- Του Δημήτρη Ιατρόπουλου
Γεννηθήκαμε και μεγαλώσαμε μέσα σε μύθους, παραμύθια και ψευτοθεωρίες. Κάνουμε πλάκα ο ένας στον άλλο κι όλοι μαζί σε όλους τους άλλους.
Την Αλήθεια, κατάματα!
Και περνάμε όλη τη ζωή μας τυλιγμένοι με μια συνθετική κουβέρτα που πάνω της έχουν καρφιτσώσει οι μπαγαπόντηδες των Ιερατείων, μια σειρά από ιστορικά ραβασάκια, με τα οποία κουκουλωνόμαστε για να μην πουντιάσουμε στον ψυχρό αέρα της καθαρής αλήθειας.
Ε, τώρα που αρχίζει να τρώει η μύγα σίδερο και το κουνούπι ατσάλι, καιρός δεν είναι να ξαναδούμε όλα αυτά τα παραμύθια-τούμπανα που μας φοράνε οι προηγούμενοι και τα φοράμε με τη σειρά μας κι εμείς, στους μεταγενέστερους;
Κρίμα δεν είναι να ζούμε όλη τη ζωή μας, γενιές γενιών τώρα, πάνω σ’ ένα σύννεφο από πλαστικό κι από κάτω να σιγοκαίει το καμινέτο της πικρής πραγματικότητας και να μας καίει αργά-αργά πρώτα τον πισινό κι έπειτα τα συκώτια, μέχρι να φτάσει στον εγκέφαλο και να τελειώνει μ’ εμάς η Ιστορία, πριν τελειώσουμε εμείς μ αυτήν;
Καιρός δεν είναι να προφτάσουμε την ώρα της αλήθειας και να πάρουμε στα χέρια μας τη μοίρα μας; Θα μου πείτε τα χέρια μας έχουνε καταντήσει πλαστικά κορδόνια, τα μάτια μας ουδέτερα γλομπάκια, τα αυτιά μας ελεγχόμενα μικρόφωνα, ο εγκέφαλός μας μια σκέτη βραστή πατάτα..
Όμως, κακά τα ψέματα, αν δεν δούμε κατάματα την Αλήθεια δεν την αναγνωρίσουμε και δεν την διαλαλήσουμε, δεν πρόκειται, όχι Θεού πρόσωπο να δούμε, αλλά ούτε καν στου Διαβόλου το κατάστιχο να εγγραφούμε, ποτέ μας... Aς πάρουμε όμως τους «μύθους» έναν-έναν στα γρήγορα:
Για ποια Δημοκρατία μιλάμε;
Από τότε που υποτίθεται ιδρυθήκαμε ως κράτος στη νεότερη ιστορία μας, μας κυβερνάνε οι τοκογλύφοι τραπεζίτες με διάφορα πολιτικά σόγια και τους εκάστοτε μεγαλοκαρχαρίες που τα βρίσκουνε με τα μεγάλα ξένα αφεντικά. Πότε «αντιπροσωπευτήκαμε» πολιτικά; Όποιον θέλουν εκλέγουν κι άμα ο λαός επιμείνει σε κάποιον, τότε απλώς παρεμβαίνουν και του… σβήνουν τις ψήφους του! Τόσο απλό είναι.
Μονίμως με τζάκια κυβερνιόμαστε. Από παππού σε εγγονό πάμε, δεν πάμε; Θέλετε ονόματα; Ζαΐμηδες, Ράλληδες, Θεοτόκηδες, Τρικούπηδες, Βενιζέλοι, Καραμανλήδες, Παπαντρέηδες, και πόσοι ακόμα, οικογένειες, συντεταγμένες πότε με τον εκάστοτε βασιλιά και πότε απέναντι, ανάλογα με τις διαταγές των συμμάχων και πάλι, πότε με χούντες κάθε λογής και πότε με εμφύλιους που μας ρίχνανε πάλι οι σύμμαχοι..
