Παρασκευή 6 Μαΐου 2011

Ελληνικός στρουθοκαμηλισμός


Εγώ είμαι τελικά ρατσιστής ή στρουθοκάμηλος;
Στην δημόσια ζωή της Ελλάδος χρόνια τώρα έχει αντικατασταθεί ο ρεαλισμός του μπορώ, από την ουτοπία του θέλω, η του ονειρεύομαι.

Είναι πολύ διαφορετικό να προγραμματίζεις την ζωή σου το μέλλον σου παίρνοντας ως βάση το τι μπορείς, και είναι εντελώς διαφορετικό να προγραμματίζεις την ζωή σου το μέλλον σου με βάση το, θέλω.

Δεν είμαι πεσιμιστής, και ούτε αρνούμαι το δικαίωμα κάποιου να προσπαθεί για αυτά που θέλει, όποια και αν είναι αυτά, ακόμη και αν ονειρεύεται να αλλάξει τον κόσμο μέσα σε δύο, η πέντε χρόνια.

Είμαι όμως 100 % αντίθετος σε αυτούς που πιστεύουν ότι για να αλλάξει ο κόσμος πρέπει πρώτα να καταστρέψουμε αυτά που τώρα έχουμε.

Άκουγα πολλές φορές τους Έλληνες υποστηρικτές της άναρχης μετανάστευσης να λένε, και να ξαναλένε ότι θα πρέπει να καταργηθεί το Δουβλίνο 2, ότι θα πρέπει οι υπόλοιποι Ευρωπαίοι να απορροφούν μέρος των λαθρομεταναστών, και αναρωτιόμουν, γιατί θα πρέπει ο Δήμαρχος του Λονδίνου, η του Παρισιού να μετατρέψει το κέντρο της δικής του πόλης σε ένα απέραντο γκέτο, όπως τώρα είναι η Αθήνα.

Τώρα ακούμε τις απειλές των υπολοίπων στην Ευρώπης περί αποβολής μας από την Σέγκεν και δυσανασχετούμε. Θα ήθελα να ρωτήσω όλους αυτούς τους αυτόκλητους υπερασπιστές του συνόλου των φτωχών του κόσμου, επιθυμούν ανοικτά σύνορα με την Ευρώπη, η με την Αφρική;

Αλήθεια υπάρχει κανείς Έλληνας Δήμαρχος, αριστερός η δεξιός, ο οποίος θα πει ναι, δέχομαι στην πόλη μου αύριο 10.000 λαθρομετανάστες για να ανακουφιστεί το κέντρο της Αθήνας;

Εγώ λοιπόν ως ρατσιστής γνωρίζω ότι όποιος προσπαθεί να γκρεμίσει το σπίτι του γείτονα, τελικά καταστρέφει μόνο το δικό του.

Εμείς το δικό μας Κράτος το έχουμε σχεδόν καταστρέψει. Από την πρώτη στιγμή που μας έβαλαν στην Ευρωπαϊκή ένωση, (γιατί μας έβαλαν, εμείς δεν θέλαμε να μπούμε) σε ένα πράγμα στοχεύουμε, πως να καταστρέψουμε, πως να ισοπεδώσομε το επίπεδο της ζωής της υπόλοιπης Ευρώπης με το δικό μας, αυτήν την κατρακύλα την ονομάζομαι ισότητα.

Από οικονομικής πλευράς τα καταφέραμε, κλυδωνίζατε το ευρώ για χάρη μας!

Μένει τώρα να σπρώχνουμε και κάθε χρόνο 500.000 λαθρομετανάστες στην Ευρώπη, ως μας λένε αυτοί που εκπροσωπούν την ισότητα, προς τα κάτω, και η Ευρώπη θα έχει εξισωθεί με την Αφρική, όπως δείχνουν να επιθυμούν πολλοί ανθρωπιστές στην Ελλάδα.

Δεν λέω ότι ο κόσμος είναι αγγελικός και δίκαιος, δεν λέω ότι δεν μπορεί να γίνει καλύτερος, δεν λέω να φύγουν όλοι οι μετανάστες από την Ελλάδα.

Ναι. Να είναι μετανάστες στην Ελλάδα.

Να είναι όμως αυτοί που εμείς θέλουμε, ως συντεταγμένη κοινωνία.

Ναι. Να είναι μετανάστες στην Ελλάδα, όμως να επιλέξουμε εμείς ως κράτος από που θα προέρχονται.

Αυτό που τώρα γίνεται απλώς πολλαπλασιάζει τους ρατσιστές εντός Ευρώπης και Ελλάδος.

Ελπίζω τώρα που ξαναβάζουν οι ευρωπαίοι θέμα περιορισμού, η αποβολής της Ελλάδος από την συνθήκη του Σέγκεν, να αντιληφθούν ορισμένοι ότι είναι άλλο, το πως θέλεις εσύ των κόσμο η τα πράγματα, και άλλο τι μπορείς να κάνεις για τον κόσμο, η τα πράγματα.

Εγώ που δεν βλέπω τον εαυτό μου άξιο, να μπορεί να αλλάξει τον κόσμο ούτε σε πέντε, ούτε σε είκοσι χρόνια, ούτε σε πενήντα χρόνια, είμαι ρατσιστής;

Εγώ που δεν αναγνωρίζω το δικαίωμα στον εαυτό μου να στέλνω κάθε χρόνο 100.000 μετανάστες στο Παρίσι, χωρίς την σύμφωνη γνώμη των κατοίκων του Παρισιού, είμαι τελικά ρατσιστής;

Αλήθεια γιατί εμείς θέλουμε να κάνουμε στην υπόλοιπη Ευρώπη, αυτό που καταδικάζουμε ως πρακτική της Τουρκίας, η οποία σπρώχνει τους λαθρομετανάστες στην Ελλάδα.

Ας το παραδεχτούμε. Την ανικανότητα μας να χειριστούμε το θέμα των λαθρομεταναστών, την ονομάσαμε ανθρωπισμό.

Πριν ένα χρόνο η Κυβέρνηση έφερε νόμο διευκόλυνσης της παραμονής των μεταναστών, ένα χρόνο μετά τους επιδοτεί για να φύγουν.

Τελικά μήπως δεν είμαστε Έλληνες, μήπως είμαστε στρουθοκάμηλοι;

Αναγνώστης

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...