Είναι πολύ δύσκολο για τον Γιώργο Λιάνη να παραμείνει σε ένα κόμμα του οποίου τα στελέχη, οι βουλευτές και τα μέλη της κυβέρνησης, έχουν επικυρηχθεί από τον Ελληνικό λαό.
Μέσα από την επιστολή ανεξαρτητοποίησής του, ο βουλευτής Φλώρινας προσπαθεί να αποποιηθεί των ευθυνών του (τις οποίες ομολογεί) και ταυτόχρονα "χτυπάει" το καμπανάκι στον Γιώργο Παπανδρέου για τα... επερχόμενα.
Ολόκληρη η επιστολή του Γιώργου Λιάνη
Αθήνα 14 Ιουνίου 2011
Αγαπητέ κύριε Πρόεδρε,
Με λύπη, ομολογουμένως με πάρα πολύ λύπη, πήρα την απόφαση να παραιτηθώ από την κοινοβουλευτική μας ομάδα παραμένοντας βουλευτής Φλώρινας.
Είναι κυρίως θέμα συνείδησης.
Δεν πιστεύω πια στην οικονομική πολιτική που ακολουθούμε. Αποτύχαμε και έκτοτε αναγκαζόμαστε να κρύβουμε την αλήθεια από τον λαό συνεχώς.
Ο χρόνος που πέρασε με το Μνημόνιο ήταν ένας μαρτυρικός χρόνος θυσιών που αποδείχτηκαν μάταιες για τους Έλληνες.
Μάταιες γιατί οδήγησαν στο μεσοπρόθεσμο που το βλέπω βραχυπρόθεσμο και μοιραία θα ακολουθήσει και άλλο χειρότερο…
Είμαστε σε έναν φαύλο κύκλο.
Ψήφισα το Μνημόνιο-1 γιατί πράγματι πίστευα ότι η Ελλάδα θα χρεοκοπούσε και ότι χιλιάδες Έλληνες δεν θα είχαν να πληρωθούν μισθούς και συντάξεις.
Για την πράξη εκείνη ήθελε σιδερένια σπλάχνα.
Το μεσοπρόθεσμο σημαίνει επιπρόσθετα απίστευτα βάρη για τους αδύναμους και τους μη έχοντες. Σημαίνει τριπλή φορολογική επιβάρυνση των ακινήτων, αύξηση του φόρου, καθιέρωση πρόσθετου τέλους κι έκτακτη εισφορά. Δηλαδή επιδρομή στα εισοδήματα αναδρομικά και για μία πενταετία. Αυτά τα μέτρα θέλουν σπλάχνα τίγρης για να τα ψηφίσεις. Κι αυτά δεν τα διαθέτω.
Στον ένα χρόνο που πέρασε επλήγησαν οι μικροί, οι δημιουργικοί, οι παραγωγικοί και έμειναν άθικτοι οι μεγάλοι και οι αντιπαραγωγικοί.
Αυτά τα μέτρα δεν μας τα ζητάει η Τρόικα, που είχε δηλώσει ότι τα όρια φορολόγησης έχουν εξαντληθεί. Αυτά τα μέτρα τα επιβάλουμε μόνοι μας.
Αν η Ελλάδα βρίσκεται όντως στο χείλος της καταστροφής όπως και πάλι λέγεται, και τη σώζει μόνο το Μνημόνιο-2, αυτό πρέπει να είναι μία απόφαση με πανεθνική συστράτευση όλων των κομμάτων και όλων των Ελλήνων.
Κύριε Πρόεδρε,
Δεν είναι δυνατόν κάθε φορά η ευθύνη για να σωθεί η Ελλάδα να μετακυλίεται στους ώμους των βουλευτών που αν τολμήσουν να έχουν διαφορετική γνώμη τότε θυα πέσει το κεφάλι τους από την κομματική γκιλοτίνα.
Η υπό τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας συνάντηση των πολιτικών αρχηγών ναυάγησε. Πιστεύετε αλήθεια ότι η τύχη της χώρας δεν κρίθηκε στο αποτέλεσμα εκείνης της συνάντησης και κρίνεται κάθε φορά από λίγους βουλευτές που τους αναγκάζουμε να γίνουν «εθελοντές» αυτοκτονίας;
Θα ήταν υπέροχο να μπορούσαμε πράγματι 3-4 βουλευτές κάθε φορά να σώζουμε την χώρα. Αλλά το υπέροχο απέχει ένα βήμα από το γελοίο.
Δεν δέχομαι να μπω και πάλι στην ίδια καταναγκαστική διαδικασία. Η ελευθερία μου που την ορίζει το Σύνταγμα της χώρας είναι απεριόριστη και «απλώνει και την ελευθερία των άλλων μέχρι το άπειρο» για να θυμηθούμε το Μάη του ’68.
Οι ψηφοφορίες αυτές είναι πιθαναγκαστικές και μόνο τέτοιες δεν έπρεπε να είναι. Δεν μπορώ να κουβαλάω πια το βάρος που μας φορτώνετε και ενώ γινόμαστε Σίσυφοι μας βαφτίζετε σωτήρες της χώρας. Αυτό είναι υποκρισία και φαρισαϊσμός.
Όλοι παραδέχονται πλέον ότι η οικονομική μας πολιτική ήταν λανθασμένη. Μένει να παραδεχτούμε το λάθος μας. Μένει να ζητήσουμε την συγνώμη που αρμόζει από τον Ελληνικό λαό. Και τέλος να προχωρήσουμε σε μία αλλαγή της οικονομικής μας πολιτικής, όσο δύσκολο κι αν είναι αυτό.
Κύριε Πρόεδρε,
Θέλω να σας θυμίσω ότι προ τετραμήνου στην ομιλία μου στην Κοινοβουλευτική Ομάδα στην αίθουσα της Γερουσίας, στις 26 Ιανουαρίου, σας είχα πει πράγματα που δυστυχώς επαληθεύτηκαν πολύ γρήγορα.
Ενώ ο λαός περίμενε παραδειγματικές τιμωρίες όσων εξ ημών αμάρτησαν, του προσφέραμε 4 εξεταστικές επιτροπές και στο τέλος συγκρουόμενα πορίσματα που τα χαρακτήρισε «κουκούλωμα» γιατί δεν τιμωρήθηκε κανείς
Το «όλα στο φως» δεν έγινε πράξη
Σας είχα αναφέρει ότι μοιάζει να απουσιάζει από τον κώδικά μας η λέξη συνείδηση. Συνείδηση δεν είναι μόνο η επίγνωση των ευθυνών μας για τις δικές μας πράξεις, αλλά και το μέτρο της ευθύνης για τις πράξεις των άλλων…
Οι λόγοι συνείδησης που σας ανέφερα στην αρχή έχουν να κάνουν όμως και με τη Φλώρινα, που τίποτε δεν αγάπησα περισσότερο από αυτή στη ζωή μου. Χαρακτήρισα τα σύνορά μας ανοχύρωτα. Τα σύνορα οχυρώνονται με ανάπτυξη.
Η Φλώρινα έχει την μεγαλύτερη ανεργία στην Ελλάδα και στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Ο ένας στους δύο νέους είναι άνεργος
Η Φλώρινα δεν έχει τρένο πια! Δεν χαρακτηρίσθηκε «άγονη γραμμή» η γραμμή Θεσσαλονίκης – Φλώρινας και δόθηκαν 50 εκ. ευρώ για «άγονες γραμμές» χωρίς να συμπεριλαμβάνεται η πιο «άγονη γραμμή» της χώρας. Αυτό είναι ο ορισμός του σκανδάλου.
Η Φλώρινα «δεν έχει οδό». Η Εγνατία δεν περνά από κει, την Πρέσπα την καρπούνται άλλοι εξ αυτού… Οι κάθετοι άξονες ούτε καν ξεκίνησαν για γίνουν…
Τα ΤΕΙ εξουενώθηκαν, δύο τμήματα έκλεισαν και μετράμε 2.000 σπουδαστές λιγότερους! Δικαίως ίσως… Όμως σε διπλανούς νομούς αυξήθηκε ο αριθμός των εισακτέων.
Σχολεία σε υψόμετρο 1.200 μέτρων με ολικό παγετό για τρεις μήνες δεν θεωρήθηκαν ούτε ορεινά ούτε επικίνδυνα για τη ζωή των μαθητών και τους υποχρεώνουν να πάνε μακριά σε άλλα σχολεία σε άλλα χωριά.
Τα ενεργειακά ζητήματα βάλτωσαν. Διαγωνισμοί μένουν σε εκκρεμότητα εδώ και μία δεκαετία.
Τα λιγνιτωρυχεία είναι κλειστά με 200 οικογένειες λιγνιτωρύχων να λιμοκτονούν απλήρωτες για δέκα χρόνια και άλλες 200 ακτημόνων να μην έχουν αποζημιωθεί ακόμα!
Η πιο σύγχρονη ηλεκτροπαραγωγική μονάδα της χώρας μας, η Μελίτη-1» κινδυνεύει να κλείσει γιατί δεν είναι ανοιχτά όλα τα ορυχεία και θα αναγκαστούμε να χρυσοπληρώνουμε λιγνίτη που θα τον φέρουμε από τα Σκόπια και την Βουλγαρία!
Σας είχα πει ότι έχουμε ψυχροπολεμικά σύνορα με τα Σκόπια. Ότι οι Φλωρινιώτες πηγαίνουν στο Μοναστήρι (Bitola) ακόμα και για να βάλουν βενζίνη, να αγοράσουν παπούτσια και να φτιάξουν τα δόντια τους!... Κάποια στιγμή που δεν είχαμε γυναικολόγο στο νοσοκομείο μερικές γυναίκες πήγαν εκεί για να ξεγεννήσουν…
Η αγορά της πόλης μας έχει νεκρώσει. Οι τράπεζες έγιναν θυρίδες. Τα ταχυδρομεία στα χωριά έκλεισαν.
Το μοναδικό αναπτυξιακό έργο που ήταν σε εξέλιξη στο νομό, το φράγμα της Τριανταφυλλιάς, που θα κάλυπτε τα ανάγκες άρδευσης 10 χωριών στο Βίτσι και ύδρευση της πόλης της Φλώρινας, σταμάτησε ενώ είχαν εκτελεστεί τα 2/3 του έργου. Υπολείπονταν να δοθούν 12 εκατομμύρια ευρώ για να ολοκληρωθεί. Δεν δόθηκαν. Το έργο σταμάτησε. Περιέργως όμως ενετάχθη από την περιφέρεια της Δυτικής Μακεδονίας στο πρόγραμμα «Μπαλτατζής» αντίστοιχο φράγμα στην Καστοριά κόστους 55 εκατομμυρίων ευρώ. Μήπως μιλάμε για δύο κατηγορίες συνόρων;
Σας είχα επιστήσει τέλος την προσοχή στο σοβαρότερο. Ότι η εξίσωση του φόρου πετρελαίου θέρμανσης με το πετρέλαιο κίνησης είναι η χαριστική βολή για τους ακρίτες της Φλώρινας.
Με ανακούφιση πληροφορηθήκαμε από την κα Βάρτζελη ότι δεν πρόκειται να γίνει αυτό. Πάντως, όποτε κι αν γίνει, α γίνει, δεν θα παύει να είναι ένα ολέθριο μέτρο για τα σύνορα. Γιατί θα σήμαινε επιβάρυνση 3.000 ευρώ ετησίως ανά οικογένεια!
Για να συνοψίσω. Επιτεύγματα 25ετίας –που έγιναν και με τη δική σας συμβολή- άλλα συρρικνώνονται και άλλα «βγαίνουν στο σφυρί». Θα μου πείτε το Εθνικό υπερισχύει του μερικού. Όμως εγώ έχω ταυτίσει μέσα μου το Εθνικό με τα σύνορα και δεν μπορώ να το δω διαφορετικά.
Κύριε Πρόεδρε,
Ταπεινώσαμε, πονέσαμε και αδικήσαμε τον Ελληνικό λαό. Έναν λαό υπερήφανο, αγωνιστή, εργατικό και φιλότιμο. Γι αυτό και οι Έλληνες μας ταπεινώνουν.
Ταπεινώσαμε, πονέσαμε κα αδικήσαμε την Φλώρινα και τους Φλωρινιώτες. Νοιώθω την ανάγκη να ζητήσω συγνώμη από τους Έλληνες και τους συμπατριώτες μου. Τους στερήσαμε την ανθρώπινη αξιοπρέπεια.
Κύριε Πρόεδρε,
Τέλος θα σας εξομολογηθώ κάτι. Για να μπορώ να λειτουργώ ελεύθερα σαν βουλευτής χρειάστηκε, όσο κι αν σας ξενίζει αυτό, να αποφασίσω πρώτα ότι δεν πρόκειται να είμαι ξανά υποψήφιος βουλευτής! Για πρώτη φορά αισθάνομαι πιο ελεύθερος και για πρώτη φορά κάνω αυτό που επιτάσσει το Σύνταγμα κι αυτό που επιτάσσει ο εθνικός μας ποιητής: «συλλογάται καλά όποιος συλλογάται ελεύθερα». Ό,τι καλύτερο είχα μέσα μου ήταν η ελεύθερη και αδέσμευτη φωνή μου από τα χρόνια της δημοσιογραφίας. Τη φωνή αυτή μερικές φορές την έπνιξα.
Το γιατί δεν παραιτούμαι από βουλευτής Φλώρινας το έχω εξηγήσει εδώ και εννέα μήνες πλειστάκις. Δεν ταιριάζει ούτε στα προσωπικά μου πιστεύω ούτε στο φρόνημα των ακριτών κατοίκων της Φλώρινας να ορίσω εγώ το νέο βουλευτή της Φλώρινας. Αυτό θα γίνει στις προσεχείς εκλογές, όποτε κα αν γίνουν αυτές από το λαό της Φλώρινας.
Κύριε Πρόεδρε,
Θα γυρίσω στη δημοσιογραφία και πιστεύω ότι από εκεί θα βοηθήσω και την Ελλάδα και την πατρίδα μου περισσότερο.
Σας εύχομαι καλή επιτυχία και το λέω αυτό με συγκίνηση μετά από συνοδοιπορία είκοσι δύο ολόκληρων χρόνων.
Γιώργος Λιάνης
Βουλευτής Φλώρινας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου