Η σωστή απάντηση σε Moody’s και Νταβούτογλου: Ποιοί διάολο είστε εσείς;

• Γράφει η Σοφία Βούλτεψη

Μπορούμε να μάθουμε κι’ εμείς οι πιο… ευέξαπτοι και λιγότερο «πολιτικώς ορθοί» τι σημαίνει η χρησιμοποιηθείσα ευρέως αυτές τις μέρες έκφραση «αδικαιολόγητη η νέα υποβάθμιση»;

Ότι οι περίφημοι διεθνείς οίκοι «αξιολόγησης» γενικώς δικαιολογούνται να παίζουν τα παιχνίδια τους , καταστρέφοντας όποια χώρα θέλουν και απλώς αυτή τη φορά έγινε μια αδικία;

Ότι νομιμοποιούνται να έχουν στήσει ένα καρτέλ αξιολογήσεων, λειτουργώντας σε ένα εντελώς μονοπωλιακό περιβάλλον;

Ότι δικαιολογημένα βαθμολόγησαν με ΑΑΑ τα τοξικά προϊόντα και την Lehman Brothers και αδικαιολόγητα ρίχνουν την Ελλάδα (και άλλες χώρες) στα σκουπίδια;

Ότι δικαιολογημένα μας υποβαθμίζουν σταθερά από το 2003 – εποχή της «Ισχυρής Ελλάδας» - και μόνο τώρα, που στο κάτω-κάτω έχουμε τα χάλια μας τα μαύρα, είναι αδικαιολόγητοι;

Ότι δικαιολογημένα έχουν πάρει αμπάριζα και υποβαθμίζουν πότε τις τράπεζές μας και πότε (χθες και παρά τα κλαψουρίσματα) τον Δήμο Αθηναίων;

Ότι δικαιολογημένα (πάλι χθες και πάλι παρά τα κλαψουρίσματα), μας την έπεσε και η Standard & Poor’s, υποβαθμίζοντας τον ΟΤΕ; Δηλαδή έναν οργανισμό για τον οποίο ενδιαφέρεται ιδιαίτερα η Γερμανία (από τα χείλη της οποίας κρεμόμαστε), λόγω Ντόιτσε Τέλεκομ;

Ότι, δηλαδή, οι άνθρωποι γενικά κάνουν καλά τη δουλειά τους, αλλά αυτή τη φορά υπερέβαλαν σε αυστηρότητα;

Μα αν είναι έτσι, αν δηλαδή κάνουν καμιά φορά και καμιά στραβοτιμονιά, δεν υπάρχει πρόβλημα. Και επομένως, εντελώς αδικαιολόγητα η ΕΕ έχει αποφασίσει τον έλεγχο αυτών των «οίκων» - έστω και με τους μακρόσυρτους ευρωπαϊκούς ρυθμούς.

Όταν ο κόσμος ολόκληρος έχει ξεσηκωθεί εναντίον αυτών των αξιολογήσεων, όταν η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς των ΗΠΑ τους έχει βάλει στο στόχαστρο, όταν οι κύριοι αυτοί έχουν ξετιναχθεί από επιτροπές του Κογκρέσου, όταν Θαπατέρο και Σόκρατες τους έχουν ευθέως επιτεθεί, αδικαιολόγητη είναι η δουλική αντίδραση περί… αδικαιολόγητου!

Όταν ο Γιόχαν Σάνιο, Πρόεδρος της BaFin, της ρυθμιστικής αρχής του γερμανικού χρηματοπιστωτικού συστήματος έχει πει πως «τρεις μόνο εταιρίες πιστοληπτικής αξιολόγησης κυριαρχούν στην αγορά κατά 95% και το κάνουν αυτό χωρίς διεθνείς κανονισμούς που να εγγυώνται την ανεξαρτησία και τη διαφάνεια των διαδικασιών αξιολόγησης», τότε αδικαιολόγητοι δεν είναι αυτοί. Αδικαιολόγητος είσαι εσύ που τους βρίσκεις αδικαιολόγητους.

Όχι, κύριοι. Η σωστή απάντηση στην υποβάθμιση, που οδήγησε το spread στον Θεό (936 μονάδες βάσης χθες), που οδήγησε το επιτόκιο των δεκαετών ομολόγων στο 12,36%, που εκτίναξε τα CDS (ασφάλιστρα κινδύνου) στο επίπεδο-ρεκόρ των 1.050 μονάδων βάσης, που έστειλε στο ναδίρ το Χρηματιστήριο, δεν είναι η φράση-λαπάς «αδικαιολόγητη η νέα υποβάθμιση».

Η σωστή απάντηση είναι «Ποιοι είστε εσείς, κύριοι;». Όταν σου προκαλούν τόσο μεγάλη καταστροφή, την ώρα που ο λαός σου είναι γονατισμένος και εσύ υποτίθεται ότι αγωνιάς για την έκβαση του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου και δίνεις μάχη (λέμε τώρα) για την συναίνεση, δεν ψελλίζεις τέτοιες κοινοτοπίες – παρασύροντας και την αντιπολίτευση που όφειλε να σε ψέξει γι’ αυτή τη δουλικότητα.

Θυμηθείτε, επιτέλους (για την ακρίβεια διαβάστε και ενημερωθείτε), ότι το 1955 τέτοιες αλλεπάλληλες επιθέσεις από τον οίκο Moody’s δέχθηκε ο Καναδάς, που έκανε επτά χρόνια να βγει από το τούνελ, καθώς δανειζόταν πολύ ακριβά. Ο τότε υπουργός Οικονομικών της χώρας είχε αναφωνήσει, έξω φρενών: «Ποιοι διάολο θαρρούν πως είναι για να μας κρίνουν;».

Ούτε αυτό δεν μπορείτε να πείτε; Γι’ αυτό δεν μπορέσατε να απαντήσετε χθες στον Νταβούτογλου; Γι’ αυτό δεν του είπατε «ποιος διάολο είσαι εσύ που θα μας πεις πού είναι το Καστελόριζο;». Μήπως είναι και αυτός απλώς… αδικαιολόγητος; Ή μήπως είναι δικαιολογημένος, καθώς στον Νταβούτογλου δεν επιφυλάξατε καν την λαπαδοειδή απάντηση που δώσατε στον Moody’s.

Ερώτημα προς όσους κρατούν στα χέρια τους τις τύχες αυτής της χώρας: Ποιοι διάολο είστε επιτέλους;