Δεν έχουν περάσει πάνω απο 4 χρόνια που οι σακούλες του Σκλαβενίτη κάνανε την εμφάνιση τους στις κερκίδες του ΟΑΚΑ και όλο το γήπεδο φώναζε συνθήματα για τον άλλοτε παίκτη του Ολυμπιακού. Και να που οι αποφάσεις του Δημήτρη Γιαννακόπουλου και του Σοφοκλή Σχορτσιανίτη ,έντυσαν τον 27χρονο σέντερ στα πράσινα ,με αποτέλεσμα ποικίλα ερωτήματα να γεννιούνται και να συζητιούνται εδώ και λίγες ώρες.
Ποια θα πρέπει να είναι η αντίδραση του κόσμου; Να πανηγυρίσουμε ,να κράξουμε ή να αδιαφορήσουμε; Θα κάνουμε αυτά που κοροιδεύουμε τόσα χρόνια στους γαύρους; Ποια θα είναι η συμπεριφορά του κόσμου στο πρώτο ματς; Και άλλα τόσα που συγκρούονται με διάφορων σκεπτικών απαντήσεις...
Και αυτά τα ερωτήματα καλούνται να τα απαντήσουν αυτοί που είναι μόνιμοι θαμώνες του ΟΑΚΑ και όχι όσοι δεν πατάνε καθόλου ή θυμούνται ότι υπάρχει και ένα μπάσκετ στα ματς με τον γαύρο ή στα προημιτελικά της Euroleague. Γιατί αυτοί θα έρχονται σε εβδομαδιαία επαφή με τον πράσινο Σχορτσιανίτη.
Η αλήθεια είναι ότι
υπάρχουν κάποιες σκηνές που δεν ξεχνιούνται ,αλλά και πάλι δεν μπορούν να συγκριθούν σε περιπτώσεις όπως Παπανικολάου ή Μπουρούση ,γιατί πολύ απλά ο Σχορτσιανίτης δεν προκαλούσε. Αλλά είτε οι σακούλες ,είτε το "εγώ και όλοι σας" στο κέντρο του γηπέδου ,είτε τα κλάματα στον πάγκο και οι χειρονομίες εκατέρωθεν ,είναι εικόνες που θυμίζουν έντονα τον ...κόκκινο Σχορτσιανίτη. Και επειδή απο τότε που άκουσα ότι "ο Μιχάλης Κωνσταντίνου θα αγωνίζεται απο του χρόνου με την φανέλα του Ολυμπιακού" και είδα τον Χατζηαντωνίου ,μέλος των Mad Boys ,να φοράει την φανέλα της ομάδας του Πειραιά και να πανηγυρίζει με τους γαύρους ,έχω μάθει να βλέπω τα πράγματα λίγο διαφορετικά βάζοντας το θέμα ηθικής και αξιοπρέπειας παραπάνω απο 1-2 κούπες. Και έτσι θα κάνω και τώρα. Δεν πρόκειται επ ουδενί να αποθεώσω τον παίκτη Σοφοκλή Σχορτσιανίτη ,σεβόμενος τον εαυτό μου και τα συνθήματα που είχα φωνάξει εναντίον του (κι ας ήταν μαλακία μου) πάνω στην ένταση των αγώνων και της ...έχθρας προς κάθε τι κόκκινο. Θα σεβαστώ την απόφαση της διοίκησης να τον φέρει στον Παναθηναϊκό ,ενισχύοντας την ομάδα ,αλλά θα σεβαστώ τον εαυτό μου και τον ίδιο τον Σύλλογο ,αφήνοντας τον συγκεκριμένο παίκτη να μου περνάει αδιάφορος.
Βέβαια ποτέ δεν πρέπει να λες ποτέ και αν κάνει καριέρα στην ομάδα και προσφέρει πράγματα ,ίσως στο πέρασμα του χρόνου να αναγκαστώ να τον χειροκροτήσω. Αλλά η στάση μου ,την οποία θεωρώ και πιο ώριμη ,είναι η αδιαφορία προς το συγκεκριμένο άτομο. Δεν είναι ούτε Παπανικολάου για να τον κράζω εν ώρα αγώνα ,αλλά ούτε και Βουγιούκας-Λέτο που δεν υπήρξε ποτέ κάποιο ...ιστορικό ,έστω και χωρίς να προκαλέσει ποτέ ο ίδιος.
ΥΣ: Το κείμενο αναφέρεται στην μεριά που υπάρχει η κερκίδα. Ίσως θα έπρεπε να υπάρχει κάποιο αντίστοιχο σκεπτικό και απο πλευράς Σχορτσιανίτη. Τα λεφτά δεν είναι το παν για να χάνουμε την αξιοπρέπεια μας και να ξεχνάμε το παρελθόν. Καλώς ή κακώς οι πράσινοι τον έκραζαν... και ας ήταν πάντα κάψα του να αγωνιστεί στην ομάδα απο την εποχή που αγωνιζόταν στον Ηρακλή..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου