“Η Ελλάδα δεν είναι μόνο η γενέτειρα της δημοκρατίας, αλλά και του δράματος”, αναφέρει σε άρθρο του ο Economist. “Το τελευταίο έγινε αντιληπτό, σε υπερβολικό βαθμό, μετά τη βιαστική απόφαση του Γιώργου Παπανδρέου, του πρωθυπουργού της χώρας, να ανακοινώσει την διεξαγωγή δημοψηφίσματος για την νέα δανειακή σύμβαση, η οποία συμφωνήθηκε με τους Ευρωπαίους ηγέτες πριν μία εβδομάδα”, υποστηρίζει το βρετανικό περιοδικό.
Το άρθρο αναφέρει τις αντιδράσεις που προκάλεσε αυτή η απόφαση, με τον πρωθυπουργό να είναι αντιμέτωπος με ανταρσία από την ίδια την κοινοβουλευτική ομάδα του ΠΑΣΟΚ. “Ανάμεσα στους περισσότερους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, ξέσπασε οργή για την ιδέα του δημοψηφίσματος, το οποίο πιθανόν θα διενεργηθεί τον Δεκέμβριο, αλλά δεν θα μπορούσε να γίνει αν η ελληνική κυβέρνηση χάσει την ψήφο εμπιστοσύνης”, αναφέρει ο Economist, περιγράφοντας και τον εκνευρισμό που επικρατεί στο σοσιαλιστικό κόμμα. “Έξι βετεράνοι κοινοβουλευτικοί του ΠΑΣΟΚ, ζήτησαν από τον Παπανδρέου να παραιτηθεί, λέγοντας ότι ο πρωθυπουργός οδηγεί την Ελλάδα πίσω στη δεκαετία του '50”, σημειώνει το περιοδικό.
“Η αντιπολίτευση, την ίδια στιγμή, ζητάει πρόωρες εκλογές, με τον πρόεδρο της ΝΔ, Αντώνη Σαμαρά να τις χαρακτηρίζει ως επιτακτική εθνική ανάγκη”, αναφέρει το άρθρο. “Ο επικεφαλής του συντηρητικού κόμματος υποστήριξε ότι το δημοψήφισμα ρισκάρει το ευρωπαϊκό μέλλον της Ελλάδας”, συμπληρώνει.
Επίσης, η βιαστική απόφαση του Έλληνα πρωθυπουργού προκάλεσε και την έντονη αντίδραση και στο εξωτερικό. “Η Γερμανίδα καγκελάριος, Άνγκελα Μέρκελ, και ο Γάλλος πρόεδρος, Νικολά Σαρκοζί, κάλεσαν τον κ. Παπανδρέου στις Κάννες για επείγουσες συνομιλίες”, αναφέρει ο Economist. “Θα προσπαθήσουν να αποτρέψουν αυτόν από εκείνο που ένας δυτικοευρωπαίος χαρακτήρισε ως “πολιτική αυτοκτονία και χρηματοοικονομική καταστροφή της Ελλάδας”, συμπληρώνει.
Τέλος, το βρετανικό περιοδικό υποστηρίζει ότι η Ελλάδα απέτυχε να βάλει τάξη στο σπίτι της κυρίως για δύο λόγου: “Ο πρώτος έχει να κάνει με την έλλειψη πολιτικής βούλησης στην κυβέρνηση, όπου οι μεταρρυθμιστές υπουργοί είναι μειοψηφία. Ο δεύτερος είναι η ανικανότητα ανάμεσα στους αναχρονιστές και τους βαθιά πολιτικοποιημένους δημόσιους λειτουργούς”.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου