Σκέψεις, ερωτηματικά και τα πρώτα συμπεράσματα

• Είμαστε στις παρυφές της κοινωνικής αναταραχής που βλέπουμε όλοι να έρχεται με μεγάλη ένταση

Η έκπτωση αξιών της κοινωνίας έχει από καιρό ολοκληρωθεί. Δεν διερχόμαστε μια δημοσιονομική κρίση. Αντιμετωπίζουμε τη σαπίλα του εποικοδομήματος. Και μάλιστα στον ίδιο χρόνο που η εξαθλίωση του λαού βρίσκεται προ των πυλών. Χωρίς την παρακακαταθήκη παιδείας, που είναι κενό γράμμα.... από χρόνια.
Οι ηγεσίες του έθνους δεν έχουν να πουν τίποτα. Εξαντλήθηκαν στη προσπάθειά τους να εξαργυρώνουν τη "σοφία" και την "πρωτοπορία" τους με βίλες, πισίνες, αυτοκίνητα μεγάλου κυβισμού και καταθέσεις στο εξωτερικό.
Ήταν θέμα χρόνου να υπάρξει δολοφονία δημοσιογράφου. Όπως θα έρθουν και άλλες ακόμη πιο σοκαριστικές. Μπορεί δημοσιογράφων, μπορεί πολιτικών, μπορεί δικαστικών, μπορεί επιχειρηματιών. Είναι αναμενόμενο.
Γιατί όμως γίνονται; Που αποσκοπούν; Αποτελούν τη "νέμεση" που προσδοκά ο λαός; Ή μήπως σκοπό έχουν να αποπροσανατολίσουν και να φοβίσουν τους πολίτες, οδηγώντας τις εξελίξεις σε προδιαγεγραμμένες πορείες και καταλήξεις;
Γιατί να εκτελεστεί Γκιόλιας; Και γιατί μ' αυτόν τον ιδιαίτερα σκληρό και μαφιόζικο τρόπο; Ποιοι είναι οι αποδέκτες του μηνύματος; Και γιατί να επιλεγεί ο συγκεκριμένος και όχι κάποιος που ενδεχόμενα να σηματοδοτεί πιο ξεκάθαρα το δημοσιογραφικό συνάφι; Αποτελεί η πράξη οδηγία και επιταγή των εντολέων για κλείσιμο του στόματος των ΜΜΕ ή αντίθετα ανοίγματος;
Αποτελεί η αποτρόπαια δολοφονία τρομοκρατική πράξη, εκκινούμενη από πολιτική (έστω απορριπτέα) θεώρηση, που θέλει να χτυπήσει πτυχές της διεφθαρμένης πολιτικοκοινωνικής κατάστασης Ή εφαρμογή ενός σχέδιου προβοκάτσιας που αποβλέπει στην χειραγώγηση των εξελίξεων που είναι αναπόφευκτες;
Υπήρξε προειδοποίηση και απειλή από πριν. Από την επίθεση στο ΑΛΤΕΡ και την προκήρυξη με την οποία η ΣΕΧΤΑ ανέλαβε την ευθύνη διαβάζουμε:
"Ας μάθουν οι γυμνοσάλιαγκες της μηντιακής δημοσιογραφίας ότι εκτός από τα σάλια που αφήνουν πίσω τους για να κολακεύουν τους καθεστωτικούς προϊσταμένους τους και τα συμφέροντα των χορηγών τους, σύντομα θ΄αφήσουν κι αίμα".

Ο Γκιόλιας είχε δύο ιδιότητες: δημοσιογράφος και μπλόγκερ
Σαν δημοσιογράφος ούτε επιφανής, ούτε προβεβλημένος. Σαν μπλόγκερ πολύ σημαντικός. Το τροκτικό (ανεξάρτητα αν δεν ήταν της αισθητικής μας και διαφωνούμε με την επιλογή και προβολή της θεματολογίας του) είχε καταφέρει να είναι το πρώτο ιστολόγιο στην Ελλάδα και στον κόσμο. Είχε συγκεντρώσει πολλαπλάσια δύναμη από πολλές εφημερίδες. Ίσως αυτό να τρομάζει τους "τρομοκράτες".
Η αποτυχημένη επιχείρηση των τσάτσων με τους υπηρέτες της δημοσιογραφίας να ελέγξουν την μπλογκόσφαιρα, προσπάθεια η οποία αμείωτη συνεχίζεται (βλέπε κρατικά κονδύλια διαφήμισης που διοχετεύονται σε σελίδες δημοσιοκάφρων) αντικειμενικά μπορεί υποβοηθείται αν οι παραλήπτες του μηνύματος είναι οι μπλόγκερς.
Ας μην γελιόμαστε μόνο τα μπλογκς στέκονται όρθια απέναντι στη διαπλοκή, διαφθορά και τη σήψη της άθλιας συναλλαγής των ταγών και ακολούθων των εξουσιών. Και άρα ενοχλεί. Ίσως γι' αυτό τον Σωκράτη.

Ποια είναι η τελευταία γραμμή άμυνας; Υπάρχει;
Να ενισχύσουμε την ενότητα των ανεξάρτητων και μη διαπλεκόμενων μπλόγκερς. Να πούμε όχι στα sites των δημοσιογράφων (όχι της ταυτότητας αλλά της συγκεκριμένης ιδιότητας), που μοναδικό στόχο έχουν να μοιραστούν και από δω διαφημιστικά έσοδα συνεχίζοντας να παίζουν το ρόλο των νταβάδων στο διαδίκτυο. Κι όχι γιατί ενδιαφερόμαστε για την πίτα αλλά γιατί πιστεύουμε ότι στην δύσκολη συγκυρία που έχουμε μπροστά μας θα πρέπει κάτι καθαρό να μπορούμε να εμπιστευτούμε και πάνω του να στηρίξουμε τις ελπίδες μας.

                                                                                                                                                   ΧΡΗΣΤΟΣ