Το Μνημόνιο είναι μόνο ένα κομμάτι χαρτί

• Κυβερνήσεις… πορτοφολάδες δεν αντέχει άλλο ο τόπος

Κάθε φορά που η κυβέρνηση λαμβάνει ένα πολύ επώδυνο μέτρο, που “αναγκάζεται” να κόψει μισθούς και συντάξεις, να διαλύσει το ασφαλιστικό σύστημα, να αναγκάσει γυναίκες με ανήλικα να δουλεύουν ως τα 65 ή να κάνει δώρο στους εργοδότες τη μισή αποζημίωση των κακόμοιρων απολυμένων, η μόνιμη επωδός είναι «Το λέει το Μνημόνιο».
Κι εφόσον το λέει το… ευαγγέλιο του σύγχρονου σοσιαλισμού είμαστε υποχρεωμένοι να το τηρήσουμε.
Αυτή είναι η λογική της κυβέρνησης και όποιο στέλεχός της ακούσεις τις τελευταίες ημέρες θα σου λέει ακριβώς αυτό: ότι οι αλλαγές που γίνονται, αν και επώδυνες προβλέπονται από το Μνημόνιο.
Είναι, ωστόσο, πάνω από τη δημοκρατική τάξη, το Σύνταγμα και το βασικότερο, πάνω από το δημόσιο συμφέρον και το δίκιο του λαού οποιοδήποτε παλιόχαρτο που ψήφισαν οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ και κάποια εξαπτέρυγά του; Κατά τη γνώμη μας τίποτε δεν είναι πάνω από τη θέληση του ελληνικού λαού, ακόμη κι αν η δικαιολογία είναι ότι θα πρέπει να σωθεί η Ελλάδα.
Εντάξει, να δεχθούμε ότι η οικονομία καταστράφηκε, ότι πρέπει να ληφθούν μέτρα και ότι αν δεν δανειστούμε από το ΔΝΤ και την ΕΕ δεν θα μπορέσουμε να επιβιώσουμε. Να δεχθούμε έστω ότι είμαστε μια χώρα υπό κατοχή.
Με τίποτε όμως δεν είναι δυνατόν να δεχθούμε οτιδήποτε αντιβαίνει το Σύνταγμα, τους νόμους και το καλό του λαού. Όταν η κυβέρνηση διαλύει οικογένειες και καταστρέφει χαμηλόμισθους και χαμηλοσυνταξιούχους ή όταν δεν μπορεί να εγγυηθεί τους μισθούς των εργαζομένων τότε διαπράττει αδίκημα. Νομικό, αφού ψηφίζει αντισυνταγματικές ρυθμίσεις και ηθικό αφού έρχεται σε αντίθεση με το σύνολο του ελληνικού λαού. Διότι άλλο να κάνεις προσπάθειες να περιορίσεις τα ελλείμματα και τις απίστευτες δαπάνες του κράτους κι άλλο να αδειάζεις τις ήδη άδειες τσέπες των φτωχών σαν ένας κλασικός πορτοφολάς.
Το Μνημόνιο δεν είναι θέσφατο, δεν είναι νομιμοποιημένο από τον κόσμο. Είναι ένα κομμάτι χαρτί που κάποιοι δέχθηκαν ασμένως, χωρίς καν να μπουν στον κόπο να το διαπραγματευτούν. Γι’ αυτό και πρέπει να αντικατασταθεί με άλλο που να λαμβάνει κι άλλες παραμέτρους, όπως π.χ. ότι πάνω από τα νούμερα και τα κέρδη βρίσκονται ανθρώπινες ψυχές, είναι ο πατέρας μας, η μάνα μας, η γυναίκα μας, ο συνταξιούχος φίλος μας.
Επομένως, κυβερνήσεις… πορτοφολάδες δεν αντέχει άλλο ο τόπος.

Πηγή