Τὸ ανέσπερον λοιπόν φως του εκσυγχρονισμού και της προόδου, που τα τελευταία χρόνια αποτελεί μία μόνιμη και σταθερή απάντηση στη φασίζουσα υστερία των εθνοσημαιολάγνων, λάμπει και πάλι αυτές τις μέρες, σε μια ακόμη ευγενή απόπειρα να εξαχθεί επιτέλους η τσίμπλα από τα μάτια των καθυστερημένων και των σκοταδιστών!
Καιρός ωστόσο να σοβαρευτούμε λίγο (όσο τουλάχιστον μπορεί να το επιτρέψει η ούτως ή άλλως εξόφθαλμη γελοιότητα του θέματος). Ο λόγος φυσικά για το νέο μέγιστο επίτευγμα της πεμπτοφαλαγγίτικης εθνομηδενιστικής συμμορίας που μας ταλανίζει επ’ εσχάτων των χρόνων. Το λιακοβερεμοφραγκουδοδραγωνορεπουσέικο σκυλολόι είναι πάντα εδώ, αναγεννημένο μάλιστα από την πλήρη στήριξη της προδοτικής σοσιαληστρικής χούντας που υποδύεται την κυβέρνηση του ελλαδικού ψευδοκράτους.
«1821 – Η γέννηση ενός έθνους» ήταν ο τίτλος που επέλεξε το γνωστό νεοταξίτικο βοθροκάναλο – και ήδη από τον τίτλο καταλάβαμε ασφαλώς τι οχετοί δυσωδίας και τι κρουνηδόν ποτάμια από διαταραγμένες ονειρώξεις πλεγματικών γιουσουφακίων επρόκειτο να ακολουθήσουν. Με το που είδαμε και τα ονόματα των συντελεστών – από το καθεστωτικό καρτούν της ιστοριογραφίας και του…ΕΛΙΑΜΕΠ έως τον γνωστό, καθ’ ολοκληρίαν ατάλαντο και παρά ταύτα φερόμενο ως συγγραφέα (και γιατί όχι άραγε, εδώ κυκλοφορεί ως…συγγραφέας ο Νίκος Παπανδρέου, μη σας πω δε και για τον αδερφό του που παριστάνει τον πρωθυπουργό) – η εικόνα ολοκληρώθηκε.
Παραμείναμε ωστόσο στις οθόνες μας από καθαρά… επαγγελματική επιστημονική διαστροφή.
Τι το θέλαμε όμως οι μαζοχιστές;
Τέτοιον εμετό τελικά δεν τον περιμέναμε. Τόσο απροκάλυπτα, εννοώ. Και τι δεν ακούστηκε εκ των ανερυθριάστων χειλέων του προκλητικού υβριδίου της θυμηδίας. Από την ανεξιθρησκεία και τις παροιμιώδεις ευρύτερες φιλελεύθερες συνθήκες του οθωμανικού καθεστώτος έως την οικονομική ανάκαμψη και άνθηση των πρώτων αιώνων της Τουρκοκρατίας, τα πάντα ήταν ένας οχετός διαστρέβλωσης και παραμόρφωσης, απολύτως επάξιος κάθε μίσθαρνης και εμμονικής συνάμα νεοταξίτικης πόρνης που σέβεται στοιχειωδώς τον (εξωνημένο και διηνεκώς εκδιδόμενο) εαυτό της. Μέχρι και πως οι Τούρκοι ανασυγκρότησαν τον Ελληνισμό, σώζοντας τους Έλληνες από την οικονομική και πολιτική καταπίεση των χριστιανών γαιοκτημόνων του Βυζαντίου ακούσαμε.
Και τελικά με όλα αυτά πώς δικαιολογήθηκε η Επανάσταση του 21;
Μα επειδή τον τελευταίο αιώνα αυξήθηκαν οι φόροι εξαιτίας των αρπακτικών που λέγονταν κοτζαμπάσηδες. Γι’ αυτό ξεσηκώθηκαν λοιπόν οι υπόδουλοι!
Ούτε λέξη φυσικά για τους μαζικούς εξισλαμισμούς, ούτε λέξη για τους νεομάρτυρες, ούτε λέξη για την απόλυτη κοινωνική καταισχύνη του «ραγιά», ούτε λέξη για την πιο βάρβαρη και σκοτεινή σκλαβιά που γνώρισε ποτέ αυτός ο τόπος.
Όλα διαλυμένα, διαστρεβλωμένα, αποδομημένα, όλα εξουθενωμένα και εξευτελισμένα, υπό τις διαταγές των αφεντικών (σ.σ. υπό τον όρο ΔΕΝ εννοούμε φυσικά τον ΓΑΠ και τις λοιπές delivery καρικατούρες της κατοχικής κυβέρνησης). Και όλα βέβαια χωρίς καμμία στοιχειώδη έστω απόπειρα τεκμηρίωσης, έτσι;
Καθότι ασφαλώς το… παράδειγμα από ένα κωλοχώρι που υποτίθεται ότι γνώρισε οικονομική ακμή τον 16ο αιώνα και το οποίο ανήχθη και σε κανόνα για όλους τους υπόδουλους πληθυσμούς, ήταν φυσικά μόνο για να γελάμε (μετά δακρύων τε και ουρλιαχτών).
Ε, τι να κάνουμε τώρα, μπορεί αυτοί οι θλιβεροί ανθυποτζουτζέδες του γιουσουφακισμού να λένε ό, τι θέλουν, αλλά τουλάχιστον θα ξέρουν ότι θα το λένε ΕΝΤΕΛΩΣ ατεκμηρίωτο: για τις ιδεοληπτικές τους εμμονές και τις ψευτοϊστορικές τους απάτες όχι αποδεικτικά ιστορικά στοιχεία, αλλά ούτε μια απλή ένδειξη δεν θα βρούνε ποτέ.
Λήροι και παράληροι και ξερατά και κόπρανα θα είναι μια ζωή ο «επιστημονικός» τους λόγος. Τελεία και παύλα.
Τέλος πάντων, εφ’ ω έκαστος ετάχθη άλλωστε…
Και επειδή φυσικά δεν έφτανε να ειπωθούν όλα αυτά μία μόνο φορά, μετά από το πρώτο μέρος του (λέμε τώρα) ντοκυμανταίρ ακολούθησε και τηλε-συζήτηση, όπου το ίδιο ακριβώς ψευτοεπιστημονικό και δύσοσμο σκυλολόι εξέμεσε και πάλι τα ίδια ακριβώς ψευτοεπιστημονικά και δύσοσμα σκατά του πάνω σε κάθε έννοια και υποψία ιστορικής αλήθειας.
Μια τηλε-συζήτηση που επιχείρησε βέβαια πολύ απλά να ισοπεδώσει ό, τι απέμεινε όρθιο από τους…«εθνικούς μύθους» μας και έφτασε μέχρι και το απόλυτο όνειδος να αναβιώσει και να υιοθετήσει έως και τις πλήρως καταρριφθείσες θεωρίες του πάλαι ποτέ κωμικού Φαλμεράυερ.
Μετά και από αυτό, τι έτι χρείαν έχετε μαρτύρων για τον ρόλο τους;
Και έτσι ακριβώς ήταν που είδαμε για μια ακόμη φορά πώς ακριβώς είναι να σου στοιχειώνει τα όνειρα εκείνος ο…αθλιος εσμός των ελεεινών τραμπούκων, πού το 1821 είχανε το απύθμενο θράσος να απαρνηθούν οι αγνώμονες την αρμονική ελληνοτουρκική συνύπαρξη, ήτις τόσο πολύ προήγαγε πολιτισμικά αυτό το πρωτόγονο και καθυστερημένο έθνος (ή μάλλον συγγνώμη, όχι έθνος, πολυπολιτισμικό τουρλουμπούκι από τουρκοαρβανιτόβλαχους εννοούσα, καθότι όπως όλοι μας…γνωρίζουμε, σε έθνος μετεξελίχθηκε μετά το…1830).
Χώρια δηλαδή που μας αρρωσταίνει και το ότι αποσύρθηκε (μετά τις προκλητικές διαμαρτυρίες των σκοταδιστών) και ΔΕΝ διδάσκεται πια στην 6η Δημοτικού η αληθινή ιστορία εκείνων των κατσαπλιάδων, οι οποίοι δεν φτάνει που επί 400 χρόνια στήνανε καρτέρια κι αρπάζανε το βιος των…κρατικών αξιωματούχων (όπως έγραφε το αλήστου μνήμης ρεπούσειο κοπρούργημα), αλλά τελικά στις αρχές του 19ου αι. ξεσηκώθηκαν, για να τους σφάξουνε κιόλας!
Μα σε τι κόσμο επιτέλους ζούμε, Θεέ μου!
Αυτό είναι εν κατακλείδι το φαινόμενο που θα μπορούσε να αποκληθεί νευρωσικὸς και εμμονικός ιδεοληπτικός αυνανισμός. Λυπάμαι, αδυνατώ να βρω άλλη σοβαρή ερμηνεία, όταν προσπαθώ να συλλάβω όλο το αβυσσαλέο μίσος, πού έχουν μέσα τους όλα αυτά τα πλεγματικά ανθυποκνώδαλα απέναντι σε οτιδήποτε ελληνικό και που τούς κάνει να συμπεριφέρονται κυριολεκτικά ως δαιμονισμένοι (ήτοι μέ αφρούς και παραληρηματικές κραυγές) άμα τω ακούσματι των σχετικών λέξεων.
Το μυαλό μου πάει σε ορολογίες καθαρά ιατρικές, αν και βέβαια ψυχίατρος δεν είμαι και οι ελάχιστοι ψυχιατρικοὶ όροι που γνωρίζω είναι δυστυχώς πολύ φτωχοί για να περιγράψουν όλη αυτή την απερινόητη σχιζοφρένεια…
ΥΓ. Και ένα τελευταίο σχόλιο για όσους είδαν να υπογράφω το παρόν κείμενο επωνύμως και περίμεναν ίσως και κάτι πιο…σοβαροφανές και βαθυστόχαστο. Σχωρνάτε με όμως, ρε παιδιά, δεν υπάρχει απολύτως τίποτε σε όλα αυτά που να αντέχει στοιχειώδους επιστημονικής κριτικής. Με άλλα λόγια, τι να πούμε; Είναι πλέον εδώ και πολλά χρόνια επιστημονικώς τόσο εκτυφλωτικά ξεκάθαρες και υπερτεκμηριωμένες και η γλωσσική, φυλετική και ευρύτερα ιστορική συνέχεια του Ελληνισμού, αλλά και η φρικτή πληγή της Τουρκοκρατίας! Για να παραφράσω λοιπόν και τον Καβάφη, για…Βερέμηδες και Τατσόπουλους να μιλούμεν τώρα;
ΥΓ 2. Και για να παραφράσω και τον Ντίνο Χριστιανόπουλο: Α ρε, κατακαημένε Μακρυγιάννη, που ετζακίστη τότες το χέρι σου να πολεμάς και να γράφεις, για να μπορούν τώρα όλα αυτά τα ΚΩΛΟΠΑΙΔΑ να εκκρίνουν τον εσώτατο βόθρο τους πάνω στα σεπτά σου κοκαλάκια! ΤΟΣΟ χαϊβάνι ήσουνα κι εσύ!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου