Οι ταραχές της Βρετανίας: Κτηνώδης βία, λεηλασίες, ανομία... από την κυρίαρχη τάξη

• Γράφει ο HEIL GAP

Ενώ διάβαζα το παρακάτω άρθρο του Finian Cunningham, ενός ερευνητή με έδρα το Μπέλφαστ της Ιρλανδίας, σχετικά με τις πρόσφατες ταραχές στο Ηνωμένο Βασίλειο, μου ήρθαν συνειρμικά στο μυαλό δυο εικόνες που παραλλήλιζαν τα στερεότυπα της ψυχωτικής κοινωνικής αντίδρασης.

Αφενός παρέλασαν από την μνήμη του όλοι εκείνοι οι «δημοκράτες» πολιτικοί αλλά και πολίτες, οι όποιοι τον Δεκέμβριο του 2008 εναγωνίως αιτούσαν όπως ξαναβγούν τα τανκς στο σύνταγμα, ενώ την ιδία στιγμή οίκτιραν και χλεύαζαν ως ακραίους φασίστες, όσους τις ίδιες ακριβώς ώρες, απλώς βοηθούσαν τον κόσμο, στην Πάτρα αλλά και στις υπόλοιπες ελληνικές πόλεις, καθώς αυτός περιφρουρούσε και προστάτευε τις περιούσιες του από την καταστροφική μανία των «μπαχαλακηδων».

Κάτι παρόμοιο συνέβη και στο ηνωμένο βασίλειο προχθές, με το 33% του κόσμου, εάν φυσικά εμπιστευτούμε τις στατιστικές, να ζητεί επέμβαση του στρατού, την στιγμή που ακόμα και το ακραίο κόμμα «BNP» αντιτίθετο σε μια τέτοια λύση.

Και η μεγάλη «ψυχεδέλεια» είναι ότι ο πολύ κόσμος, ζητούσε να βγει στους δρόμους, δια να επιβάλλει την δημόσια τάξη, ένας πολυφυλετικός - πολυπολιτισμικός στρατός, καθαρό δημιούργημα της Νέας Τάξης Πραγμάτων, ο οποίος ήταν επαρκώς αγριεμένος, μετά την καταμέτρηση υπηρεσίας, μια δεκαετίας συγκρούσεων στα πεδία των μαχών του Αφγανιστάν και του Ιράκ.

Ένας στρατός, «φευγάτων» πλέον συνανθρώπων μας, οι οποίοι έχουν αναγάγει σε αρρωστημένη μόδα τον ακρωτηριασμό και την συλλογή των δακτύλων των αντίπαλων. Τώρα σε περίπτωση που θα έβγαινε ο στρατός στις αγγλικές πόλεις: Εάν μετά το μακελειό θα απόμενε και κάποιος ζωντανός, καθώς ο ινδουιστής θα κατάσφαζε τον Πάκι, ο δε μαύρος τον άσπρο και ούτω καθεξής, δεν το γνωρίζω.

Αποφάσισα όμως να μεταφράσω το άρθρο του φίλου μας, κόβοντας και ράβοντας αρκετά σημεία, μια που απευθύνομαι σε κουρασμένους συμπατριώτες μου, μέσα στην κάψα του δεκαπενταύγουστου.

«Οι ταραχές της Βρετανίας: κτηνώδης βία, λεηλασίες, ανομία... από την κυρίαρχη τάξη» λοιπόν, από Finian Cunningham.

Μετά από μια κόλαση φωτιάς από εμπρηστικές επιθέσεις, ταραχές και λεηλασίες σε διάφορες βρετανικές πόλεις, συμπεριλαμβανομένης και της πρωτεύουσας, το Λονδίνο, υπάρχει μια αίσθηση της τάξης που έχει αποκατασταθεί ύστερα από μια μαζική κινητοποίηση των αστυνομικών δυνάμεων.

Ακολουθεί τώρα ο εντοπισμός και τη δίωξη των ατόμων που συμμετείχαν στο μακελειό. Ο Συντηρητικός πρωθυπουργός ηγείται "του αγώνα" για να τιμωρήσει οποιονδήποτε έχει προκαλέσει ζημιά και καταστροφή στην κοινωνία της Βρετανίας.

Τα γεγονότα έχουν συγκλονίσει εμφανώς το πολιτικό κατεστημένο όλων των κομμάτων, αρχηγών και φυσικά τα κύρια μέσα μαζικής ενημέρωσης. Αλλά το πιο συγκλονιστικό είναι τα μυωπικά και απίστευτα κοινότυπα σχόλια στην προσπάθεια τους ώστε να "εξηγήσουν" το ξέσπασμα των ταραχών και βίας.

Καθώς οι αυθεντίες έχουν καθίσει στο άνετο στούντιο της τηλεόρασης και ανταλλάσσουν βλακώδεις ιδέες για το «κακά» της ατομικής ανηθικότητας, την εγκληματικότητα, τις δυσλειτουργικές οικογένειες, την κουλτούρα των συμμοριών - στο παρασκήνιο, να το πω έτσι, ολοφάνερα και τόσο κραυγαλέα σε όλο το ύψος και πλάτος της οθόνης, παρελαύνουν τα σημάδια και τα πραγματικά αιτία αυτής της κοινωνικής κατάρρευσης. Και όμως τα δεσπόζοντα σημεία ξεφεύγουν από το ραντάρ της διανόησης τόσο των ειδημόνων όσο και των πολιτικών.

Το γεγονός ότι το καπιταλιστικό οικονομικό σύστημα βρίσκεται σε παγκόσμια κατάρρευση δεν ερμηνεύεται καθόλου στα επικρατούντα σχόλια. Αυτό είναι το σύστημα που τα παραδοσιακά πολιτικά κόμματα έχουν εκθρέψει, είτε αυτά είναι οι Εργατικοί, Συντηρητικοί ή Φιλελεύθεροι, και τα οποία έχει οδηγήσει σε κοινωνική καταστροφή όλη τη Βρετανία, ενώ η εταιρική και οικονομική ελίτ έχει λεηλατήσει τους οικονομικούς πόρους. Αυτό το σύστημα, το να νομιμοποιούν την λεηλασία, έχει αρχίσει εδώ και δεκαετίες, παρουσιάστηκε ξεκινώντας με Συντηρητική προκάτοχο του Κάμερον την Μάργκαρετ Θάτσερ στις αρχές της δεκαετίας του 1980. Ο Τόνι Μπλερ των Εργατικών και ο Γκόρντον Μπράουν ήταν απλώς συνεχιστές της ίδιας πολιτικής.

"Μια συσσώρευση του πλούτου σε έναν πόλο της κοινωνίας, δείχνει τη συσσώρευση της αθλιότητας και του υπερβολικού φορτίου εργασίας στην άλλη πλευρά".

Αυτό είναι το χαρακτηριστικό γνώρισμα του καπιταλισμού στη Βρετανία του σήμερα, τις ΗΠΑ και την Ευρώπη.

Όλα τα άλλα προβλήματα ακλουθούν νομοτελειακά. Έγκλημα, αστυνόμευση, διαταραχή, η ελλείμματα στους προϋπολογισμούς της αστυνομίας για να αποκαταστήσει την τάξη (τόσο ειρωνικό), η αποξένωση και η αυτοκαταστροφή, και τόσα άλλα δεινά, συμπεριλαμβανομένης της δέσμευσης εθνικών πόρων για τη χρηματοδότηση παράνομων πολέμων.

Μιλώντας στη Βουλή των Κοινοτήτων Πέμπτη ο πρωθυπουργός Κάμερον «για το ξέσπασμα των ταραχών στους δρόμου της Αγγλίας» μέσω των «εξηγήσεών του» καταγράφονται συνολικά «η άγνοια και την αδυναμία κατανόησης του, για τη φύση της βλάβης στην κοινωνία του». Την κατηγορεί για "θύλακες της ασθένειας", και απλά «για καθαρή εγκληματικότητα» και «έλλειψη ατομικής ηθικής και υπευθυνότητας» (ΒΛΕΠΕ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΕΣ ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΓΑΠ).

Η άποψη αυτή αντανακλάται σε μεγάλο βαθμό στο βρετανικό πολιτικό κατεστημένο όλων των κομμάτων και των μέσων ενημέρωσης.

Η λεηλασία, κλοπή και την ανομία που ο Καμερον (Cameron) καταδικάζει είναι ακριβώς έτσι, μόνο όμως που απλώς είναι η αντανάκλαση στο επίπεδο του δρόμου, της βρετανικής κοινωνίας, του τι συμβαίνει σε πολύ μεγαλύτερη κλίμακα στα ανώτερα κλιμάκια της κυβέρνησης και της οικονομίας.

Παρά την εμφάνιση των ριγέ κοστουμιών και τους κομψούς τρόπους, μπορείτε, αν θέλετε να είσαστε ειλικρινείς, να δείτε τις δεκαετίες λεηλασίας και κλοπής των οικονομικών και χρηματοοικονομικών πόρων από την εταιρική ελίτ, βοηθούμενη και υποκινούμενη από Εργατικές και Συντηρητικές κυβερνήσεις. Η διάσωση των διεφθαρμένων τραπεζών, υπό των φορολογούμενων ξεκίνησε από τους Εργατικούς του Γκόρντον Μπράουν και σήμερα εποπτεύονται από τον Κάμερον, που καταβάλλονται σε μεγάλο βαθμό μέσα από την λιτότητα με περικοπές των δημοσίων δαπανών, δεν είναι παρά η τελευταία εκδήλωση της επίσημης ληστεία της πλειοψηφίας ώστε να διογκωθεί ο ήδη εξωφρενικός πλούτος της κυβερνώντος ελίτ τάξης.

Ο Κάμερον και η παρέα του από πλουμισμένους με φτερά κακοποιούς, έχουν «τσουβαλιάσει» 150 δισ. δολ. σε περικοπές των δημοσίων δαπανών για να πληρώσουν για την εγκληματική επιχείρηση που είναι γνωστή ως βρετανικός τραπεζικός τομέας. Αυτό είναι ακριβώς εκείνο που «ο νονός» μιας συμμορίας του δρόμου στο East End του Λονδίνου μπορεί μόνο να θαυμάσει... και μάλιστα… να μιμηθεί.

Σε συνδυασμό με την λεηλασία από την ελίτ βλέπουμε την συνολική ανομία και την εγκληματικότητα των βρετανικών κυβερνήσεων που έχουν εργαστεί να συνδυάζονται με άλλες εγκληματικές κυβερνήσεις ώστε να ξεκινήσουν επιθετικούς πολέμους (σύμφωνα με Νυρεμβέργη πρότυπα εγκλήματα πολέμου) στο Αφγανιστάν, το Ιράκ, και τώρα τη Λιβύη, με αποτέλεσμα τον θάνατο πάνω από ένα εκατομμύριο πολιτών. Πού είναι ατομική ευθύνη για αυτές τις μαζικές δολοφονίες και την καταστροφή ο κ. Κάμερον;

Αυτή η νεκρωτική κοινωνική αποσύνθεση είναι ένα σύμπτωμα της κατάρρευσης του καπιταλισμού, ένα οικονομικό σύστημα που πλουτίζει μια ελίτ εις βάρος της πλειοψηφίας. Είναι διχαστική πολιτική δύναμη πέρα από τη δημοκρατική λογοδοσία ως προς το σημείο όπου, μεταξύ των άλλων παραμορφώσεων, οι πόλεμοι και η λεηλασία του πλανήτη διεξάγονται ακόμα πιο κατάφωρα ενάντια στη συγκατάθεση της πλειοψηφίας.

Έτσι, όταν Κάμερον και οι πολιτική φίλοι του διαμαρτύρονται εντονότατα για "θύλακες της ασθένειας", για την λεηλασία, την εγκληματικότητα, την ανομία και την ανάγκη για "συνέπειες των πράξεων " - τα λόγια του και οι παραινέσεις του είναι τόσο πλούσια σε άγνοια, διότι αυτό που κατά λάθος περιγράφουν, είναι η ίδια η κοινωνία και ο κόσμος που ο καπιταλισμός δημιουργεί κατ 'εικόνα του.

Η κατήχηση του μυαλού του Κάμερον και του συνόλου του πολιτικού κατεστημένου τους εμποδίζει να δουν την κόλαση, καθώς βλέπουν μόνο τους σπινθήρες.

Τα πραγματικά μαθήματα από τη Μεγάλη Βρετανία δεν θα γίνουν αντιληπτά, μέσα από τις επικρατούσες πολιτικές ιδέες ή τα μέσα ενημέρωσης. Και το ίδιο μπορεί να λεχθεί για τις ΗΠΑ και τις άλλες δυτικές χώρες. Για να παραφράσω ένα σύνθημα που χρησιμοποιείται από τον πρώην πρόεδρο των ΗΠΑ Κλίντον: "Είναι η καπιταλιστική οικονομία, ανόητε»…!

Finian Cunningham

HEIL GAP (or mind the GAP) δια την ελεύθερη μετάφραση και το εισαγωγικό σχόλιο


Υ.Γ. Τελικά τους ξεπεράσαμε και τους Βρετανούς, αυτοί οι κακομοίρηδες έχουν μείνει στην διάσωση των τραπεζών, ενώ εμείς από προχθές αρχίσαμε και διασώζουμε μέχρι και τηλεοπτικούς σταθμούς...!!!