Πέρυσι υπήρχαν διάφοροι γραφικοί που διατυμπάνιζαν ότι η κρίση είναι κατασκεύασμα των μίντια και του κεφαλαίου προκειμένου το τελευταίο να υφαρπάξει την υπεραξία των εργαζομένων...
Σε μια δημοκρατία όλοι μπορούν να πουν αυτό που θέλουν είτε αρέσει σε κάποιους είτε όχι... Μέχρι εδώ όλα καλά.
Τα προβλήματα προκύπτουν όταν μια κυβερνητική πλειοψηφία αντί να κυβερνά με ρεαλισμό, κυβερνά με γνώμονα συνωμοσιολογικές θεωρίες και αφηρημένα τσιτάτα της πρώτης βιομηχανικής επανάστασης.
Η κυβέρνηση συμπεριφέρεται σαν η κρίση να είναι μια άσκηση πανικού που επιβάλλουν τα μέσα ενημέρωσης και σαν η χώρα να μην βρίσκεται με τα δυο πόδια στο κενό, πέρα από το χείλος μιας χρεοκοπίας.
Η Ελλάδα χρεοκόπησε γιατί χρεοκόπησε το ελληνικό δημόσιο. Το ελληνικό δημόσιο χρεοκόπησε γιατί ξοδεύει περισσότερα απ’ όσα μπορεί να εισπράξει ή να αρπάξει από την φθίνουσα πραγματική οικονομία.
Η κυβέρνηση, ενώ η χώρα είναι στο μνημόνιο και οι αριθμοί δείχνουν ότι ούτε με «προσευχές» δεν μπορεί να αποφύγει μια χρεοκοπία, αντί να κάνει ό,τι μπορεί για να αποφύγει μια ανεξέλεγκτη χρεοκοπία στους επόμενους μήνες ή χρόνια, ανακυκλώνει τη δημοσιοϋπαλληλική της πελατεία από τη μια ελλειμματική υπηρεσία στην άλλη ελλειμματική.
Ενώ από τη μια έχει χιλιάδες υπεράριθμους υπαλλήλους που προκειμένου να μην τους απολύσει τους μετατάσσει για να «λιώνουν» αλλού καθίσματα, εφαρμόζει παράλληλα τη δέσμευση για κάθε πέντε που συνταξιοδοτούνται να προσλαμβάνει έναν... Ενώ χρεοκοπούμε και κόβει από συντάξεις του ΙΚΑ των 700 ευρώ θέλει να προσλάβει αρκετές χιλιάδες νέους δημόσιους υπαλλήλους.
Στο τελευταίο υπουργικό συμβούλιο μάλιστα, δημιουργήθηκε και θέμα γιατί όλοι οι υπουργοί ήθελαν να κάνουν περισσότερες προσλήψεις στα υπουργεία τους...
Δυο τινά συμβαίνουν:
Πρώτον: Οι υπουργοί μας πιστεύουν ότι δεν υπάρχει πιθανότητα χρεοκοπίας και η κρίση είναι ένα κατασκεύασμα των μίντια. Άρα, μπορούν αρειμανίως να συνεχίζουν να ξοδεύουν ασύστολα, εις υγείαν των φορολογούμενων κορόιδων στην Ελλάδα και τη Ευρώπη...
Δεύτερον: Το μόνο πράγμα που ενδιαφέρει τους υπουργούς και τη λοιπή πολιτική ηγεσία της χώρας είναι πως θα ανταμείψουν τους αφισοκολλητές τους και θα εξασφαλίσουν τους σταυρούς των επόμενων εκλογών...
Προσωπικά πιστεύω ότι κατά περίπτωση ισχύει ένας συνδυασμός και των δυο παραπάνω λόγων.
Τα τελευταία χρόνια κανείς σοβαρός και τίμιος άνθρωπος δεν ασχολείται με την πολιτική. Αυτό αποτελεί πλέον κοινή παραδοχή της κοινωνίας μας. Αρκεί κάποιος να πετάει «ξύλινες» ατάκες και να γράφει στο «γυαλί» και να μπορεί να βολέψει μερικές χιλιάδες πελάτες για να εκτοξευθεί στην κεντρική πολιτική σκηνή. Δεν χρειάζεται ούτε να καταλαβαίνει τι γίνεται, ούτε να έχει κάποιο σχέδιο να αλλάξει κάτι...
Την τρίτη δόση θα την πάρουμε. Για να πάρουμε την τέταρτη όμως θα χρειαστεί να σπάσουν αυγά για να γίνει ομελέτα.
Πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου