Και εμείς να κοιτάμε και η οργή να συσσωρεύεται…

Γράφει ο Ιθαγενής

…τα επεισόδια δεν είναι νομίζω η είδηση σήμερα.
Τα επεισόδια ήταν κατά τη γνώμη μου αναμενόμενα, από τους γνωστούς αγνώστους, επειδή είχε κόσμο. (…αλήθεια που ήταν οι “αντιεξουσιαστές και επαναστάτες” του φραπέ τις προηγούμενες ημέρες; ξεκουράζονταν στην / με την εξουσία; και πριν φωνάζουν κάποιοι Υπουργός το είχε πει…)
Τα επεισόδια με τα “σπασίματα” έγιναν για να μην κατέβει περισσότερος κόσμος την επόμενη φορά. Αλλά θα κατέβει. Θα κατέβει γιατί υπάρχει κόσμος όχι στα όρια αλλά βουτηγμένος στην εξαθλίωση στην ανέχεια και στη φτώχεια.Κόσμος δίχως αύριο που κάθε ημέρα γίνεται περισσότερος.
Κόσμος που κοιμάται στο δρόμο, δεν έχει όχι να πληρώσει λογαριασμούς αλλά να φάει και είναι οργισμένος. Όχι απλά οργισμένος, εξαγριωμένος γιατί δεν υπάρχει, δεν διαφαίνεται διέξοδος. (κάθε ημέρα που πάω δουλειά και περπατώ στο κέντρο νέος κόσμος, νέες φάτσες κοιμάται στο πεζοδρόμιο.Ας περπατήσει κάποιος πριν τις 07. 00 στο “ιστορικό κέντρο” ή ας πάει στα συσσίτια…)
Σήμερα λοιπόν που είχε κόσμο έπρεπε να σπάσουν τζάμια και να καούν ΙΧ και μηχανές για να αμαυρωθεί η πορεία από τα στρατευμένα κουτορνίθια του φραπέ.
Σήμερα όμως υπήρχε και κάτι άλλο. Θυμός μεγάλος θυμός που τον ένιωθες στις φωνές και τον διάβαζες στα μάτια. Ο κόσμος τα “έχει πάρει”. Η επίθεση πχ στον Χατζηδάκη δεν έγινε από κουκουλουφόρους, όπως και παλαιότερα στον Κακλαμάνη.Μπορεί οι πολιτικοί να σχεδιάζουν και να κάνουν πολιτική αλλά δεν μπορούν πλέον να περπατήσουν ελεύθερα στο δρόμο. Μόνο στα κομματικά ακροατήρια. Γιατί ο κόσμος έχει συσσωρεύσει οργή και η λέξη πολιτικός λειτουργεί ως κόκκινο πανί. Δεν βλέπει διέξοδο, δεν βλέπει προοπτική και το σήμερα όχι το αύριο είναι ζοφερό.
Και αυτό είναι το επικίνδυνο. Γατί οι εκρήξεις οργής είναι ανεξέλεγκτες. Μπορούμε να γράφουμε ότι θέλουμε εδώ ή να υποστηρίζουμε οτιδήποτε. Καταδικάζω τη βία, γιατί δημιουργεί περισσότερα προβλήματα από όσο υποτίθεται ότι λύνει, αλλά αμφιβάλλει κανείς ότι αν ο κόσμος έμπαινε στη Βουλή θα έκανε τα ίδια στους 300; Φαντάζεται πχ κάποιος η επόμενη πορεία να συναντήσει κανένα Πάγκαλο;
Οι πολιτικοί μας λοιπόν έχουν φτάσει στο σημείο να διαγράφουν τα όνειρα του κόσμου, να παραδίδουν το αύριο στον εργασιακό Μεσαίωνα και να ρίχνουν το σήμερα στις αλυσίδες της οικονομικής δουλείας.
Και όταν ρώτησα κάποιον γιατί επιτέθηκε στον Χατζηδάκη, ξέρετε ποια ήταν η απάντησή του; Ότι ντρέπεται, ντρέπεται γιατί απολύθηκε τη Δευτέρα και δεν μπορούσε να πάρει δώρο στην κορούλα του για τις γιορτές. Ένας άνθρωπος 40+ που η οργή του έψαχνε εχθρό και το αδιέξοδό του βρίσκει δρόμο στη βία. Που μπορεί κιόλας να έλεγε και ψέματα, αλλά αυτό ήταν το πνεύμα της πορείας. Οργή.
Και μιλούν οι πολιτικοί μας: για διαφάνεια, για μαχαίρια και κόκαλα, για αναθεώρηση του Συντάγματος κλπ ενώ κάθε Μαντέλης που ομολογεί ότι τα πήρε και κάθε Τσουκάτος που ομολογεί ότι τα πήγε είναι ελεύθεροι.Και το κάθε παιδί μας θα πρέπει να δουλεύει έως στα 65+ για 720 €. Ο κάθε γονιός μας να ζητάει βοήθεια στα 75+ γιατί “είναι υπεύθυνος” και του κόπηκε το δώρο και η σύνταξη. Και εμείς να κοιτάμε και η οργή να συσσωρεύεται. Και η έκρηξη να είναι σποραδική αλλά να θεριεύει.
Αν οι βολεμένοι εκπρόσωποί μας δεν ανοίξουν τα μάτια τους, δεν ακούσουν και δεν δουν, τότε τα χειρότερα έρχονται.
Δεν μπορεί να νομοθετούν τον “εξορθολογισμό” της σωτηρίας και να πετούν τη χώρα στον Καιάδα της οικονομικής εξάρτησης.
ΥΓ. Mόνο ένας πολιτικός που θα καταθέσει ολοκληρωμένη πρόταση άμεσης απεμπλοκής από το μνημόνιο διώχνοντας και θυσιάζοντας και δικούς του ενόχους θα επιβιώσει. Οι υπόλοιποι θα ψυχορραγούν και θα είναι οι καταλληλότεροι της μειοψηφίας: του εκλογικού σώματος.

read more "Και εμείς να κοιτάμε και η οργή να συσσωρεύεται…" Διαβάστε περισσότερα...

«Κατοχική βουλή» καταγγέλλει η Σοφία Σακοράφα

«Στην ελληνική βουλή που μίλησαν οι Στρος Καν και Όλι Ρεν δεν μπορεί να μιλήσει Έλληνας βουλευτής. Στο ελληνικό κοινοβούλιο που ο αλλαζόνας επικεφαλής του ΔΝΤ και ο Ευρωπαίος Επίτροπος ανέπτυξαν το σκεπτικό τους, εκδηλώνοντας ψυχρά και απροκάλυπτα τον αποικιακό ρόλο που διαδραματίζουν, δεν μπορούν να εκφραστούν ελεύθερα οι εκλεγμένοι Έλληνες βουλευτές. Πλέον στο ελληνικό κοινοβούλιο η αντίθετη στην μνημονιακή πολιτική όταν εκφράζεται από βουλευτές του κυβερνώντος κόμματος έχει το δικό της τίμημα.
Ο πολύ σοβαρός βουλευτής του ΠΑΣΟΚ στην Πρέβεζα Ευ. Παπαχρήστος διαγράφηκε διότι αρνήθηκε να ψηφίσει το πολυνομοσχέδιο για τα εργασιακά, τις ΔΕΚΟ και την φορολογία. Πόσο δίκιο είχε τελικά όταν απάντησε στον πρωθυπουργό της χώρας Γιώργο Παπανδρέου παραφράζοντας τους στίχους του Καβάφη ««Κι αν δεν μπορείς να κάνεις την πολιτική, όπως το θέλεις. Τούτο προσπάθησε, όσο μπορείς, μην την εξευτελίσεις…».

Η βουλευτής Σοφία Σακοράφα, η οποία επίσης πριν από καιρό είχε βρεθεί εκτός της κοινοβουλευτικής ομάδας του ΠΑΣΟΚ, διότι δεν υποστήριξε με την ψήφο της στο μνημόνιο, αποχώρησε από την ψηφοφορία για το πολυνομοσχέδιο λέγοντας «Αρνούμαι να υπογράψω τα φιρμάνια του ΔΝΤ, αρνούμαι να γίνει αυτή η βουλή κατοχική»

read more "«Κατοχική βουλή» καταγγέλλει η Σοφία Σακοράφα" Διαβάστε περισσότερα...

Τι έγινε σήμερα τελικά;

• Ο λαός ήταν εκεί, ενώ τα κόμματα και οι συνδικαλιστές... έλειπαν. Γιατί άραγε;

Στην χώρα μας εξουσία δεν είναι μόνο η εκάστοτε κυβέρνηση. Είναι ολοφάνερο ότι υπάρχει μια παράλληλη εξουσία, μια αφανής εξουσία, (σε κάθε χώρα υπάρχει κάτι ανάλογο, δεν πρωτοτυπούμε εμείς) και που διαχρονικά παραμένει η ίδια. Η οποία έχει και προστατεύει τα ίδια συμφέροντα, ανεξαρτήτως κυβερνήσεως. Οκ, δεν είναι ενιαία, έχει τις φατρίες της, αλλά δεν μας ενδιαφέρει τώρα αυτό.
Επίσης το αν αυτή η αφανής εξουσία ελέγχει, εν μέρει ή όχι και τις κυβερνήσεις, όλες ή μερικές, το αφήνω στην φαντασία και την έρευνά σας.
Τι φοβάται πιο πολύ αυτή η αφανής εξουσία; Την αυτο-οργάνωση του λαού έξω από κόμματα και εργατικά σωματεία, όπου δεν θα φτάνει το μακρύ-μακρύ της χέρι. Φοβάται την λαϊκή συσπείρωση σε ομάδες, ενώσεις, εταιρίες, ομίλους που δεν θα ελέγχει και δεν θα χειραγωγεί. Τις κινήσεις που δημιουργούνται από κάτω. Οχι τις από πάνω. Αυτές τις κινήσεις που διαφημίζουν τα κανάλια. Αυτές είναι γιαλαντζί. Την δημοκρατική αφύπνιση του λαού φοβάται δηλαδή, το μόνοιασμά του, και τα αιτήματα που μπορεί να προκύψουν από μια τέτοια κατάσταση. Είναι μια εφιαλτική προοπτική αυτό, για την αφανή εξουσία.
Οταν μια κοινωνία βρίσκεται σε αναβρασμό, σαν την δική μας καλή ώρα, οι μηχανισμοί των “ζυμώσεων” επιταχύνουν. Με χίλια πηγαίνουν. Και οι άνθρωποι αφυπνίζονται και συνειδητοποιούν γρήγορα κα αναζητούν κι άλλους σαν κι αυτούς. Ετσι τελευταία ξεφυτρώνουν σαν μανιτάρια διάφορα ενδιαφέροντα πράγματα. Προσπάθειες του λαού να αυτο-οργανωθεί ουσιαστικά και δημοκρατικά, σε νέα σχήματα που υπερβαίνουν τα κομματικά περιχαρακώματα και τα παλιά μοντέλα.
Η ριζοσπαστικοποίηση και το γκρέμισμα των παραταξιακών διαχωρισμών μπορεί να είναι και προϊόν ετεροκαθορισμού (πήγα να το πω κουλτουρέ τώρα -lol). Δηλαδή έχεις έναν λαό χωρισμένο σε δεξιούς, αριστερούς, αναρχικούς και πάει λέγοντας. Και του κάνεις επίθεση. Του κόβεις το μισθό, τη σύνταξη, τον βομβαρδίζεις με περαιώσεις και ανεργία. Τι θα συμβεί; Θα οργιστεί φυσικά. Και θα συσπειρωθεί. Ολοι οι απειλούμενοι και όλοι όσοι δέχτηκαν την επίθεση θα πάνε στην ΙΔΙΑ μεριά. Αν όχι όλοι, οι περισσότεροι. Αμα επιτεθείς σε πέντε χωριστές φυλές, θα γίνουν μία φυλή.
Κι άμα όλοι αυτοί οι οργισμένοι αρχίσουν να μπολιάζονται με νέες πολιτικές-πολιτειακές ιδέες περί δημοκρατίας και αρχίσουν και να αυτο-οργανώνονται σε ομίλους και κινήσεις και ομάδες και ομαδούλες (από τα κάτω λέμε πάντα), τότε το πράγμα αρχίζει και σοβαρεύει.
Διότι μπορεί να σου προκύψουν μπροστά στην Βουλή κάποια στιγμή, όλοι μαζί, και πολύ θυμωμένοι. Κι αυτό είναι κάτι που η αφανής εξουσία, δεν θέλει να συμβεί. Ολοι μαζί, πολύ θυμωμένοι, και το χειρότεροι συνειδητοποιημένοι και άφοβοι.
Γι’ αυτό όποτε θα γίνεται συγκέντρωση και πορεία, θα βλέπουμε σημεία και τέρατα. Ιδίως μπροστά στην Βουλή που είναι και το υπέρτατο σύμβολό μας, ως πολίτευμα. Δηλαδή το κυρίως κτίριο, μέσω του οποίου η αφανής εξουσία, κάνει στην χώρα, αυτό που της κάνει, δια της φανεράς εξουσίας. Στη χώρα και σε μας.
(Οταν ενεργείς προβοκάτσια, δεν χρειάζεται να ξέρεις ντε και καλά ότι είσαι προβοκάτορας. Αν δεν το ξέρεις θα δείχνεις και πιο φυσικός στην κάμερα)
Είδατε κανένα κόμμα σήμερα να σχηματίζει αλυσίδα μπροστά στη Βουλή; Οχι δεν είδατε. Κανένα συνδικάτο; Οχι δεν είδατε. Τι είδατε; Τον ανοργάνωτο λαό και τους μπαχαλάκηδες. Ολοι οι οργανωμένοι πολιτικοί σχηματισμοί είχαν αποχωρήσει.
Αυτό κι αν μας λέει ένα σωρό πράματα!

Θραξ ο Αναρμόδιος

read more "Τι έγινε σήμερα τελικά;" Διαβάστε περισσότερα...

Θα τολμήσουν;

• Ο Κλεισθένης γράφει

Διαβάζω στο διαδίκτυο και όχι μόνο, ειδήσεις που αν αληθεύουν, μου προκαλούν φόβο και έκπληξη.
Το ΝΑΤΟ αποφάσισε να παρεμβαίνει όταν υπάρχουν κοινωνικές εξεγέρσεις στα κράτη μέλη (δεν γνωρίζω αν θα το κάνει και σε άλλα κράτη μη μέλη).
Δημιουργήθηκε ή δημιουργείται Ευρωαστυνομία και μάλιστα μερικοί υποστηρίζουν ότι πιθανό να δραστηριοποιηθεί και εντός Ελλάδας σε περίπτωση αναταραχών.
Υλικά αντιμετώπισης διαδηλωτών αποθηκεύονται σε στρατιωτικές αποθήκες και στρατευμένοι εκπαιδεύονται στην αντιμετώπιση λαϊκών κινητοποιήσεων.
Αλλοδαποί θα τοποθετηθούν στα σώματα ασφαλείας.
Η κυβέρνηση φοβάται επεισόδια αλλοδαπών.
Οι αστυνομικοί δεν είναι πρόθυμοι να συγκρουστούν με απεργούς και διαδηλωτές.
Ίσως να έχω παραλείψει κάποιες αλλά η ουσία των πληροφοριών αν αληθεύουν δεν αλλάζει.
Δεν ανήκω στους συνομωσιολόγους ούτε μ’ αρέσουν τα σενάρια απλά θα μεταφέρω κάποιους φόβους μου που εύχομαι να μη πραγματοποιηθούν.
Οι πολιτικάντηδες των κομμάτων που κυβέρνησαν τον τόπο χρησιμοποιούν συχνά την τακτική του κοινωνικού αυτοματισμού. Όταν πρόκειται για απεργιακές κινητοποιήσεις με την αμέριστη φυσικά συμπαράσταση των ΜΜΕ δημιουργούν κλίμα αντιπαράθεσης ομάδων του πληθυσμού που διαμαρτύρονται για τις επιπτώσεις της απεργίας και συχνά παρακολουθούμε εντάσεις, μικροσυμπλοκές και αψιμαχίες ανάμεσα σε απεργούς και διαμαρτυρόμενους πολίτες. Φυσικά οι αντιδράσεις των διαμαρτυρόμενων πολιτών είναι κατά κανόνα υποκινούμενες απ’ το εκάστοτε κόμμα που κυβερνά. Τα ΜΜΕ μεγαλοποιούν τα γεγονότα κάνοντας «αβάντα» στο κυβερνόν κάθε φορά κόμμα. Το κλίμα εκτονώνεται μετά από μερικά σπρωξίματα και φραστικές επιθέσεις. Όλα αυτά έχουν μικρή επίπτωση και η προσπάθεια είναι να αποδυναμώνεται κάθε φορά η απεργιακή κινητοποίηση.
Ο φόβος που με παγώνει στην κυριολεξία είναι μήπως το σύστημα εξουσίας, στην αγωνιώδη προσπάθειά του να παραμείνει, επιδιώξει συγκρούσεις μεταξύ Ελλήνων διαδηλωτών ή απεργών με αλλοδαπούς λαθρομετανάστες. Φαίνεται ανατριχιαστικό σαν ενδεχόμενο και δύσκολα θα το χωρέσει ανθρώπινος νους, σήμερα όμως με τόσα που έχουν δει τα μάτια μας τίποτε δεν αποκλείεται. Ήδη μερικοί λαθρομετανάστες κάνουν απεργία πείνας γιατί κάποιο «μπουμπούκι» δεν τους πλήρωσε για τη δουλειά που έκαναν. Η υπόθεση φαίνεται απλή, είναι όμως; Αν συνδυάσουμε αυτό το γεγονός με την ανεργία των αλλοδαπών που θα αυξηθεί σε μεγάλα νούμερα και μερικές κινήσεις θερμοκέφαλων για την «αυτοάμυνά» τους το πρόβλημα διογκώνεται. Οι αλλοδαποί αν αισθανθούν ότι κινδυνεύουν, θα οργανωθούν σε ομάδες και οι συγκρούσεις με τους θερμοκέφαλους δεν μπορούν να αποκλειστούν. Η κυβέρνηση αν δεν κινηθεί έγκαιρα και αποτελεσματικά, για την αποφυγή τέτοιων εξελίξεων θα είναι υπόλογη γιατί τέτοιες συγκρούσεις πιθανό να έχουν θύματα, τι θα γίνει τότε; Ποιος θα αναλάβει την ευθύνη; Οι Έλληνες σε λίγο θα βρεθούν σε τραγική οικονομική κατάσταση, τι θα γίνει με τις πολλές εκατοντάδες χιλιάδες αλλοδαπών; Μπορεί η Ελληνική οικονομία να ταΐσει τόσο μεγάλο αριθμό αλλοδαπών; Τι θα γίνει; Κανείς δεν ασχολείται και δεν απαντά σ’ αυτά τα καυτά ερωτήματα.
Άλλο ένα ενδεχόμενο που με τρομάζει και με θυμώνει σαν Έλληνα πολίτη είναι το ενδεχόμενο να δράσουν κατασταλτικά δυνάμεις είτε του ΝΑΤΟ ή της λεγόμενης Ευρωαστυνομίας κατά απεργών ή διαδηλωτών. Αυτό θα επισφραγίσει το ότι η Ελλάδα πράγματι βρίσκεται υπό κατοχή. Φυσικά δεν είναι λιγότερο ανατριχιαστικό να χρησιμοποιηθούν γι’ αυτή τη δουλειά Έλληνες στρατευμένοι . Κάτι τέτοιο θα επιβεβαιώσει κάποιους που χαρακτηρίζουν την κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ , «χούντα».
Τα σκληρά αντιλαϊκά μέτρα, η διάλυση του κράτους πρόνοιας και ο εργασιακός μεσαίωνας που επιβάλουν Τρόικα και κυβέρνηση δεν είναι δυνατό να περάσουν χωρίς την αντίδραση, ήπια ή βίαιη, την Ελλήνων πολιτών. Τα δημοκρατικά δικαιώματα και οι συνδικαλιστικές ελευθερίες δεν μπορούν να καταργηθούν από μια δημοκρατική κυβέρνηση εκτός αν το ΠΑΣΟΚ αποφάσισε να καταλύσει το σύνταγμα και την Ελληνικά δημοκρατία. Έλεος.

read more "Θα τολμήσουν;" Διαβάστε περισσότερα...