Οι περισσότερες εφορίες δεν πέτυχαν τους στόχους τους. Γιατί δεν ανακαλούνται όλοι οι διευθυντές παρά μόνο κάποιο επιλεκτικά; Για πολλές ΕΔΕ και έρευνες ακούμε… Όταν κάποιος πάει φυλακή και επιστραφούν τα κλεμμένα ξανασυζητάμε. Μην αγωνιάτε. Κάτι τέτοιοι δε θα γίνει ποτέ. Όταν χρόνια ολόκληρα βοούσε η πιάτσα ότι θέσεις Διευθυντών Εφοριών δημοπρατούντο μέχρι και με 300.000.000 δρχ., κανείς Υπουργός Οικονομικών δεν είχε πάρει χαμπάρι; …ή… λέω μήπως…
Ακόμα, διαφωνώ ότι πρέπει να ξεκινήσουμε από τα "μικρά". Το πολιτικό σύστημα αδυνατεί να εντοπίσει και να τιμωρήσει τους υπεύθυνους για τα σκάνδαλα 100άδων δισ. (goldman shacks, βατοπαίδι, χρηματιστήριο, ολυμπιακοί, siemens, εξοπλισμοί κτλ) κι έτσι τροφοδοτεί τις άμυαλες μάζες με επικοινωνιακά δολώματα, τα οποία ευελπιστούν πως θα τα "κατεβάσουμε" αμάσητα... Η σωτηρία της Ελλάδας δεν μπορεί να βασιστεί στα ψίχουλα. Πρώτα να δημευτούν οι περιουσίες αυτών που έφαγαν δισ. και μετά αυτών που έφαγαν μερικές χιλιάδες ή εκατομ. ευρώ.
Έτσι όμως δε γίνεται και στην καθημερινή ζωή; Αν έχεις 5-10 χιλ. οφειλή, μπορεί να πας και φυλακή, ενώ αν είσαι επώνυμος μπορείς να χρωστάς απροβλημάτιστα μέχρι και εκ. ευρώ.
Τέλος δε θα πρέπει να ακούμε παραμύθια για καταδίκες. Δεν μας ενδιαφέρουν οι καταδίκες, αλλά οι δημεύσεις. Από καταδίκη μόνο επιπρόσθετα έξοδα πληρώνει το ελληνικό δημόσιο για να συντηρεί επιπλέον φυλακισμένους. Ας τους χαρίζεται η ελευθερία, αλλά να γίνεται πλήρης δήμευση περιουσιακών στοιχείων (γυναίκα, παιδιά κτλ).
Οι Γκαιμπελς του ΠΑΣΟΚ με ζηλευτή μαεστρία στρέψανε το “πόπολο”:
Πρώτα κατά των “λεγόμενων golden boys” των δημοσίων οργανισμών που πέρνανε μεγάλους μισθούς.
Επόμενος στόχος οι “καλοπληρωμένοι” δημοσιογράφοι της Κρατικής TV. Στη συνέχεια πήραν σειρά ολόκληρες ομάδες εργαζομένων (Υπάλληλοι ΔΕΗ, ΟΣΕ, Εφοριακοί, Τελωνειακοί κ.α) με μείωση των επιδομάτων του.
Μέχρι εδώ το “πόπολο” χειροκροτούσε και μοίραζε επαίνους στην Κυβέρνηση του ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ.
Και μετά και μετά και μετά; Μείωση των μισθών, των συντάξεων, δραστική περικοπή δώρων δημοσίων υπαλλήλων και συνταξιούχων!!!
Και όμως μερικοί “εργαζόμενοι του ιδιωτικού τομέα” συνέχιζαν να χειροκροτούν και να επαινούν τον μεγάλο τιμονιέρη ΓΙΩΡΓΟ. Και ο Γιώργος αφού κατάλαβε ότι ακόμη συνεχίζει να έχει φανατικούς οπαδούς έβαλε μπροστά τις περικοπές των δώρων και στον ιδιωτικό τομέα, την απελευθέρωση των απολύσεων, τη μείωση των αποζημιώσεων και την χορήγηση συντάξεως μετά από 40 (σαράντα) χρόνια δουλειάς.
Ποιός έχει σειρά; Δεν μείνανε παρά οι πεθαμένοι... Λέτε να πάρει μέτρα και γι’ αυτούς;
Με την παλιά έννοια μπορούσε να υπάρξει κάθαρση διότι παλιά υπήρχαν εκτελεστικά αποσπάσματα, αγχόνες, εξορίες και γενικά τιμωρία για τους κλέφτες.
Τώρα, με ένα “μέα κούλπα” τα πολιτικά λαμόγια αποσύρονται και ζουν βασιλικά, τρώγοντας τα κλεμμένα σε καθεστώς χλιδής. Οπότε, ποιός νέος πολιτικός δεν θα τους μοιάξει; Αφού η λεηλασία του δημόσιου κορβανά όχι μόνο δεν τιμωρείται αλλά επιβραβεύεται με οφίτσια, πλούτη και υστεροφημία. Καμιά λογοδοσία.
Διανύουμε ως κοινωνία τρομακτική κρίση αξιών. Και οι πολιτικοί μας ευθύνονται τα μάλλα γι αυτό. Χρειαζόμαστε ηλεκτροσόκ. Το πιο ανώδυνο, κατά τη γνώμη μου, θα ήταν ένα 3ημερο ή 5ημερο πατατράκ με τη Τουρκία. Ισως μας βοηθούσε να συνέλθουμε και να αφυπνιστούμε. Αλλιώς, απ' τη Σκύλα στη Χάρυβδη πάμε, βαδίζοντας στο δρόμο για την ονειμένη Ιθάκη στην οποία ο Γιώργος θα φτάσει χωρίς εμάς...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου