολίτης, κράτος, κοινωνικό συμβόλαιο. Αναμορφώνει οδυνηρά το ασφαλιστικό και το εργασιακό περιβάλλον. Ας δεχτούμε ότι δεν μπορεί να πράξει διαφορετικά στην παρούσα φάση. Μπορεί όμως να επιχειρήσει άλλες μεταρρυθμίσεις, που δεν φέρνουν πόνο, αλλά ελπίδα και ανάπτυξη; Μπορεί να πράξει κάτι αντιστρόφως ανάλογο στην εκπαίδευση; Μπορεί να ξεκινήσει μια σοβαρή, βαθιά, δημοκρατική μεταρρύθμιση, για ένα σχολείο του 21ου αιώνα που θα αξιοποιεί τις πολλές δυνάμεις αυτού του λαού, που θα δίνει γνώση, κουλτούρα και προοπτική στους νέους, που δεν θα εξαντλεί τις οικογένειές τους; Που δεν θα δημαγωγεί με την κατάργηση του 10; Που δεν θα ιδρύει κι άλλα ευτελή πανεπιστήμια;

Περισσότεροι φόροι, μικρότεροι μισθοί, λιγότερες συντάξεις, δυσκολότερη εργασία, μεγαλύτερη επισφάλεια. Τι θα γίνει όμως με το σχολείο, τη μάθηση, την παιδεία; Είναι ήδη στο ελάχιστο και στο χείριστο.

Η Ελλάδα χρειάζεται απεγνωσμένα σχέδιο, δομή, χρειάζεται απεγνωσμένα όραμα. Το σχολείο, από την πρώτη βαθμίδα έως την τελευταία, είναι το προνομιακό πεδίο που θα σπείρουμε το όραμα της νέας Ελλάδας μετά την καταστροφή - όπως έγινε μετά τις καταστροφές στον Μεσοπόλεμο, από φωτισμένους ηγέτες και εκπαιδευτικούς, όπως έγινε ακόμη και τη δεκαετία του ’60. Αυτή η πρόκληση όμως φαίνεται ότι υπερβαίνει τις πνευματικές και ψυχικές δυνατότητες του παρόντος πολιτικού προσωπικού.

read more "Σχολεία παραγωγής άεργων και δούλων" Διαβάστε περισσότερα...