Αν μου λέγατε πριν απο δύο χρόνια ότι θα φώναζα στους δρόμους με ντουντούκα, θα σας κοίταζα με το κατάλληλο μπλαζέ βλέμα πριν σκάσω στα γέλια…
Κι όμως… Σήμερα πήγα σε μαγαζί ηλεκτρονικών και αγόρασα μια ντουντούκα…
Το κείμενο του συντονιστή είναι μια πρόταση για το πως μπορούμε να απαλλαγούμε από τους εξουσιαστές μας οι οποίοι δεν εχουν καλές προθέσεις απέναντι μας. Εκεί προτείνω ότι η πολιτική ανυπακοή είναι ο τρόπος να απαλλαγούμε ΧΩΡΙΣ αίμα…
Οταν τα βάζεις με έναν εχθρό σαν τους μεγαλοτραπεζίτες, που κατέχουν το μισό παγκόσμιο πλούτο και ελέγχουν πολυεθνικές εταιρίες τροφίμων, φαρμάκων και μέσων διασκέδασης, τηλεπικοινωνιών, δημόσιων υπηρεσιών, κυβερνήσεις χωρών, αστυνομίας και στρατού και όλα αυτά σε παγκόσμιο επίπεδο, οι τριακόσιοι του Λεωνίδα φαντάζουν πολλοί…
Το κείμενο του συντονιστή καλεί τους πολίτες να κατέβουν όλοι στο δρόμο και να ΜΕΙΝΟΥΝ ΕΚΕΙ ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΓΙΝΟΥΝ ΔΕΚΤΑ ΤΑ ΑΙΤΗΜΑΤΑ ΤΟΥΣ και οχι να κατέβουν σε πορείες, διαδηλώσεις ή επεισόδια που οι εξουσιαστές μας θα εκμεταλευτούν για να εφαρμόσουν σκληρότερα μέτρα… Το σχέδιο με την Ελλάδα ξεπερνά τα σύνορα της πατρίδας μας και εκτείνεται σε ολόκληρη την Ευρώπη (είναι η ήπειρος με το υψηλότερο βιοτικό επίπεδο και εξυπνάκηδες που αρχίζουν να σκέφτονται διάφορα, σε αντίθεση με την Αφρική και την Ασία, που έχουν από καιρό υποκύψει στους δυναστες τους)… Οταν πολεμάς αυτούς, δεν πολεμάς με τίποτα φλούφληδες…
Πιστεύω στην ιδέα της ανυπακοής…
Εξαιρετικά παραδείγματα είναι η άρνηση πληρωμής των διοδίων και η άρνηση πληρωμής δανείων και καρτών. Αν συνεννοηθουμε όλοι μαζί να μην πληρώνουμε κάρτες και δάνεια, οι τράπεζες ΔΕΝ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΜΑΣ ΚΑΝΟΥΝ ΤΙΠΟΤΑ… Ενώ έναν έναν, μας “τρώνε” χωρίς πρόβλημα… Οι ενωμένοι στέκονται, οι διαιρεμένοι πέφτουν… Αν μάθουμε όλοι οι Ελληνες ότι τα διόδια είναι παράνομα και δεν τα πληρωνουμε, τα διόδια θα καταργηθούν…Αν συνειδητοποιούσαν όλοι οι άνθρωποι το μέγεθος και την απλότητα με την οποία μας χειρίζονται μια χούφτα δυνάστες, η αυτοκρατορία τους θα κατέρεε..
Η ημερομηνία επιλέχθηκε με βαση το γεγονός της διεθνούς εκθεσης, την επστροφή των ανθρώπων από το καλοκαίρι, και το γεγονός ότι περίμενα ότι η έκθεση αυτή θα είναι για τη Θεσσαλονίκη τουλαχιστον ένα καζάνι… Δε διαφωνώ ότι μπορεί να είναι νωρίς… Οτι μόνο αν το ψυγείο είναι άδειο βγαίνουν οι άνθρωποι στο δρομο… Και ότι πάντα η εικόνα περιέχει αίμα… Αυτά ακριβώς είναι που φοβάμαι… Γ αυτό καλώ τον κόσμο ειρηνικά…
Για να προωθήσω την πρόταση, ζήτησα από πολλούς ανθρώπους να την στηρίξουν. Πάρα πολλοί δεν το έκαναν…Μου έλεγαν ότι θα έπρεπε να είμαι “κάποιος” για να ζητήσω από τον κόσμο να κατεβει στο δρόμο….Να υπάρχει μια προσωπικότητα πίσω από όλα αυτά….Ισως να είμαι ρομαντικός…. Αλλοι μου είπαν ότι είμαι φασίστας, άλλοι φιλόδοξος και άλλοι ότι ζω στην κοσμάρα μου…Αλλοι αντέγραψαν σε κακέκτυπο τον συντονιστή για προφανείς λόγους… Αλλοι μου είπαν ότι είμαι χαφιές….
Η ιδέα ίσως είναι αρκετά “νεωτερική” για να την υιοθετήσει ο Ελληνας… Δεν ξέρω… Ισως και να είναι έτσι… Εγώ πάντως δεν μπορώ να σκεφτώ άλλο τρόπο για να αλλάξουμε την κατάσταση χωρίς αίμα…
Ομως πολλοί ήταν και αυτοί που είδαν την αξία της προτασης, υποστήριξαν ότι πρέπει να της δωθεί μια ευκαιρία, έστω και σαν την σπίθα που θα ανάψει τη φωτιά… Και η ιδέα διαδώθηκε. Και μίλησαν μαζί μου άνθρωποι. Μερικοί από τους οποίους είναι καταπληκτικοί! Και τους ευχαριστώ από βάθους καρδιάς. Που υπάρχουν…
Με αρκετούς ανθρώπους, ανταλλάξαμε τηλέφωνα. Και γνωριστήκαμε. Και ενωθήκαμε κάτω από τον ίδιο σκοπό. Πέρα από ιδιωτικά συμφέροντα… Και πληρώσαμε χρήματα από την τσέπη μας. Και εκτυπωσαμε φυλλάδια. Και τα μοιράσαμε πόρτα πόρτα. Οι επαναστάσεις είναι ακριβές… Μοίρασα φυλλάδια μαζί με έναν 55χρονο εξαιρετικό γιατρό, που έσκυβε και έβαζε φυλλάδια κάτω από πόρτες την ίδια στιγμή που 25άρηδες κοιμούνταν ύπνο βαθύ…
Ετσι δημιουργήθηκε μια ομάδα… Η ομάδα απαιτεί δεσμεύσεις….Δεσμεύσεις πολλές…. Μερικες φορές εις βάρος της επαγγελματικής και οικογενειακής ζωής…Και ετσι βρέθηκα στο μάτι του κυκλώνα χωρίς να το καταλάβω…. Ενώ δεν έχω καμία εμπειρία από τέτοια… Και στη συνέχεια προέκυψαν προβλήματα: Που θα συναντηθούν όλοι αυτοί οι άνθρωποι; Πως θα τους κρατήσουμε ψυχαγωγημένους ώστε να μείνουν εκεί;
Αυτό που δεν είχα συνηδειτοποιήσει όταν δημιουργούσα το συντονιστή, ήταν ότι το κείμενο αυτό ειχε ημερομηνία. Οταν έγραφα το κείμενο, το έγραφα σαν να έπρεπε κάποιος άλλος να πάει να σκεφτεί και να λύσει τα πρακτικά θέματα… Το κείμενο ήταν θεωρητικό..Κάποιος άλλος έπρεπε να το οργανώσει όλο αυτό…Εγώ θα ήμουν πίσω…
Αλλά πριν το καταλάβω, η ημερομηνία ήρθε.
ΕΙΝΑΙ ΣΗΜΕΡΑ.
Και σε όσο κόσμο έρθει, κάποιος πρέπει να μιλήσει για όλα αυτά που συμβαίνουν… Να πληροφορήσει τον κόσμο ότι η Πατρίδα μας έχει προδοθεί… Οτι η Αργεντινή θρήνησε 25.000 νεκρούς για να φύγει το ΔΝΤ. Οτι η Ελλάδα δε χρειάζεται να φτάσει εκεί για να τινάξει από πάνω της τους προδότες… Και αυτός ο κάποιος δεν έχει βρεθεί ακόμα… Αρα θα πρέπει να το κάνω εγώ… Και αυτό είναι του ματς για εμένα… Ομως από την άλλη, οφείλω να τελειώσω αυτό που άρχισα…
Από εσένα το μόνο που μένει είναι να έρθεις…
Δεν ξέρω αν στην Πάτρα θα έχουμε 2.000 άτομα (που για τα Ψηλά Αλώνια είναι μέγα πλήθος), ή 5.
Ξέρω ότι μοιράσαμε 20.000 προκηρύξεις στην Πάτρα…
Δεν ξέρω αν στην Αθήνα θα είμαστε 10 (όσοι και η ομάδα….) ή 10.000…
Ξέρω ότι γνώρισα το Θωμά, που είναι καταπληκτικός άνθρωπος, και το Θοδωρή, και τη Βάσω, και όλους όσους συμμετέχουν με την ψυχή τους, ΜΕ ΔΡΑΣΗ.Που μοίρασαν φυλλάδια… Πολλές φορές εκτυπώνοντας τα σε εκτυπωτή που όταν τελειώσουν τα μελανάκια, υπάρχει οικονομικό θέμα με την αντικατάσταση…
Δεν ξέρω αν στη Θεσσαλονίκη εκτός από τους 100 που θα έρθουν για εμένα, θα έχουμε και αλλους διακόσιους, άρα θα είμαστε καμια τρακοσαριά. Τυχαίο; Δε νομιζω…
Ξέρω ότι θα καλέσω με τη καινούρια ντουντούκα μου τους Ελληνες να ξυπνήσουν…
ΑΧ ΠΑΝΑΓΙΑ ΜΟΥ… Κάνε να ενδιαφερθούν κι άλλοι… Θα τους βάζουμε και λευκή κορδέλα…Στην πλευρά της καρδιάς…
Δεν ξερω αν θα έρθεις…
Ξέρω ότι αν έρθεις, θα αλλάξουμε τον κόσμο…
Και αν αποφασίσεις να έρθεις, φέρε μαζί σου και μερικά σάντουιτς, νερό, προκηρύξεις από το συντονιστή, μια άσπρη λαμπάδα, ένα άσπρο μπαλόνι, την κιθάρα σου, την θεατρκή σου ομάδα και έλα…
Δεν ξέρω αν θα τα καταφέρουμε…
Ξέρω ότι θα προσπαθήσουμε…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου