Αρκετά! Βαρέθηκα την πολιτική αλητεία

• Στήσανε ένα θέατρο του παραλόγου και μας αναγκάζουν να γίνουμ θεατές, να πληρώσουμε την παραγωγή, τα σκηνικά και τους θλιβερούς ηθοποιούς. Κι εμείς, μένουμε άπραγοι...!

Λοιπόν αρκετά! Αρκετά με τις οικονομικές αναλύσεις, αρκετά με τις δημοσιονομικές προσαρμογές, αρκετά με τα στοιχεία, αρκετά με τις ενέργειες, αρκετά!
Βαρέθηκα να διαβάζω και να προσπαθώ να καταλάβω, τι στα κομμάτια προσπαθεί ο κάθε ένας να πει ή να εννοήσει.
Βαρέθηκα να διαβάζω για να μάθω και βαρέθηκα να διαβάζω για να με “μάθουν”.
Δεν θέλω να μάθω άλλα. Δεν φτάνει το μυαλό μου.
Εκατουρήθην για ιδεολογίες, “ενεργήθηκα” για τα συστήματα, τα κομματικά και της αγοράς.
Ανύπαρκτη η δικαιοσύνη, απόντες οι Πανεπιστημιακοί, κρυμμένοι οι “ταγοί”, υποταγμένοι οι συνδικαλιστές, κλαίουσες “παρθένες” οι κοινοβουλευτικοί.
Κάποιες στιγμές και η Αγία Γλώσσα μας είναι φτωχή…
Ο Τόπος, η Χώρα, η Πατρίδα μας δέχεται την πιο βρώμικη επίθεση, εδώ και πολλά χρόνια και εμείς ασχολούμαστε με δηλώσεις, κωλόχαρτα, γεύματα εργασίας, επιτροπές και την “αυτή” του Μέσι…
Θα το γράψω και ας με κακοχαρακτηρίσετε.
Ρε, δεν πάμε στον γεροδιάολο, όλοι μαζί, πριν μας στείλουν οι προδότες;
Τι στα κομμάτια περιμένουμε επιτέλους;
Τι στο διάολο φοβόμαστε;
Ποιον στα κομμάτια φοβάστε, ρε;
Τι φοβάστε; Ότι θα μας λείψουν τα κωλόχαρτα με τις αψίδες και τις γέφυρες;
Ποιον φοβάστε και κωλώνετε;
Τον γιο της Μαργαρίτας ή την Φράου των Ούννων;
Όλοι μαζί, δεν κάνουν ούτε μιά τρίχα από τα απόκρυφα των γιων μου.
Δεν μας φοβούνται, μας τρέμουν.
Τρέμουν μην ξυπνήσουμε από τον λήθαργο και τους πάρει ο διάολος τον πατέρα.
Ξυπνήστε πια!
Τι περιμένετε; Εντολές;
Δεν είστε, ρε εσείς, προδότες και δοσίλογοι να περιμένετε εντολές από αρχηγούς. Δεν είστε ρε μικροί και ανήμποροι!
Αυτοί είναι!
Και είναι και μικροί αλλά και ανήμποροι!
Αει στα κομμάτια! Βαρέθηκα και να βρίζω!
Άντε, ήρθε η ώρα να ξυπνήσουμε και να δείξουμε σε κάποια μίσθαρνα ποιός είναι το αφεντικό σε αυτή τη χώρα...

Χρήστος