Για ποια «Εθνική Ανεξαρτησία» μιλάμε;
Απλώς, μετά τη ναυμαχία στο Ναβαρίνο, οι σύμμαχοι μας πήρανε απ τους Οθωμανούς και μας μοιράστηκαν αυτοί. Πότε είχαμε δικιά μας εθνική γραμμή; Μας άλλαζαν ανάλογα με τις μοιρασιές που κάνανε στον πλανήτη, μας ρίχνανε στους πόλεμους, μας εκμεταλλεύονταν με το δικαίωμα του φεουδάρχη, του ευγενή, του τσιφλικά, του δυνατού προστάτη και μας έστελναν εκεί που τους βόλευε.
Γιατί δε λέμε την αλήθεια; Χρησιμοποίησαν τη χώρα αυτή, που δεν υπήρξε ποτέ δικιά μας, χρησιμοποίησαν τα νησιά της και τον ήλιο της, και ότι άλλο γουστάρανε, μας στέλνανε να σκοτωθούμε για «τα ιερά και τα όσια», ενώ το παιχνίδι παιζότανε στα πετρέλαια της Μοσούλης, κι εμείς εκεί, μυρμηγκάκια ανειδοποίητα να γεννιόμαστε και να πεθαίνουμε κάτω απ την ομπρέλα τους.
Για ποιο «Πολιτικό Σύστημα» μιλάμε;
Μόλις χρειάστηκαν εδώ κι ένα χρόνο να παίξουν πάλι τα μεγάλα παιχνίδια τους, εμάς βγάλανε πάλι στη σέντρα, διαλύσανε το Σύνταγμα, τοποθέτησαν αυτούς που θέλανε, μας στριμώξανε και ήδη Επιτροπεύουν τη χώρα. Τι πολίτευμα έχουμε επί της ουσίας, ξέρετε; Επιτροπευόμενη Αμερικανοευρωπαϊκή Φεουδαρχία. Βλέπετε εσείς τίποτε άλλο, όχι πέστε μου, με το χέρι στην καρδιά. Κάθε μέρα δεν διαλύεται το Σύνταγμα; Κάθε μέρα δεν υποθηκεύονται οι θεσμοί; Κάθε μέρα δεν μας κουμαντάρουν σύμβουλοι, επίτροποι, εισηγητές, επιτηρητές,τοποτηρητές;
Για ποια «Εκκλησία» μιλάμε;
Ποιος κατάστρεψε τον Ελληνισμό; Το περίφημο Βυζάντιο, δεν κατακρεούργησε ότι είχε απομείνει απ την ένδοξη αρχαιότητα μας; Μετά τους θλιβερούς και διαλυμένους από τη χλιδή επίγονους, του προφανώς δολοφονημένου Αλέξανδρου, δεν ήρθε το Βυζάντιο να δώσει το τελειωτικό χτύπημα; Για να μην τα βρουν με τους Λατίνους οι (ουσιαστικά Άθεοι!) αρχοντοδεσποτάδες με το Σχίσμα τους, δεν παραδώσανε μια ολόκληρη αυτοκρατορία στους Οθωμανούς; Κοροϊδευόμαστε τώρα;
Για ποια «Εθνική Ενότητα» μιλάμε;
Μια ζωή στο διαίρει και βασίλευε δεν μας έχουνε; Μια ζωή προδότες, ρουφιάνους, δωσίλογους, συκοφάντες και προβοκάτορες δεν εκτρέφουμε; Μια ζωή σε χρωματιστά καφενεία δεν τσουλάμε τις μέρες μας; Μια ζωή αριστερά-δεξιά, βασιλικοί-αντιβασιλικοί, στρέιτ-γκέι, ηθικοί-ανήθικοι, αδιάφθοροι-διεφθαρμένοι, μια ζωή μοιρασμένοι στα δύο, στα τρία, στα δεκατρία, δεν είμαστε;
Για ποιο «Νεότερο πολιτισμό» μιλάμε;
Στη συντριπτική τους πλειοψηφία, οι μεγάλοι μας δημιουργοί, για να μπορέσουν να δώσουνε έργο, για να αναγνωριστούνε, δεν έπρεπε να γλείφουν τα πνευματικά διευθυντήρια εντός και εκτός Ελλάδος; Πέστε την αλήθεια στους νέους!
Αποτέλεσμα; Εκτός από κάποιους ποιητές που μέσα στην ιστορική τους μοναξιά προφτάνουν και περνάνε με το έργο τους, στη λαϊκή συνείδηση, λόγω γονιδιακής προκαταβολής ίσως αφού είμαστε η χώρα των μεγίστων ποιητών, όλοι οι άλλοι, μόλις τους χρειάζεται ο τόπος, μούγγα στη στρούγκα! Βλέπετε κανένα μεγαλόσχημο σταρ των ημερών μας να βγάζει λέξη; Τσιμουδιά όλοι, περιμένουν τα καινούρια «αφεντικά» τους...
Για ποια «πολιτική ωρίμανση» μιλάμε;
Κι όμως, ο λαός αυτός που «ωρίμασε πολιτικά και δε γουστάρει κανέναν», εντούτοις κάθε βδομάδα βουλιάζει στη…λοταρία, για ν αλλάξει τη ζωή του! 4,5 εκατομμύρια άνθρωποι, στον επίσημο κι ανεπίσημο τζόγο..Τα είδη διατροφής πέσανε λόγω της κρίσης αλλά ανεβήκανε τα είδη…καλλυντικών! Ο Έλληνας, και η Ελληνίδα βεβαίως, τρώνε λιγότερο για να… βάφονται περισσότερο! Διπλασιάστηκαν μέσα στην κρίση, οι δηλώσεις συμμετοχής για τα ταλέντα και τα μοντέλα στην τηλεόραση! Οι αριθμοί είναι εξοργιστικά καταθλιπτικοί. Ποιός λαός να ξεσηκωθεί..Αν σας πω αριθμούς θα βάλετε τα κλάματα όσοι ακόμα νιώθετε Έλληνες και δημιουργικοί πολίτες..
Και για ποια «Νεολαία» μιλάμε;
Οι αριστούχοι ξενιτεύονται όλοι , Αμερική και Ευρώπη να φτιάξουν την καριέρα τους. Οι άλλοι αράζουνε στις καφετέριες με τα λεφτά του μπαμπά, πριν αρχίσουν οι πιστωτικές να γίνονται «απαιτητά δάνεια» απ τις φονικές τράπεζες. Οι άνεργοι φτωχοί μας έφηβοι, παραδέρνουν στην ανασφάλεια και πάρα πολλοί, στην πρέζα...
Είμαστε της πλάκας..
Κοντολογίς: Είμαστε της πλάκας και ενώ ξέρουμε την αλήθεια, την κρύβουμε στρουθοκαμηλίζοντας, Ως εκ τούτου είμαστε άξιοι της μοίρας μας. Μέσα στα ψέματα και στις μπαρούφες, με τους ίδιους πολιτικούς, στην ίδια ατμόσφαιρα και μονίμως τάχα μας «εξοργισμένοι» για να κυκλοφορεί και το αίμα στις φλέβες και να το παίζουμε και λίγο αντριλίκι στην οικογένεια και στο καφενείο..
ΥΣΤΕΡΟΛΟΓΙΟΝ: Αυτό είμαστε. Δυστυχώς. Για το αν «μπορούμε» να αλλάξουμε τον εαυτό μας και την Πατρίδα, ας κουβεντιάσουμε μιαν άλλη φορά, «νεοέλληνες» μου και όχι και τόσο Συνέλληνες. Τουλάχιστον όχι όλοι σας...
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΙΑΤΡΟΠΟΥΛΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου