Αρνούμαι…

Αυτό το τελευταίο χαράτσι ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι!
Ακόμα και εγώ που ουδέποτε χρωστούσα ούτε λεπτό του ευρώ σε ΔΕΚΟ και εφορία (και δεν τους δίνω και λίγα!) αγανάκτησα.
Ως εδώ!
Πλέον ΑΡΝΟΥΜΑΙ!
ΑΡΝΟΥΜΑΙ να συνεχίζω να προσπαθώ μάταια να γεμίσω μία “μαύρη τρύπα” επειδή η “κυβέρνηση” δεν έχει το θάρρος να ομολογήσει ότι ακολουθεί λάθος δρόμο.
ΑΡΝΟΥΜΑΙ να δίνω τα “πολεμοφόδια” μου σε μία ανίκανη κυβέρνηση που επιμένει να μου λέει ότι βρίσκομαι σε “πόλεμο”.
Θα τα δώσω ευχαρίστως όταν βρεθεί κάποιος που θα τα χρησιμοποιήσει αποτελεσματικά και με μέτρο.
Έχω λοιπόν “πατριωτικό καθήκον” να τα διαφυλάξω μέχρι τότε ώστε να βοηθήσουν πραγματικά την πατρίδα.
ΑΡΝΟΥΜΑΙ να “σπαταλώ” τα χρήματα που βγάζω με τον ιδρώτα μου ή όσα έβγαλαν με τον ιδρώτα τους οι πρόγονοι μου και μου εμπιστεύτηκαν την ορθή διαχείρισή τους έως ότου περάσουν στην επόμενη γενιά.
ΑΡΝΟΥΜΑΙ να στερώ από τα παιδιά μου πόρους οι οποίοι θα βελτιώσουν την καθημερινότητά τους, τις σπουδές τους και το μέλλον τους προς όφελος “κηφήνων”, ή για να καλύψω τις σπατάλες μίας “κυβέρνησης” που στην ρητορική της τρομοκρατεί αλλά με τις πράξεις της δείχνει να μην έχει καταλάβει τίποτα.
ΑΡΝΟΥΜΑΙ να πληρώνω για φόρους, τέλη και έκτακτες εισφορές πάνω από το 50%(!) των εισοδημάτων μου.
Δεν συμφώνησα ποτέ να έχω το κράτος συνεταίρο στην επιχείρησή μου και μάλιστα με μεγαλύτερο ποσοστό από εμένα.
ΑΡΝΟΥΜΑΙ να με κοροϊδεύουν και να το δέχομαι χωρίς να αντιδρώ.
Όταν πληρώνεις τόσο μεγάλο μερίδιο των εσόδων σου στο κράτος για να “σώσεις την χώρα” αλλά η “κυβέρνηση” αντί να μειώσει τις κρατικές δαπάνες τις αυξάνει, αντί να μειώσει το έλλειμμα το αυξάνει, αντί για ανάπτυξη αυξάνει την ύφεση…
Που πάνε τα λεφτά μου;
Κατόπιν όλων αυτών (και πολλών άλλων!)…
ΑΡΝΟΥΜΑΙ να πληρώσω οποιοδήποτε χαράτσι από εδώ και πέρα!
Όταν η “κυβέρνηση” γίνει… ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ, όταν αλλάξει “τροχιά στο πλοίο” ή όταν (με το καλό) αλλάξουμε κυβέρνηση και η νέα είναι πολύ πιο ικανή (πράγμα διόλου δύσκολο γιατί η σημερινή κατέβασε πολύ τον πήχη!)…
ΤΟΤΕ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΤΟΤΕ θα ξαναπληρώσω.
Μέχρι τότε αντιστέκομαι και, εύχομαι και ελπίζω, να κάνουν το ίδιο πολλοί συμπολίτες μου.
Η “κυβέρνηση” πρέπει να πάρει απόφαση ότι από την στιγμή που έφερε σε αυτό το σημείο νομοταγείς πολίτες σαν και εμένα, τους λεγόμενους “νοικοκυραίους”, δεν μπορεί πλέον να παραμένει γαντζωμένη στις καρέκλες της!
Απλή κοινή λογική…
Πηγή