Το "κόμμα του Κανένα" μορφοποιήθηκε και κατέβηκε στις πλατείες...

Κανένας γρίφος. "Κανενικό" κόμμα...
Το κίνημα των "αγανακτισμένων" δεν είναι "γρίφος", ούτε "πολιτικό μυστήριο". Είναι το κατέβασμα του δημοσκοπικού "κόμματος του Κανένα" στις πλατείες και στους δρόμους της πατρίδας μας.


Ιχνηλατώντας τους προμοτάροντες, προκύπτει αβίαστα το συμπέρασμα.
Ποιοί είναι όλοι αυτοί οι γύπες και τα κοράκια που συνωστίστηκαν σε μηδενικό χρόνο γύρω από τους "αγανακτισμένους"; Είναι οι ίδιοι γύπες και κοράκια, που προμοτάρισαν και προμοτάρουν επίμονα για καιρό το "κανενικό κόμμα", από ραδιο-τηλεοπτικούς διαύλους, από εφημερίδες και από τα καθεστωτικά -δήθεν ανεξάρτητα- μικρόφωνα.
Απάνω καταπάνω τους έχει πέσει σύμπαν το σύστημα. Το κατεστημένο σύμπαν, ολόκληρο και αυτοπροσώπως.
"Προβάλλει", "αγκαλιάζει", "σπρώχνει", "ερμηνεύει", "εμπλουτίζει", "νοηματοδοτεί", "ντύνει-στολίζει-νοικοκυρεύει"...
Απάνω κατά πάνω τους έχει πέσει σύμπασα η καθεστωτική εφημεριδική, ραδιο-τηλεοπτική διαπλοκή, μείζων και ελάσσων, αναδυόμενη και εγκατεστημένη (έκπληκτοι από χαρά οι γκέμπελς και οι νέας κοπής -εκκολαπτόμενοι και σιτεμένοι- εν χορώ σε όλο το φάσμα των ραδιο-τηλεοπτικών συχνοτήτων, δημόσιων και ιδιωτικών,) με έκδηλη την επιθυμία να "αγκιστρώσουν" τους δυνητικους νέους πελάτες τους, που επιτέλους "φανερώθηκαν"...
Όλα τα μικρόφωνα του φιλο-μνημονιακού και ανθελληνικού καθεστώτος αφιέρωναν χθες διθυράμβους στην "αφύπνιση του ελληνικού λαού". Ως εάν μόλις προχτές να μην τον λοιδωρούσαν, να μην τον κατασυκοφαντούσαν, να μην τον κατατρομοκρατούσαν.
Και από σήμερα τη σκυτάλη πήραν και τα πρωϊνάδικα. Τα έχουμε δει όλα.
Το δημοσκοπικό "κόμμα του Κανένα" έκανε την εμφάνισή του στις δημοσκοπήσεις από το 2007, και από τότε η επιθυμία του συστήματος να το κάνει δικό του, δεν έχει κοπάσει στιγμή. Η ευκαιρία που περίμεναν ήρθε λοιπόν, συστημένη από την Ισπανία ...
Αυτό, τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο, είναι το στιγμιαίο πυροτέχνημα;/διεργασία μακράς διαρκείας; που παρακολουθούμε και όπου πρωταγωνιστούμε ταυτόχρονα, αυτή είναι η λυσσαλέα διελκυστίνδα που διεξάγεται με άνισες δυνάμεις, με ελαστικούς ιμάντες μεταβίβασης από τη μία και με συρματόσχοινα από την άλλη.
Ούτε γρίφος, ούτε μυστήριο, ούτε ποιος είναι ποιος, ούτε τι θέλει και πως, ούτε γιατί έτσι και όχι αλλιώς.
(Υ.Γ.: εδώ και αρκετό διάστημα έχω κατασταλάξει στην άποψη, ότι το "ελληνικό ζήτημα" και η "τιμωρία των προδοτών" θα απαιτήσουν δραστική και δραματική λύση, και όχι λύση που θα προκύψει από το βακτηριδιακό τοπίο της μικρο-/παραπολιτικής.
Λύση σαν κι αυτή που έδωσε το Ξίφος του Μεγαλέξαντρου, όταν έκοβε το Γόρδιο Δεσμό. Ίσως κι άλλοι να σκέφτονται περίπου τα ίδια, ίσως και όχι, λίγοι νάναι αυτοί, πολλοί, δεν ξέρω. Δεν έχει και τόση σημασία. Άλλωστε... "κάποτε είχα ακούσει ένα σχόλιο που μου έκανε φοβερή εντύπωση… αφορούσε την επικοινωνία μεταξύ των ανθρώπων….και είναι το εξής, δεν θα σχολιάσω παραπέρα: "Όταν εμείς θα επικοινωνούμε με την σκέψη, εσείς θα μιλάτε ακόμα στα κινητά".

Πηγή