- Η στάση της ηγεσίας του ΠαΣοΚ: “Είμαστε υπό την κατοχή σας, και θα παραμείνουμε, όσο κι αν εξευτελιστούμε, διότι θέλουμε να σώσουμε την πατρίδα μας, με τη βοήθειά σας”
Ο λαός επιμένει ειρηνικά. Και ίσως είναι ο μόνος πόλος εξουσίας που διατηρεί την ψυχραιμία του, μη καταφεύγοντας στην βία παρά τις προκλήσεις, και έχει καταθέσει σοβαρές πολιτικές προτάσεις. Και όχι προτάσεις πολιτικής ανωμαλίας.
Ο λαός διαδηλώνει ειρηνικά, παρά τις χθεσινές μελετημένες προβοκάτσιες να διαλύσουν την μεγάλη συγκέντρωση της πλατείας Συντάγματος. Εχουν σταλεί εξώδικα στους μισούς βουλευτές της κυβέρνησης που επισείουν την απειλή νομικών διώξεων σε περίπτωση ψήφισης του περίφημου “μεσοπρόθεσμου”. Εχουν γίνει καταλήψεις και αποκλεισμοί σε έδρες Περιφερειών (του Καλλικράτη). Σε όλες τις κεντρικές πλατείες των πόλεων γίνονται καθημερινά συγκεντρώσεις όπου ο λαός διαδηλώνει την αντίθεσή του με τις πολιτικές των Μνημονίων. Οικονομολόγοι, συνταγματολόγοι και άλλοι ειδικοί μιλάνε καθημερινά για την αντισυνταγματικότητα, την αδικία, τα λάθη και τον κατήφορο. Οι δημοσκοπήσεις (και οι μαγειρεμένες πια δεν μπορούν να κρύψουν τίποτε), αποτυπώνουν με τον καλύτερο τρόπο την πλήρη διαφωνία του λαού με τις πολιτικές που ακολουθεί η κυβέρνηση, και την πλήρη άρση της εμπιστοσύνης του και προς την κυβέρνηση και προς το πολιτικό σύστημα.
Και όμως η κυβέρνηση επιμένει. Να μένει στην θέση της και να μας λέει πως “σώζει την πατρίδα” με την πολιτική της.
Στο χθεσινό θέατρο συγκυβέρνησης, που παίχτηκε με τελείως εξωθεσμικό τρόπο (χωρίς την ενημέρωση του προέδρου της Δημοκρατίας και των κοινοβουλευτικών ομάδων των κομμάτων), ουσιαστικά ένα κρεσέντο πολιτικής και συνταγματικής ανωμαλίας, είδαμε να συμβαίνει οτι εξευτελιστικώτερο για κάθε έννοια συντεταγμένης πολιτείας, που διαθέτει όργανα και θεσμούς επίλυσης κρίσεων και λήψης αποφάσεων. Μια πολιτειακή ανωμαλία είδαμε, με κύρια ευθύνη της κυβέρνησης και πρόθυμη συμμετοχή της αντιπολίτευσης. Μια πολιτειακή ανωμαλία σε στυλ κωμωδία σε τρεις πράξεις.
Ούτε Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ουτε Βουλή, ούτε κοινοβουλευτικές ομάδες ούτε τίποτε. Μονο δυο “αρχηγούς” κομμάτων να παζαρεύουν την εξουσία και το μέλλον μας, λες και τους έχουμε καταστήσει απόλυτους άρχοντες και απόλυτους κυρίους της ζωής και του μέλλοντός μας. Λες και είναι οι δύο τσάροι που μόνοι τους αυτοί θα αποφασίσουν τα πάντα για το μέλλον μας.
Και συνεχίζουν να λένε και δημοκρατία το άθλιο αυτό παιχνίδι της κολοκυθιάς δια τηλεφώνου: “να είμαι γω πρωθυπουργός”, “όχι να μην είσαι”, “μα αν δεν είμαι εγώ, ποιος να είναι;”, “να είναι ο Παπαδήμος”.
Αλλού δημοκρατίες της μπανάνας, κι εμείς της κολοκυθιάς.
Θραξ ο Αναρμόδιο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου